W naszym kraju hodowana jest duża liczba koni pełnej krwi. W branży hodowlanej cenione są zarówno konie zwykłe, jak i sportowe. Rasa koni Budyonnovskaya należy do ostatniego typu. Zarówno hodowcy, jak i sportowcy dobrze mówią o takiej różnorodności, mówiąc, że klacze są odporne, energiczne i nie wymagają większej uwagi na siebie. Rodzicami rasy są konie Dona i Morza Czarnego.
Budennovskaya rasa koni
Taka różnorodność Zostały one usunięte i ulepszone przez długi czas. W rezultacie, aby poprawić cechy wyścigowe poszczególnych osobników, wzięli oni do hodowli rasowych angielskich ogierów. W większości przypadków dzianie miało miejsce w 2 stadninach: imię Budenny i imię pierwszego konia. Tam hodowcy i wyhodowali nową odmianę, która została nazwana rasą koni Budyonnovskaya.Według wszystkich dokumentów ogier Budennovsky został zarejestrowany 15 listopada 1948 r. Wycofanie klaczy było kontrolowane przez byłych hodowców królów, aw kolejnym okresie przez oficerów Armii Czerwonej.
Wcześniej trudno było hodować nowe konie. Do określenia rodzaju konia w pół dzikich stadach wykorzystano marki właścicieli, a pozostałą dokumentację zachowano w tej chwili. Przeprowadził również badanie hodowców zajmujących się hodowlą. Budyonny wniósł szczególny wkład w tę trudną sprawę i zawarcie nowego radzieckiego konia wyścigowego, dlatego koń został nazwany jego imieniem.
Konie Budyonnovskaya wyglądają pięknie na zdjęciu, ale sprawa nie ogranicza się do walorów dekoracyjnych: stale staje się głównym faworytem zawodów.
Przodkowie koni Budyonnovsky’ego
Koni Budyonnovsky był szczególnie poszukiwany przez sportowców. Dziś ogiery są bardziej cenione. Młody wzrost jest popularny, ponieważ można go nauczyć od zera przez zespoły, a także przygotować się do zawodów.
Wcześniej tworzone były konie macierzyste o dobrych osiągach. Prawie 100 ogierów pełnej krwi służyło w pracy plemion. Przodkami tej odmiany są konie czystej krwi Kokas, Svets, Inferno i Sympatyaga.
Koń Budennovskaya przyciąga uwagę, ponieważ nie ma potrzeby kojarzenia zwierząt przez pokrewieństwo. Powstawanie licznych grup zachodziło z różnych powodów: płci i wieku.Przodkami są źrebięta rasy Budyonnovskaya Beja, Bransoletka, Chimkent i Codex. Możesz przestudiować opis bardziej szczegółowo, dowiedzieć się, jakie cechy tych ras i zobaczyć wszystkie odmiany koni na zdjęciu lub wideo w Internecie.
Opis
W jaki sposób konie dobrze zarobiły Recenzje sportowców na całym świecie? Budenovets ma doskonałe cechy strukturalne ciała: wzrost do 164 cm w kłębie i niezbyt wyraźną masywność. Różnice dowodzą, że zwierzę jest uniwersalne. Dzisiaj Budyonovets sprawdził się w różnych rasach. Klacz jest rozpoznawalna przede wszystkim dzięki takim oznakom, jak rozwinięte ciało, osiągające 167 cm, doskonała klatka piersiowa, w obwodzie 191 cm kości nie są masywne, lekkie, niezbyt duże. Kombinezon jest w większości czerwony, jasny, piaskowy lub terakotowy.
Rasa Budennovsky wyróżnia się obecnością złotego odcienia na linii włosów. Konie otrzymały ten charakterystyczny znak od klaczy Don.
Oczy koni są małe, ale wyraziste. Poszczególne osoby mają szerokie czoło, nogi są prawidłowo ustawione i mają potężny zad.
Stroje koni występujące na zawodach sportowych nie pozwalają nam zapomnieć o wspaniałej przeszłości bojowej ich przodków kawalerii. Według właścicieli koni jest to obecnie jedna z najlepszych ras ras.Wielu sportowców twierdzi, że konie wymagają uwagi, ale jednocześnie mają odpowiedni charakter i szanują właściciela.
Większość z nich doradza, aby wziąć takie konie na zawody, ponieważ koń jest nie tylko energiczny, ale bezbłędnie skaczący. Ta różnorodność koni z wielką chęcią uczestniczenia w zawodach jest w stanie udźwignąć niesamowity ładunek. Ale nie tylko ze względu na te cechy sportowcy bardzo ją kochali. Rasa ma całą bazę pozytywnych cech. Jest kochana ze względu na długość swojego życia, dobrą zdolność do pracy i zdrowie.
Bezpretensjonalność to plus, który zauważają wszyscy hodowcy. Na przykład koń używa dowolnego jedzenia.
Postać
Ogiery i klacze są tolerancyjne i narzekają. Sportowcy twierdzą, że rasa koni Budyonovskaya wyróżnia się umysłem. W rzadkich przypadkach jednostki wykazują charakter i są kapryśne. Współczesne zwierzęta odziedziczyły podobny temperament od ogiera Rubinchika, który wyróżniał się nie tylko niesamowitym wyglądem zewnętrznym i nienagannymi umiejętnościami rasowymi, ale także stale zmieniającym się charakterem.
Bardzo trudno jest uzyskać potomstwo od takiego zwierzęcia. Charakter i zachowanie poszczególnych osób ocenia się ogólnie jako dobre.
Każdego dnia coraz więcej hodowców chce zdobyć budenny. Jaki jest powód tej popularności? Konie Budennovsky są tak pożądane, ponieważ wykazują doskonałe wyniki w różnych konkurencjach.Wykazują nieco gorszy wynik w płynnych wyścigach w porównaniu z przedstawicielami rasy koni czystej krwi. Dobry wskaźnik osobników Budennovsky w biegach na odległość. Ogiery Brev Boy i Surguch, którzy biegli 300 km w codziennym wyścigu, wykazali się doskonałymi wynikami.
Główne typy ras
Poszczególne odmiany Budyonnovsky są podzielone na kilka podgatunków:
- masywny typ,
- charakterystyczny typ,
- typ wschodni.
Osobnikami masywnej odmiany są duże umięśnione konie o nieco szorstkim wyglądzie . Ale nie są tak rozbrykani jak przedstawiciele innych grup ze względu na swoją wielkość. Konie z grupy wschodniej mają lekką krągłość kształtu i gładkie linie. Takie wskaźniki pochodziły od matek Donów. Konie z charakterystycznej grupy mają dobrze rozwinięte mięśnie, a ciało jest wydłużone. W niektórych gospodarstwach można znaleźć konie mieszane.
Konie Budennovsky również różnią się w zależności od miejsc lęgowych. Konie hodowane w stadninie koni Budyonny mają szerokie ciało, potężne mięśnie i złoty kolor. Te osobniki, które były hodowane w stajniach zakładu Pierwszej Armii Koni, wyróżniają się dużą głową i nieco kanciastym. Ich garnitur jest w większości zatoki. Konie hodowane w fabryce Yurlovsky są eleganckie i subtelnie odpowiadają standardom rasy.
Hodowla rasy Budyonnovskaya
Obecnie rasa koni Budyonnovsky jest często hodowana przez system stada lub przy pomocy dużych grup. Macica znajduje się obok młodych koni. Stada pasą się w ograniczonych miejscach. Wszystkie szkodliwe królowe z grup zostają wydalone. Ta metoda służy poprawie rasy, dzięki czemu konie są bardziej elastyczne, kontaktowe i cierpliwe. Źrebięta są odbierane klaczom w pierwszym miesiącu jesieni, ale najlepiej pozostawić młode z matką przez co najmniej pierwsze 3-6 miesięcy. Odbywa się to tak, aby klacz mogła karmić i trenować małego ogiera.
Jeśli źrebaki zostaną zabrane w pierwszym miesiącu jesieni, wszystkie młode konie urodzone od lutego do ostatniego miesiąca wiosny zostaną wydalone ze stada. Następnie młode konie są rozdzielane w osobnych stadach według płci, wybierane są najlepsze i tworzone są grupy kulturowe. Następnie takie źrebaki i klacze będą wysyłane do działów wyścigów w celu szkolenia lub kierowane do hodowli. Źrebięta tej rasy żyją w dwóch w boksach. Każda osoba jest wywoływana osobnym pseudonimem. Jest to bardzo ważne, ponieważ takie konie wszystko rozumieją i czują. Należy zachować ostrożność i krycie, biorąc pod uwagę pragnienia poszczególnych osób.
Testy rasowe
Kiedy źrebaki mają 2 lata, najlepsze z nich są testowane na torze wyścigowym w mieście RostówZawody odbywają się u prawie 15–25% zwierząt. Przebiegają 1 km, test ten zalicza się, aby zdobyć najsilniejszych przedstawicieli. Obecnie absolutnie wszystkie ogiery produkujące rosyjskie stadniny doskonale zdały takie testy. Najlepsze klacze macicy też nie zawiodły.
Ponad połowa osobników doskonale zdała test, podczas którego wykazują łagodne skoki. Planując zakup rasy Budyonnovsk, należy pamiętać, że im lepiej i lepiej wyszkolony koń, tym droższe będzie to kosztowało. Przed zakupem zaleca się kontakt z gospodarstwem lub specjalną fabryką w celu przygotowania koni tej odmiany. Przed zakupem możesz poznać każdą osobę osobiście, poprosić hodowcę, aby pokazał zdjęcie lub film rodziców konia i opowiedział o jego cechach.
Negatywne punkty w treści rasy Budennovsky
wiele zalet. Wystąpiły jednak pewne niedociągnięcia: konie odmiany Budyonnovsk z gatunku monogamicznego. Przywiązują się do właściciela i nie rozpoznają innych ludzi. Jeśli nie ma pewności, że utrzymanie i utrzymanie takiego gatunku jest całkowicie możliwe, lepiej odmówić akwizycji: w ten sposób stan psychiczny zwierzęcia nie zostanie zraniony, a także możliwe będzie zabezpieczenie się przed negatywnymi myślami o tym, że nie można poradzić sobie z zawartością koni. Obecnie takie zwierzęta mają tę wadę, ponieważ wiele osób często sobie z nimi radzi.Brakuje również selekcji, z tego powodu konie są mniej popularne niż na przykład konie niemieckie.
Nieznaczną wadą takich zwierząt jest ich wrażliwość. Obecnie nie tylko krajowi producenci, ale także hodowcy – cudzoziemcy są zainteresowani klaczą i ogierami Budennovsky. Wielu koneserów koni pełnej krwi za granicą twierdzi, że przy zakupie konia z Rosji można poprawić dane innych ras.
Ciekawe, że zwierzę wydaje się być w równoległym świecie, z powodu którego upadają stereotypy na temat koni rasowych. Zwierzę łatwo nawiązuje kontakt, nie wymaga uwagi co minutę.
Uczestniczył w działaniach wojennych z tym koniem.
Przydatne wskazówki
, aby zwierzęta mogły prawidłowo się rozwijać , powinieneś zadbać o ich prawidłowe odżywianie. Koń jest w pełni karmiony, dzięki czemu rozwija się zgodnie ze standardami.
Podczas gotowania w domu należy upewnić się, że dieta zawiera wszystkie niezbędne elementy i minerały. Zwierzęta spędzają dużo energii na wyścigach konnych, dlatego należy je uzupełniać za pomocą odpowiednio dobranej pożywnej żywności. Zawsze powinna być obecna woda pitna w temperaturze pokojowej.
Istnieją dowody, że zwierzęta te służyły w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Były używane nie tylko w kawalerii, ale także do transportu broni i żywych wojowników.
Właściciel konia Budennovskaya będzie tolerował tylko silny charakter, asertywny, zdolny do okresowego okazywania uczuć i nagrody za spełniane polecenia i osiągnięcia.
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli potrzebujesz wspaniałego konia sportowego, Budennovskaya rasa konia jest najlepszym wyborem. Najważniejsze, aby zapewnić jej odpowiednią opiekę i nie zapomnieć pokazać weterynarzowi 1 raz w ciągu 6-12 miesięcy.
