Wśród sukulentów domowych jest wiele roślin zarówno o klasycznym wyglądzie, jak i obnoszących się z niezwykłymi detalami. Jeden z najpopularniejszych przedstawicieli rodziny Tolstyankov – eonium jest słusznie uważany za roślinę nie tylko odporną i długowieczną (jak mówi jej nazwa), ale także niezwykle skuteczną. Soczyste liście, zebrane w przypominające kwiaty rozety, wznoszą się najczęściej na nagich pędach, tworząc wrażenie egzotycznych drzew w miniformatach. I choć uprawa aeonium nie jest taka łatwa, mogą stać się prawdziwymi gwiazdami i dużymi kolekcjami do wnętrz, a także ozdobić nakrycie stołu lub kącik do pracy.
Eonium domowe pstrokate (Aeonium domesticum variegatum). Farmer Burea-Uinsurance.com isa.margil
Spis treści:
Soczyste zielone rozety-kwiaty eonów
Pojawienie się eonów przypomina wielu hodowcom kwiatów ogrodową gwiazdę spośród sukulentów – niesamowitą „kamienną różę” potomstwo. Aeonium naprawdę tworzy rozety liści, również podobne do kwiatów róży lub dalii. Ale te rośliny mają zupełnie inny charakter i mogą pochwalić się znacznie większą różnorodnością wysokości, wzrostu i koloru liści. Wśród eonów znajdują się zarówno najbardziej skromne i niepozorne sukulenty domowe, których piękno można docenić tylko z bliska, jak i imponujące egzotyczne rośliny, w których niełatwo jest rozpoznać ozdobną kulturę liściastą z rodziny Tołstyankowa.
Aeonium (Aeonium) to duży rodzaj sukulentów, rozwijający się w postaci zwartych krzewów lub roślin zielnych. To prawdziwe, długowieczne rośliny, które od dziesięcioleci wprowadzane są do wnętrz pomieszczeń. Jak wszystkie sukulenty, aeonium charakteryzuje się mięsistymi, gromadzącymi wodę liśćmi i pędami. Łodygi są mocne, proste, rozgałęziające się lub rosnące pojedynczo, stopniowo zdrewniałe i obnoszące ślady opadłych starych liści, przypominające blizny. Niektóre gatunki eonów rozwijają spektakularne korzenie powietrzne.
Wysokość tych roślin waha się od skromnych 10-15 cm do prawie 1 m. Jednocześnie u różnych gatunków łodygi mogą być wyraźne, przypominać rośliny drzewiaste lub prawie całkowicie ukryć się pod przysadzistymi rozetami liści. Mięsiste liście są zawsze bezszypułkowe, zwężają się ku podstawie, przypominają kształtem płatki lub romb. Rzadka krawędź lub całkowicie błyszcząca powierzchnia łączy się z krawędziami ozdobionymi cienkimi białymi rzęskami lub małymi ząbkami.
Liście zebrane są w bardzo gęste, przypominające kwiaty rozety, ułożone w kafelki, wzorzyste. Rozety mają średnicę od kilku centymetrów do prawie 1 m, ale zawsze znajdują się na końcach pędów.
Kolor liści waha się od zwykłego jasnozielonego do różnych odcieni czerwonawych, brązowych, fioletowych, najczęściej nierównomiernie rozmieszczonych na blaszce liściowej. W warunkach wewnętrznych eonium kwitnie bardzo rzadko. Piramidalne skupiska jasnożółtych kwiatostanów są bardzo skuteczne i utrzymują się przez długi czas. Ale brak kwitnienia ma swój plus. Gatunki, które rozwijają pojedynczą rozetę liści najczęściej giną po kwitnieniu.
Kwitnienie szlachetnej aeonium. Farmer Burea-Uinsurance.com Norbert Grass
Najlepsze rodzaje aeonii w pomieszczeniach są słusznie zaliczane do:
- Eonium szlachetny (Pozsgasok w porządku) Jest spektakularnym sukulentem domowym z bardzo soczystymi liśćmi oliwnymi zakrzywionymi na brzegach, tworzącymi przypominające kwiaty rozety o średnicy do pół metra.
- Eonium Burharda (Aeonium x burchardii) Jest średniej wielkości, ale bardzo skutecznym gatunkiem mieszańcowym o dość ciemnej pięknej łodydze i rozetach liści o średnicy do 10 cm, w których spiczasty wierzchołek i brązowo-pomarańczowy brzeg zamieniają się w jasnozielony kolor u nasady liść.
- Aeonium dekoracyjne (Aeonium decorum) Jest jednym z najbardziej spektakularnych rozgałęzionych gatunków aeonium, który rozwija się w postaci zaskakująco delikatnego, luźnego krzewu, którego rozety liści wznoszą się na wysokość 50 cm. Pędy szorstkie z bliznami w kształcie rombu i gęsto ułożonymi białawymi odrosty zwieńczone są eleganckimi, pełnymi wdzięku rozetami podobnymi do miniaturowych róż… Zielono-różowawe, gładkie liście o długości do 3 mm wyglądają jak młode liście róży dzięki małym ostrym ząbkom na krawędzi.
- Kanarek Eonium (Aeonium canariense), jakby składał się z kilku gniazd. Łodygi tego sukulenta są praktycznie niewidoczne, rozeta liści, zwłaszcza u młodych roślin, praktycznie leży na ziemi. Liście są niezwykle duże, z oryginalną krzywizną blaszek liściowych, o niezwykłym kolorze, który wydaje się brązowozielony. Stopniowo rozeta liści staje się luźna, średnica może osiągnąć około pół metra.
- Aeonium virginian (Pozsgasok canariensis var. dziewica) to urocza sukulent, którego najbardziej atrakcyjną częścią są grube rzęski wzdłuż krawędzi blaszek liściowych. Tworzy prawie płaskie, bardzo piękne rozety o zaokrąglonych liściach. Wytwarza wiele liści, które razem tworzą rodzaj poduszek z licznych zielonych kwiatów. Aksamitny brzeg, bogaty zielony kolor i lekki aromat, który pochodzi z zieleni, tylko dodają uroku temu niesamowitemu soczystemu sukulentowi.
- Dom Eonium (krajowy Pozsgasok, dziś przekwalifikowany na hybrydę Dom Aichrizon (Aichryson domowe x)) również rozgałęzia się dość mocno, ale jednocześnie jest ograniczona do wysokości zaledwie 30 cm. Pyszni się praktycznie otwartymi gałęziami, zakrzywionymi tylko u góry i ciemniejszymi liśćmi o odwrotnie jajowatym kształcie z zaokrągloną krawędzią. Rozety liści tego aeonium przypominają kwiatostany cynia.
- Eonium falisty (Aeonium undulatum) To efektowna, ale nieco niezwykła i bardzo silna roślina o grubej, srebrzystej łodydze pokrytej bliznami i dużymi rozetami liści o średnicy do 30 cm umieszczonymi na wierzchołku pędów, przypominającym półotwarty pąk. Liście tego gatunku są okrągłe, mocno zwężone u podstawy, gęsto osadzone, o jasnym kolorze.
- Nadrzewny Aeonium (Arboreum Aeonium) To efektowny krzew praktycznie bez rozgałęzionych pędów, drzewiasty tylko u podstawy, gęste rozety liści, które znajdują się na szczytach pędów, pomalowane głównie na brązowo z rzadkimi plamami jasnozielonej. Rozety liści osiągają średnicę 20 cm, mają kształt łopatkowy, wydają się bardziej bujne ze względu na różne kąty zagięcia.
- Eonium złoty (Aeonium arboretum var. holochrysum) tworzy oryginalne krzewy o prostych, lekko zwisających tylko na końcach pędów i wąskich łopatkowatych, bardzo grubych liściach, z fioletowym paskiem wzdłuż krawędzi liścia iw samym środku. Żółto-zielony kolor w połączeniu z kolorowymi paskami wygląda bardzo różnorodnie. Rozety liści osiągają średnicę 20 cm.
- Eonium Lindley (Aeonium lindleyi) – zwarty, osiągający zaledwie 30 cm wysokości, ale silnie rozgałęziony krzew o bardzo cienkich łukowatych brązowych pędach, zwieńczony gęstymi małymi rozetami o ciemnozielonym kolorze. Lekko owłosione liście z zaokrągloną krawędzią przypominają liście rozchodnika. Liście tego gatunku są lepkie i dość aromatyczne.
- Warstwa jonowa (Tabularze Aeonium) – jeden z najkrótszych gatunków, tworzący siedzącą, prawie płaską rozetę w kształcie płytki z siedzących, kafelkowych liści, tworzącą rodzaj zielonego „bruku” o średnicy do 50 cm, Łodyga jest bardzo skrócona, prawie niewidoczna. Liście, wąskie u nasady, zamieniają się w wydłużoną, łopatkowatą górną krawędź z pięknymi, białawymi rzęskami. Wyróżnia się idealną symetrią i oszałamiająco pięknymi wzorami płytek.
- Eonium Havorta (Aeonium haworthii) – spektakularne rozgałęzione „drzewo” o niezwykłych, szeroko rozstawionych cienkich pędach i masywnych korzeniach powietrznych, które zdają się podtrzymywać łukowato wygięte pędy. Na wierzchołkach łodygi znajdują się gęste rozety podobne do zielonych kwiatów z szarozielonymi liśćmi ozdobionymi czerwonawym paskiem wzdłuż krawędzi.
Prawie wszystkie eonony są reprezentowane nie tylko przez gatunki, ale także przez dekoracyjne formy odmianowe. Szczególną popularnością cieszą się wszystkie odmiany Variegatum oraz tzw. odmiany „czarne”.
Aeonium szlachetne. Farmer Burea-Uinsurance.com Liz21UK
Eonium Burchard (Aeonium x burchardii). Farmer Burea-Uinsurance.com carlesjbox
Aeonium dekoracyjne (Aeonium decorum). Farmer Burea-Uinsurance.com HEN-Magonza
Pielęgnacja Aeonium w domu
Bardzo łatwo jest uprawiać aeonium. To światłolubna roślina soczysta, wrażliwa na nadmiar wilgoci, która pomimo swoich naturalnych preferencji do chłodnego zimowania dobrze znosi nawet temperatury pokojowe. Pielęgnacja eonium wcale nie jest trudna, roślina ta jest odpowiednia nawet dla początkujących hodowców kwiatów. Kompaktowe i zaskakująco piękne w szczegółach, wymagają uwagi tylko w jednym parametrze – eony mają być podziwiane. Są to akcenty jednostkowe, które zasługują na szczególne miejsce we wnętrzu.
Oświetlenie dla eonium
Wszystkie bez wyjątku aeony to rośliny kochające słońce, które nawet zimą wymagają wyboru najjaśniej oświetlonych miejsc. W roślinach odmianowych, a także gatunkach o różnobarwnym kolorze liści, każde zacienienie powoduje całkowitą utratę charakterystycznego koloru. Co więcej, nawet w lekkim półcieniu, w każdym eonium, łodygi stają się znacznie cieńsze, wydłużone, zakrzywione, a rośliny tworzą małe i niezbyt efektowne rozety.
W przypadku tego soczystego wnętrza wskazane jest, aby wybrać tylko południowe lokalizacje na parapetach. Okna skierowane ściśle na południe lub południowy wschód są uważane za optymalne. Ponadto w najgorętszym okresie letnim, kiedy rośliny znajdują się w temperaturach poza optymalnym zakresem, lepiej chronić mięsiste liście tego sukulenta przed promieniami słonecznymi.
Eonium już musi być umieszczone w najjaśniejszych miejscach w pomieszczeniu, więc zimą po prostu niemożliwe jest zwiększenie jego oświetlenia. Ten soczysty nie lubi sztucznego oświetlenia w jakiejkolwiek formie.
Aeonium canariense. Farmer Burea-Uinsurance.com Joyce-Tex-Buckner
Eonium virginsky (Aeonium canariense var.virgineum). Farmer Burea-Uinsurance.com SamwiseGamgee69
Eonium faliste (Aeonium undulatum). Farmer Burea-Uinsurance.com FarOutFlora
Komfortowa temperatura
Pomimo zamiłowania do najjaśniejszego możliwego oświetlenia, Eonium nie można zaliczyć do roślin kochających ciepło. Ta kultura wygląda najskuteczniej tylko przy zachowaniu optymalnych warunków, naprzemiennie różnych trybów utrzymania w fazie aktywnego rozwoju i podczas okresu odpoczynku. Eonium świetnie czuje się w temperaturach powietrza od 20 do 25 stopni wiosną i latem. Niższe temperatury mogą być szkodliwe dla rośliny, ale wyższe temperatury mogą zwiększać wrażliwość na bezpośrednie działanie promieni słonecznych i zależność roślin od świeżego powietrza.
Zimą wszystkie rodzaje eonów bez wyjątku preferują chłód, zawartość w zakresie temperatur od 10 do 12 stopni. Ale jednocześnie nie powinieneś bać się zwykłych warunków pokojowych. W przeciwieństwie do wielu innych roślin, aeonium dobrze przystosowuje się do normalnych warunków wewnętrznych nawet zimą. Tyle, że roślina utworzy mniej wylotów, a ich średnica nieznacznie się zmniejszy.
Eonium można śmiało zaliczyć do kultur wewnętrznych, które uwielbiają świeże powietrze. Latem świetnie czuje się na zewnątrz, w ogrodzie czy na balkonie. Jednocześnie obowiązkowe objaśnienie wpływa na piękno i atrakcyjność zarówno samych rozetek liściowych, jak i koloru blaszek liściowych. Możesz trzymać aeonium na zewnątrz przez całe lato. Wyjmuje się go, gdy tylko temperatury w nocy wzrosną powyżej 10 stopni Celsjusza i pozostawia do momentu nadejścia pierwszych chłodów. Przez resztę roku roślinę należy wietrzyć tak często, jak to możliwe.
Aichryson domowej roboty (Aichryson x domesticum). Wcześniej sklasyfikowany jako Aeonium domesticum. Farmer Burea-Uinsurance.com Liz21UK
Arboreum Aeonium. Farmer Burea-Uinsurance.com Mat Lichtenstein
Aeonium złote (Aeonium arboretum var.holochrysum). Farmer Burea-Uinsurance.com Sandrine M
Podlewanie i wilgotność powietrza
Jak wszystkie sukulenty, aeony wymagają dość umiarkowanego podlewania. Między zabiegami gleba powinna mieć czas na prawie całkowite wyschnięcie. Dzięki rzadszemu podlewaniu roślinę mogą uprawiać nawet bardzo zapracowani hodowcy. W okresie zimowym zabiegi powinny być w ogóle bardzo rzadkie, jedynie nie pozwalając na całkowite wyschnięcie podłoża (ale wilgotność jest znacznie zmniejszona w porównaniu do okresu aktywnego rozwoju).
Najtrudniejszą rzeczą w podlewaniu tego soczystego jest konieczność bardzo starannego przeprowadzenia samej procedury. Woda nie powinna opadać na podstawę wylotu i łodygę, krople nigdy nie powinny gromadzić się w środku krzewu. Moczenie łodyg pod kątem eonium jest najczęstszą przyczyną rozprzestrzeniania się różnych infekcji grzybiczych i gnilnych. Dlatego podlewanie tej rośliny musi odbywać się ściśle wzdłuż krawędzi doniczki.
Ale wzrost wilgotności powietrza nie jest absolutnie konieczny dla eononu. Doskonale tolerują nawet najsuchsze powietrze i pracę systemów grzewczych, nie wymagają nawet spryskiwania, nawet w najgorętszych okresach lata. W rzeczywistości wszystkie procedury nawilżania ograniczają się do regularnego usuwania nagromadzonego kurzu.
Эониум Линдлея (Aeonium lindleyi). Farmer Burea-Uinsurance.com laurent houmeau
Aeonium warstwowe (Aeonium tabuliforme). Farmer Burea-Uinsurance.com Tim Waters
Aeonium haworthii. Farmer Burea-Uinsurance.com Juan
Karmienie dla eononu
Ten soczysty potrzebuje nawozów tylko w okresie aktywnego wzrostu od wiosny do lata. Jednocześnie karmienie eonów odbywa się jeszcze rzadziej niż w przypadku kaktusów. W przypadku tej rośliny wystarczy jedna procedura co 2-3 tygodnie.
Mieszanki nawozów dla kaktusów lub innych sukulentów najlepiej nadają się do eonium.
Przycinanie eonów
Jeśli to konieczne, eonium dobrze toleruje formacyjne przycinanie niekardynalne. Rośliny potrzebują tego tylko wtedy, gdy pędy są nadmiernie cienkie, rozciągnięte, a rośliny tracą efekt dekoracyjny. Wczesną wiosną, przy pierwszych oznakach początku wzrostu, zarośnięte, zakrzywione pędy są wycinane i wykorzystywane do ukorzeniania. Na pozostałych pniakach aeony tworzą zwykle dużą liczbę młodych rozet.
Eonium Haworth w ozdobnych doniczkach. Farmer Burea-Uinsurance.com carolsjadehouse
Przeszczep i substrat Aeonium
Jak wszystkie sukulenty, eony potrzebują przepuszczalnego dla wody, bardzo lekkiego i kruchego podłoża. Optymalne dla tego są mieszanki glebowe, składające się z równych części gleby liściastej, sodowej, grubego piasku i torfu. Nadaje się do charakterystyki tej rośliny i gotowego podłoża dla kaktusów. Dodatek węgla drzewnego do gleby zapobiega większości chorób eonium.
Przesadzanie roślin nie sprawi również kłopotów hodowcom kwiatów. Co roku przesadza się tylko młode rośliny, ale dorośli muszą wymieniać pojemnik i podłoże tylko raz na 1-2 lata. Rośliny można przeładować lub częściowo usunąć z podłoża. Ale ponieważ aeony są nadwrażliwe na zgniliznę korzeni, należy dla nich ułożyć wysoką warstwę drenażową o minimalnej wysokości 3-7 cm, zaleca się utrzymanie tego samego poziomu pogłębienia.
Choroby i szkodniki eonium
Aeoniums nie mogą pochwalić się godną pozazdroszczenia odpornością na szkodniki i choroby. Szczególnie upodobali sobie wełnowce, które osiadają w gęstych rozetach między liśćmi. Uszkodzenia powodowane przez szkodniki bardzo łatwo zauważyć, przez nie wzrost natychmiast zatrzymuje się, atrakcyjny wygląd wylotów stopniowo zmienia się w zaniedbany. Lepiej zwalczać szkodniki poprzez mechaniczne mycie wodą z mydłem. Insektycydy dla tej kultury są stosowane tylko w ostateczności.
Na eonium bardzo często występują różne choroby grzybowe. Ale pojawiają się w roślinie tylko wtedy, gdy pielęgnacja jest zakłócona, w szczególności przy niedokładnym podlewaniu, podczas którego mokra podstawa krzewu lub rozetek.
Typowe problemy z uprawą:
- rozciąganie pędów, skrzywienie rośliny i utrata atrakcyjnego wyglądu w przypadku niedostatecznego jasnego światła;
- pojawienie się żółtych i brązowych plam z nasiąkaniem;
- pojawienie się ciemnych obszarów na liściach w cieniu;
- przygnębiony wygląd, utrata koloru przy braku dostępu do świeżego powietrza.
Siedzące aeony. Farmer Burea-Uinsurance.com Palmiarnia
Reprodukcja eonów
Te sukulenty są bardzo łatwe do rozmnażania. W przypadku eonów odpowiednia jest zarówno metoda pozyskiwania nowych roślin z nasion, jak i ukorzenianie sadzonek wierzchołkowych.
Nasiona rośliny są bardzo małe, są po prostu rozrzucone po powierzchni, nie przykrywając ich podłożem, a po lekkim spryskaniu opryskiwaczem są pokryte folią lub szkłem. Jeśli temperatura powietrza przekracza 20 stopni Celsjusza, bardzo szybko kiełkują i dają polubowne pędy. Uprawa rośliny wymaga stopniowej zmiany w poszczególnych pojemnikach.
Cięcie to jeszcze prostsza metoda. Do ukorzeniania się w eonium stosuje się łodygi z rozetami liści na szczycie. Pędy tnie się ostrym nożem pod kątem 45 stopni, natychmiast przecinając przeciętą powierzchnię posiekanym węglem i pozostawiając do wyschnięcia na 2-3 dni. Następnie sadzonki z rozetami liści sadzi się w doniczce z mieszanką gleby liściastej i piasku lub w czystym piasku, pogłębiając się 2-3 cm. Przy umiarkowanym podlewaniu i lekkiej wilgotności podłoża rośliny tworzą korzenie nawet bez warunków szklarniowych, ale potrzebują do przechowywania w rozproszonym oświetleniu.
