Koń fryzyjski, w skrócie Frytka, jest uważany za dumę Holendrów. W inny sposób ten koń nazywa się „Czarną Perłą”, ponieważ ma szczególne cechy i jasny wygląd. Wśród ludzi jest uważany za jeden z najpiękniejszych i jest popularny wśród hodowców. W historii istnienia takiej rasy zdarzały się zarówno dobre, jak i złe momenty, był czas, kiedy grożono jej wyginięciem. Obecnie odmiana fryzyjska czuje się dobrze, rośnie liczba jej właścicieli, prawie wszyscy ją lubią, choć uważa się ją za drogą. Szlachetne linie i piękno zostały wprowadzone ze wschodu i przybyły do Europy.
Fryzyjska rasa koni
Powstał wygląd takiego konia 700 lat temu rozmawiali jednak o tym koniu ysyacheletiem wcześniej opisana tylko inaczej. W czasach starożytnych nie były one bardzo piękne, niskiego wzrostu, ale zdolne do pracy z końmi.Ich fryzyjscy jeźdźcy używali podczas wojny, a chłopi używali podczas orki.
Fryzyjskie osobniki mają elastyczny i przyjazny charakter. W razie potrzeby Fryzy można łatwo nauczyć i nawiązać kontakt z ludźmi. Takie konie nie są wybredne i spokojnie komunikują się z różnymi ludźmi, ale właściciel powinien być tylko jeden. Konie mają niewyczerpaną życzliwość i są odpowiednie dla tych samych ludzi. Wielu rolników rodzi takie zwierzęta, jak ich ulubione zwierzęta. Ale jeśli spojrzysz, fryzyjska rasa koni jest zaprzęgnięta. Teraz odradza się i jest poszukiwany. Fryzy są jedynymi rasowymi końmi w Holandii.
Historia pochodzenia rasy
Wielkie podboje, które ciągnęły się w Europie przez wiele lat, spowodowały silne zmiany w życiu ludzi, zmieniło to cały wybór i selekcja osób w ogóle. Kiedy odbywały się turnieje rycerskie i szły załogi powozów, konieczne było, aby koń był rozwinięty i nie tracił w tym przypadku zdolności ruchowych i uczenia się. Wszystkie te znaki znaleziono u koni z fryzami, które rozprzestrzeniły się w XVII wieku. W tym czasie konie różnych koni kłusujących wyszły na lód holenderskiego jeziora.
Wśród nich często pojawiały się konie, które potrafiły szybko kłusować przez długi czas. Bez wątpienia, w oparciu o siłę i etatyzm Fryzów, nie można ich nazwać prawdziwymi kłusakami, ale zwrot „Ryś fryzyjski” został na zawsze utrwalony w słowniku hodowców koni.
Jednak czas królów był w przeszłości, zabrał ze sobą wszystkie atrybuty. Wielki ogier fryzyjski szybko stracił sławę: burżuazja zastąpiła wspaniałych arystokratów, a klasa niższa potrzebowała dobrego pracownika, który mógłby zaorać pole i dźwigać ciężkie ładunki. Popularnej wówczas rasie groziło wyginięcie. Oczywiście ludzie w tym kraju rozumieli wartość ich rasowej rasy i stworzyli księgę rodowodową konia fryzyjskiego. Była to pierwsza książka rodowodowa w Holandii, dlatego postanowiono dodać oddzielnie zarówno rasowych, jak i mieszanych nosicieli krwi w rejestrach.
Odrodzenie rasy
W tej książce z rodowodami Przez 20 lat wprowadzono tylko 3 przedstawicieli Fryzów, dlatego entuzjaści postanowili stworzyć specjalną społeczność miłośników koni rasy fryzyjskiej. Dzięki dobrze zaprojektowanemu programowi fryzy powoli wracały do zdrowia, ale nie przełamały oznak praktyczności w hodowli koni. Aby uratować klacze, poświęcili piękny widok. Preferowano siłę i wytrzymałość, więc kończyny stały się krótkie.
Losowe zmiany wspierały konie przez krótki czas, ale nowa generacja koni znów osiągnęła poziom krytyczny. Nawet interwencja rodziny królewskiej, która przejęła kontrolę nad skarbem narodowym, nie pomogła. Tylko aktywne zainteresowanie sportem jeździeckim uratowało te konie przed wyginięciem.Byli poszukiwani właśnie z powodu majestatycznej natury, szlachetnego wyglądu, inteligencji i życzliwości dla ludzi.
Ulepszenie rasy
W dawnych czasach takie osoby wyglądały bardzo niegrzecznie, ponieważ do wykonania pracy potrzebowali wytrzymałości i silnych silnych kończyn. Surowy klimat również dyktował jego warunki: potrzebna była kudłata wełna, gruba grzywa. Po chwili krew kanciastych Fryzyjczyków zmieszała się z krwią najlżejszych koni celtyckich, co dodało rasie elegancji. Dalszy rozwój wynikał głównie z zastosowania Fryzów w działaniach wojskowych: zbroja rycerzy stała się cięższa.
Wzmocnione fryzy, mogły wykonywać pracę ciężkich ciężarówek, pozostając jednocześnie bardzo szybkie i mobilne, za co były niezwykle cenione. Wygląd zewnętrzny konia stał się harmonijny.
Następnie w średniowieczu nastąpiły zmiany. Wcześniej używana rasa arabska i andaluzyjska. Ale są odmianami jeździeckimi, które nie mogły całkowicie zastąpić konia fryzyjskiego, ponieważ ich wydajność i misja są zupełnie inne. Ale mieszanka krwi skutecznie wpłynęła na poprawę różnorodności fryzów.
Konie fryzu uzyskały elegancki wygląd, nastąpiła pozytywna zmiana chodu. Fryzy zaczęły poruszać się płynnie i energicznie. Poprzez zmieszanie z innymi odmianami cel rasy poprawił się i zmienił. Do transportu można wykorzystać klacze jeździeckie.
Koń fryzyjski miał wspaniałą zdolność przystosowywania się, a także stał się bardziej wytrzymały. Przez pewien czas z takich koni korzystali arystokraci.
Po pewnym czasie taki gatunek stał się popularny. Skakunov służył do transportu ludzi i różnych rzeczy, a także do zawodów sportowych kłusujących pod siodłem. W związku z produkcją maszyn na całym świecie znaczenie jazdy konnej zmalało, a liczba ras zmniejszyła się. Tylko dzięki heroicznym wysiłkom niektórych profesjonalistów udało się zachować i przywrócić rasę.
Wygląd rasy fryzyjskiej
Wysokość w kłębie konia fryzyjskiego wynosi od 152 do 162 cm Taki wzrost w kłębie czyni ten gatunek bardzo okazałym. Rasa klaczy fryzyjskich jest elegancka, umiarkowanie kosztowna. Koń fryzyjski ma dużą głowę, oczy są ciemne, wyraziste. Szyja, nawet w zależności od bardzo rozwiniętych mięśni i siły, ma raczej pełen wdzięku zakręt.
Koń jest ciężką ciężarówką, choć ma elegancję. Ciało jest trochę rozciągnięte. Kończyny mają wystarczającą moc. Oznakami koni są grube włosie na kończynach, sięgające kopyt. Taka funkcja zgromadziła ogólną nazwę tej właściwości – zamrożenie. Ta nazwa została przekazana innym rasom koni. Ta cecha sprawia, że rasa fryzyjska jest królewska.
Skóra jest widoczna i bardzo pulchna, włosy są lśniące i krótkie.Znakiem Fryzów jest również gruba grzywa i kucyk. Linia włosów tej odmiany istnieje tylko w kolorze czarnym. Ten objaw był konsekwencją kryzysu. Wcześniej osoby Fryzyjczyków miały inne kolory, dlatego jeśli sprzedają, na przykład, są białe, jasne lub złote, to być może nie jest to rasa fryzyjska. Chociaż zdjęcie takiego garnituru wygląda bardzo pięknie, przed zakupem należy przeprowadzić dokładne badania.
Plusy rasy
- bezpretensjonalność w utrzymaniu i pielęgnacji,
- spokojna natura,
- możliwość wykorzystania do różnych celów, ponieważ rasa jest zasadniczo uniwersalna.
Stosowanie fryzów
Istnieje ponad 60 tysięcy koni odmiany fryzyjskiej. Wszystkie konie są zarejestrowane w jednej z komórek księgi stadnej w biurze firmy, która znajduje się w mieście Drachten. Zainteresowanie polega na tym, że odcienie dokumentów dla każdej sekcji są różne, więc nawet nie znając języka, możesz łatwo określić status rodowodu klaczy lub konia. Nawet ten gatunek podlega koniecznemu zgłoszeniu wszelkich krzyżówek, więc źrebię rasy fryzyjskiej zostanie zarejestrowane. Po sześciu miesiącach rolnik musi dostarczyć chip każdemu osobnikowi.
Podczas biegu Fritzianie podnoszą kończyny wystarczająco wysoko. Koń zużywa swoją siłę, dlatego takie osoby nie są zbyt odpowiednie do czynności w roli ciężkiej ciężarówki, chociaż są w stanie wykonywać podobną pracę.Lepiej przypisać takie zwierzęta domowe lekko zaprzęgniętym odmianom. W związku z tym konie fryzyjskie wykorzystywane są w zawodach sankach i ujeżdżeniu. Temperament takich zwierząt jest spokojny i zrównoważony, uległy.
Konie fryzyjskie nie wykazują zapału charakterystycznego dla ras jeździeckich, dlatego są bardzo popularne i odnoszą sukcesy w cyrku, w roli artystów na planie filmy. Są często używane w transporcie amatorskim: są bezpieczne dla początkujących, często służą jako zwierzęta domowe. Nie wymagają specjalnej uwagi, tolerują zmiany warunków klimatycznych. Jeśli chcesz wybrać dobrą, kochającą przyjaciółkę, odpowiednią do każdej pracy, bez wątpienia musisz zdobyć taką klacz: pomoże we wszystkim.
Ile kosztują konie fryzyjskie
Ile jest rasa konia fryzyjskiego? Średnio konie fryzyjskie kosztują od 500 tysięcy rubli, mimo że cena jest prawie minimalna. W takich reklamach prywatni handlowcy mogą spotkać oszustów, ponieważ zasadniczo w ten sposób sprzedają zwierzęta bez dokumentów. Aby kupić rasową i sprawdzoną rasę, zdrowego konia, musisz poszukać zwierzęcia od hodowców w najbardziej znanych stadninach. Cena może oczywiście znacznie różnić się w górę.
Najdroższe są młode klacze lub źrebię. Cena konia fryzyjskiego może również różnić się od lokalizacji klubu na sprzedaż.Przed wybraniem osobnika musisz dokładnie zapoznać się z nim osobiście i spojrzeć na jego wygląd, przestudiować recenzje dotyczące konia fryzyjskiego, poznać cechy Fryzyjczyków, a także zobaczyć zdjęcia i filmy.
