Miód może być inny – pyszny i… bardzo smaczny

Miód pszczeli to wyjątkowa mieszanka substancji cukrowych przekształcanych (odwracanych) przez pracowite pszczoły. Taka mieszanka jest zwykle wytwarzana z nektaru – wodnego roztworu tzw. cukru trzcinowego, zbieranego przez owady latające z kwiatów różnych roślin.

Treść artykułu

• 1 Jaki miód jest na rynku
• 2 Proces produkcji
• 3 Jak wygląda produkt pszczeli – kolor i aromat
• 4 O odmianach i klasyfikacji według składu
  • 4.1 Odmiany jednokwiatowe
  • 4.2 Odmiany wielokwiatowe
• 5 Kosztować

Jaki miód jest na rynku

Ten produkt pszczelarski sprzedawany jest w trzech formach:

1. Może wytłaczany lub samodzielnystopił się w słońcu. Ta metoda jest niezwykle rzadka we współczesnym pszczelarstwie.
2. Komórka, czyli sprzedawane na rynku bezpośrednio w wyciętych lub specjalnych ramkach o strukturze plastra miodu. Ten rodzaj produktu jest również rzadko wytwarzany w pasiekach.
3. Odśrodkowy – To najpopularniejsza i najbardziej rozpowszechniona metoda pozyskiwania miodu. Ten rodzaj produktu pszczelego uzyskuje się w procesie wypompowywania go w miodarkach.

We wszystkich tych przypadkach uzyskuje się wysokie oceny. Wyjątkiem jest produkt uzyskany w procesie topienia ramek o strukturze plastra miodu w ogniu.

Czytaj:

Co uważa się za nienaturalny miód – charakterystyka, przygotowanie

Co to jest fałszywy (fałszywy lub sztuczny) miód

Proces produkcji

Nektar różnych roślin różni się zawartością cukru. Wpływa na to poziom wilgotności powietrza i gleby, temperatura otoczenia. Przy +10 produkcja nektaru zostaje całkowicie wstrzymana. Odczyty temperatury od +20 do +30 stopni są optymalne do wabienia pszczół.

Siedząc na kwiatku pszczoła smakuje nektar za pomocą trąbki. Jeśli stężenie cukru w ​​nim przekracza 50%, rozpoczyna się masowy zbiór. Jeśli zawartość cukru jest poniżej 10-5%, kwiaty zostaną zignorowane.

Należy zauważyć, że nektar zawiera nie tylko cukier, ale także wiele innych substancji, takich jak:

• aminokwasy;
• enzymy;
• sole mineralne;
• pigmenty;
• zanieczyszczenia witaminowe;
• kwasy organiczne;
• substancje aromatyczne;
• niewielka część związków fosforu i azotu.

Jednak decydującą rolę w zbieraniu miodu dla pszczół odgrywa zawartość cukru.

Po skosztowaniu nektaru pszczoła wciąga go trąbką do specjalnego magazynu – wola. Organ ten jest wzbogacony inwertazą – enzymem (enzymem), który pomaga zamienić nektar w pełnowartościowy miód.

W przyszłości nektar przekazywany jest pszczołom zbierającym w ulach, które zajmują się przechowywaniem i doprowadzeniem go do stanu gotowości.

Wlewając świeży miód do komórek plastra miodu pszczoły czekają, aż dojrzeje – uwolnij się od nadmiaru wilgoci (inwersja cukrów), a następnie zamknij gotowy produkt woskowymi nakrętkami. Nazywają się czapkami.

W formie pociętej koralik jest wykorzystywany do celów leczniczych lub po spłynięciu resztek miodu jest ponownie rozpływany.

Komórki w grzebieniach są całkowicie sterylne – owady traktują je wstępnie propolisem, który ma wyraźne właściwości przeciwdrobnoustrojowe. To właśnie propolis zapobiega utracie płynnej konsystencji miodu (cukru).

W ulach taki słodki pokarm służy do karmienia larw i dorosłych. W plastrach miodu gromadzą się jego znaczne zapasy. Część z nich trafia na zimę, resztę wypompowują pszczelarze na sprzedaż.

Jak wygląda produkt pszczeli – kolor i aromat

Miód naturalny ma smak, kolor i zapach w zależności od odmiany. Konsystencja jest gęstą, prawie przezroczystą, lepką cieczą.

Najpopularniejszym kolorem jest różnorodność żółci, od jasnych tonów po bardziej skoncentrowane odcienie. Istnieją specjalne odmiany, które mają na przykład ciemnobrązowy kolor, tak wygląda miód pozyskiwany z drzew iglastych.

Wyróżnia się trzy grupy odmian, które wyróżnia kolor produktu pszczelego:

• lekki;
• umiarkowanie zabarwiony;
• ciemny.

Aromat i kolor wynikają z właściwości rośliny, z której uzyskano nektar. Jeśli nie ma nektaru (zamiast tego użył syrop cukrowy przez pszczelarza), produkt w ogóle nie będzie pachniał!

Stosunek związków aromatycznych w nektarnikach różnych roślin nie jest taki sam. Dlatego każda odmiana produktów pszczelich będzie miała swój niepowtarzalny aromat. Z biegiem czasu podczas przechowywania nieznacznie słabnie, ponieważ składniki aromatyczne są substancjami lotnymi.

Do częściowej utraty zapachu przyczynia się również pompowanie i podgrzewanie podczas procesu napełniania, stosowane do rozpuszczania utworzonych kryształów.

Czytaj więcej: Krystalizacja (cukrowanie) naturalnego miodu pszczelego

Zapach nektaru powstaje dzięki różnym substancjom. W sumie jest około 120 pozycji, wśród których prym wiodą:

• związki karboksylowe;
• alkohole;
• keton;
• aldehydy;
• estry

Pszczoły najlepiej zachowują niepowtarzalny aromat – umieszczony w szczelnie zamkniętych plastrach miód zachowuje wszystkie walory smakowe.

O odmianach i klasyfikacji według składu

Naturalny miód kwiatowy wyróżnia się ilością roślin, z których jest pozyskiwany:

1. Zbierany głównie z jednej silnej rośliny miodowej, od której zależy kolor i aromat, zwany jednokwiatowym (jednokwiatowy), czyli jednoskładnikowy.
2. I zebrane z kilku roślin jednocześnie – wielokwiatowy (wielokwiatowy) lub wieloskładnikowy.

Podział ten jest dowolny, ponieważ produkt jednoskładnikowy może zawierać niewielkie zanieczyszczenia nektaru i pyłku z innych roślin.

Odmiany jednokwiatowe

Na rynku jest niewiele odmian jednokwiatowych. To:

• wapno;
• akacja;
• gryka;
• słonecznik;
• rzepak;
• wierzbowiec (z herbatą iwan);
• malina i inne.

Niektóre odmiany jednokwiatowe są bardzo wątpliwe. Na przykład miód z przebiśniegów zdecydowanie nie istnieje. I to nie jedyny przykład sprzedających, którzy przemilczają myślenie życzeniowe!

Przeczytaj: Jednokwiatowe (jednoskładnikowe) odmiany miodu

Odmiany jednokwiatowe cieszą oko różnorodnością kolorów, które zachowują się podczas krystalizacji. Oto kilka przykładów kolorów:

• musztarda – ciemnobrązowa w postaci płynnej, jasnobrązowa po kandyzacji;
• rzepak – żółty;
• sainfoin – żółta ciecz, bursztyn podczas krystalizacji;
• słodka koniczyna – bursztyn;
• koniczyna, chabry – biało-szara podczas krystalizacji;
• kamień nazębny, facelia – masa perłowa podczas krystalizacji;
• wierzbowiec – białawy podczas krystalizacji (lipa wygląda tak samo!), zielonkawo-bursztynowy w postaci płynnej;
• kolendra – biała po krystalizacji;
• bawełna, biała akacja – prawie bezbarwna, lekka i przezroczysta;
• wrzos – ciemnożółty;
• akacja żółta – ciemnobrązowa.

Odmiany jednokwiatowe noszą nazwy roślin, z których są pozyskiwane (szałwia, jagoda, mięta itd.).

Odmiany wielokwiatowe

Naturalny miód wielokwiatowy jest najczęstszym gościem jarmarków i jarmarków. Łatwiej jest go zdobyć w pasiece, gdyż miodobranie następuje w okresie masowego kwitnienia roślin (najczęściej są to forbs). Jego gama kolorów jest już – od jasnych do ciemnożółtych odcieni. Ale pod względem ilości minerałów i witamin jest bogatszy niż jednokwiatowy.

Przeczytaj: Miód wielokwiatowy (wieloskładnikowy)

Odmiany wielokwiatowe wyróżnia się czasem zbioru lub obszarem wzrostu roślin miododajnych (maj, las, pole).

Odmiana samodzielna – miód pszczeli, najdroższy produkt pszczeli na rynku. Wydobywana jest według starej technologii, trzymając pszczoły w kłodach lub dziuplach drzew.

Miód spadziowy również zaliczany jest do miodów naturalnych, choć pszczoły produkują go w niekonwencjonalny sposób, zlizując spadzię na różnych częściach roślin czy owadów (np. mszyce).

Istnieją również odmiany, które należy spożywać z dużą ostrożnością, ponieważ istnieją przeciwwskazania, a nawet odnotowane szkody dla zdrowia ludzkiego. Taki produkt może spowodować ostre zatrucie lub reakcję alergiczną.

Przeczytaj: Trujące rośliny miododajne

Przeczytaj: Specjalne odmiany miodu naturalnego

Kosztować

Ile kosztuje miód naturalny w przeliczeniu na 1 kg zależy od jego odmiany, a także od plonu nektaru – w latach niesprzyjających miodowi cena zauważalnie wzrasta. Ważny jest również region, w którym zbierany jest ten produkt pszczeli. W trudnych dla pszczelarza warunkach produkcja miodu będzie kosztować więcej.

Musisz też wziąć pod uwagę, że każda odmiana sprzedawana w dużym mieście kosztuje więcej niż w prowincji. Średnia cena moskiewska wynosi od 500 do 700 rubli za kilogram.

Najdroższą odmianą jest tzw. miód pszczeli (lub miód pszczeli)uzyskiwane bez tradycyjnych ramek ulowych i fundamentowych. Na przykład firma Tentorium sprzedaje go po 38-40 USD za opakowanie 0,4 kg.

Przeczytaj: Co musisz wiedzieć o dzikich pszczołach i miodzie deskowym

Elitarne odmiany jednokwiatowe będzie kosztować od 600 do 800 rubli za kilogram (akacja, słodka koniczyna, kasztan).

Odmiany lipy i grykipomimo doskonałego smaku jest ceniony niżej – 200-300 rubli.

Odmiany wielokwiatowe można kupić za średnio 400 rubli. Należą do nich odmiany leśne, górskie i łąkowe oparte na nektarze z ezotera lub koniczyny.

Przypominamy, że objętość i waga będą się różnić! Jeden litr to 1,4-1,5 kilograma. Dlatego 3-litrowy może pomieścić 4,5 kg; 2 litry – 3 kg. A pół litra to tylko 0,75 kilograma.