Konie zawsze były uważane za potężne zwierzęta, elastyczne jak węże i szybkie jak południowy wiatr. We wszystkich legendach istoty te były czczone, ponieważ mogły przenosić człowieka z jednego punktu na mapie do drugiego, we właściwym czasie stać się najlepszymi wojownikami. Koń słowika jest dokładnie tym, o czym mówiło wiele skandynawskich legend.
Kombinezon solo konia
Opis ogólny
Klacz ma dwa główne odcienie: jest miękka żółta i złoty piernikowy. Wśród przestronnych stepów i wzgórz solne konie zawsze łączą się z krajobrazem i stają się niewidoczne. Ogon i warkocz kombinezonu solnego prawie zawsze mają czystą biel, chociaż czasami są szare lub jasnożółte odcienie. Warkocze i kończyny koni solnych są jasnożółte. Oczy tej rasy są brązowe lub jasnobursztynowe. W najrzadszych przypadkach można znaleźć kolory soli o unikalnym kolorze oczu – jasnobrązowy z niewiarygodnie jasnymi żółtymi kropkami.
Czarny kolor konia (zwany również złotym) był zawsze doceniany.Dziś istnieje kilkaset lat jego istnienia. Mówi się, że takie konie zostały wyhodowane w Szwecji 400 lat temu. Hiszpańska królowa uwielbiała słone konie, a kiedy spotkała je po raz pierwszy, kazała poddanym kupić konie w jasnosłonkowym odcieniu, po czym zaczęła je hodować. Konie jeździła tylko sama królowa i ludzie w jej pobliżu.
Charakterystyka rasy
Solowa sierść konia nie nabiera od razu tak pięknych i niepowtarzalnych odcieni. Często dzieci takich koni rodzą się bardzo lekkie i praktyczne białe. Najpierw ich skóra zmienia kolor na różowy, a następnie staje się ciemnobrązowy odcień.
Ogier solny będzie się wyróżniał od dzieciństwa. Już w drugim lub trzecim miesiącu od urodzenia zaczyna zabarwić się na naturalny kolor. Zazwyczaj chłopcy tej rasy mają jasne kolory z nutą brązu.
Kombinezon słodowy jest często nazywany „palamino”. Dokładne pochodzenie tego słowa nie jest znane nikomu, ale istnieją spekulacje, że być może tłumaczy ono z języka włoskiego „gołębica”. Może to oznaczać, że rasa ta była szybsza od ptaków i uważana była za najpotężniejszą w swoim pochodzeniu.
Na zdjęciu koni z kombinezonu solnego widać, jak różnorodna jest paleta kolorów tego gatunku.
Różne odcienie rasy
Często nie stwierdza się, że ciało rasy jest ciemniejsze niż grzywa lub ogon. Takie przypadki są rzadkie i uważane za wyjątkowe.Najczęściej tę cechę obserwuje się u ogiera. Dzisiaj na świecie jest wielu koneserów i miłośników tych koni, a większość elitarnych właścicieli chce uzupełnić swoje stajnie przedstawicielami tego typu. Kolor piasku koni zawsze uderza swoją spektakularnością. Pojawia się ciemny kolor włosów, chociaż nie jest to charakterystyczne dla tych zwierząt. Średnio konie tego gatunku można opisać jako przedstawicieli jasno-jasnoczerwonych.
Osoby o kolorze soli są często uważane za przedstawicieli gatunku Isabella. Źrebięta tej rasy często rodzą się „nagie” i różowawe.
Przy urodzeniu wyglądają jak prosięta z dużymi kopytami. Po pewnym czasie stają się ciemnobrązowe.
Obecnie istnieje kilka podgatunków koni i według ich kolorów są one podzielone na różne kategorie:
- gatunki Akhal-Teke,
- kolor to palamino,
- typ halflingera.
U koni ciemnosłonych ciało ma beżowy kolor, który w oddali przypomina pomarańczowy. Kopyto zwierząt jest zawsze ciemne, ale jeśli nogi mają białe wstawki, kolor kopyt może być nieco jaśniejszy.
Jeśli udało ci się spotkać przedstawiciela o jasnym słomkowym kolorze, miałeś szczęście zobaczyć osobnika Isabella. Zwykle jej ciało jest zawsze mleczne. Włosy i grzywa tego podgatunku są zawsze białe, a kopyta mają ciemny kolor. Osobliwością jest to, że wśród tych zwierząt są konie niebieskookie, co jest bardzo rzadkie.Na zdjęciu widać, jak piękny i niesamowity jest ten wygląd z niebieskimi oczami.
Klacz Isabella ma różowy odcień skóry, podczas gdy inne mają bardziej szary. Kolor płaszcza na jej ciele jest znacznie jaśniejszy. Konie, które urodziły się w złotym kolorze, mają różne odcienie jasnopomarańczowego. Konie z podgatunku Akhal-Teke mają tak nietypowy kolor i właśnie dlatego są najbardziej cenione wśród ludzi.
Istnieją legendy, że osoba posiadająca tego rodzaju konia może bardzo szybko się wzbogacić. Ponadto jego marzenia i pragnienia będą zawsze realizowane, ale tylko pod warunkiem, że osobiście będzie dbał o konia. Rzadko spotyka się konie, które w złotym kolorze są ozdobione „jabłkami”, na których rozproszone są również czerwonawe plamy.
Legendy o kolorze
Dziś istnieją dwie legendy o tak niesamowitych kolorach koni.
- Mówi się, że nawet starożytni Indianie połączyli kilka gatunków dzikich koni. Główne kolory, które wybrano do krzyża, to czarny, biały i pomarańczowy. Potem sama genetyka w jakiś sposób uzyskała mieszankę tych odcieni.
- Tego gatunku nigdy wcześniej nie widziano. Prowadzili spokojne życie i mieszkali wysoko w górach, tylko raz w roku schodząc na świat, by urodzić potomstwo.Pewnego razu turysta zobaczył konie wspinające się na górę i podążał za nimi. Ta rasa koni została otwarta na światło.
Te pełne wdzięku konie mają silne i rozwinięte mięśnie, które pięknie grają w słońcu. I jak szybko koń może pokonać kilka kilometrów może zaskoczyć.
