Wycięcie na tym korpusie znajduje się nad lub pod paletą. A sama paleta wysuwa się jak szuflada biurka.
Uwaga: okucia zewnętrzne nadają się do leżaków, a okucia wewnętrzne do uli wieloulowych.
Zalety konstrukcji wewnętrznej:
- dodatkowa ochrona przed wilgocią (pyłek leży w środku);
- objętość jest większa, co oznacza, że możesz rzadziej wytrząsać palety.
Wady:
- przy złej pogodzie wyjęcie tacy nie zadziała, ponieważ pszczoły zaczną się martwić.
Wideo na temat:
Suszenie jest koniecznością!
Świeżo przyniesione grudki pyłku mają wilgotność 25-30%. Mogą szybko ulec pogorszeniu. Dlatego suszy się je w suszarkach elektrycznych w temperaturze 40-42 stopni (tryb „orzechy, nasiona”) przez około dzień.
Ręka zanurzona w pyłku nie powinna odczuwać wilgoci. A same grudki nieznacznie zmniejszają objętość i stają się jaśniejsze.
Gotowy produkt pszczeli przesiewa się przez grube sito w celu usunięcia drobnych zanieczyszczeń. Następnie wlewa się je do szklanego pojemnika, szczelnie zamykanego nylonową pokrywką i przechowuje na drzwiach komory chłodniczej.
Pyłek
Przypominamy, że pyłek jest tym, co człowiek zbiera bez pomocy pszczół.
Kolektor pyłku wygląda jak konstrukcja z pięciu 2-metrowych odcinków patyczków z metalowymi mocowaniami do połączenia z końcem innego patyka. U góry przymocowany jest sekator, który umożliwia cięcie kwiatów na wysokości do dziesięciu metrów. Czystą szmatkę najpierw rozprowadza się pod drzewem, aby nie zgubić kwiatostanów. A główna odcięta masa jest starannie zapakowana w papierowe torby.
Następnie kwiatostany układa się cienką warstwą w ciemnych, dobrze wentylowanych pomieszczeniach. I wysychają przez dwa lub trzy dni w temperaturze nie wyższej niż 40 stopni.
Zbieranie pyłku pszczelego jest procesem pracochłonnym, ale absolutnie nie trudnym fizycznie. Nawet nastolatek poradzi sobie z czyszczeniem kolektorów pyłku (pułapek pyłkowych) na ulach. Najważniejsze, żeby nie dać się złapać na deszczu! W przeciwnym razie będziesz musiał umyć i wysuszyć palety. Zwyczajem jest ostrożne usuwanie nawet pustych urządzeń po prysznicach w okresie aktywnego zbierania pyłków i wycieranie ich suchymi szmatami (tylko same tacki, jeśli nie ma w nich otworów wentylacyjnych)
