Koń Marvara, czyli Marvari, jest starożytną rasą koni. Jego przedstawiciele nie są bardzo wysocy, z tego powodu niektórzy mylą takie osoby z kucykami. Rasa ta została wyhodowana w średniowieczu. Pochodzenie Marwari jest związane z indyjskim miastem Marwar, stąd oryginalna nazwa.
Marwar horse
Jak pojawiła się ta rasa
W średniowieczu ci, którzy rządzili regionem Marwar, zaczęli hodować tę rasę. To był XII wiek, a hodowcy już aktywnie dbali, aby koń był czystą krwią i rozwijał swoją wytrzymałość. Konie wybrano do hodowli tej rasy zgodnie z bardzo surowymi zasadami. W czasach kawalerii konie te miały swój bezpośredni cel: w bitwach jeździec czuł się bardzo pewnie, ponieważ naturę Marvari wyróżnia odwaga i wierność.
Dzisiaj naukowcy hipotezują, że konie są pradziadkami z takich krajów jak Afganistan, Kazachstan, Turkmenistan i Uzbekistan.Krew koni arabskich i koni z Mongolii również płynie w ich żyłach, podobne cechy można znaleźć w zewnętrznych cechach wymienionych osobników, a jeśli umieścisz w jednym rzędzie zdjęcia wszystkich tych gatunków, możesz być pewien. Jest jednak coś, czego żaden pradziadek nie ma: jest to ciekawy kształt uszu przypominający serce. Ta funkcja znów jest wyraźnie widoczna na zdjęciu.
Wcześniej koń Marvara aktywnie uczestniczył w bitwach i był używany do jazdy, ale tylko uprzywilejowane osoby mogły na nim jeździć.
IN XX stulecie w Indiach ta rasa była źle traktowana, co doprowadziło do spadku inwentarza żywego. Dziś nie jest to już problemem. Jednak Marvari nadal są rzadkimi końmi. Kupowanie ich nie jest takie proste. Faktem jest, że koniom tym zabrania się poza Indiami. Dopiero w 2000 roku stało się to rzeczywistością.
Wygląd zewnętrzny i charakter
Koń Marvara ma oryginalny charakter. Ma bardzo dobrze rozwiniętą intuicję, co prowadzi do tego, że koń Marvar może łatwo wrócić do domu. Ta umiejętność pomogła Marvari więcej niż raz, a nawet uratowała jej życie.
Rasa doskonale rozwinęła wszystkie narządy zmysłów: słuch, wzrok i węch. Oznacza to, że koń może określić zbliżającą się niebezpieczną sytuację. Lojalność jest również charakterystyczna dla tej rasy: nawet ranny koń nie porzuci swojego właściciela w tarapatach.
Przedstawiciele rasy mają średnią wysokość 152-163 cm, co widać na zdjęciu. Ale muszę powiedzieć, że jeśli koń pochodzi z niektórych obszarów Indii, jego wzrost może być nieco powyżej średniej.
Ten koń charakteryzuje się dużą głową i prostym profilem. Uszy są dość długie: od 9 do 15 cm – mogą obracać się o 180 °. Szyja jest długa, kłębie są dobrze uformowane. Koń charakteryzuje się prostymi ramionami, co ułatwia zwierzęciu poruszanie się przez pustynię: koń Marvar z łatwością uwalnia nogi z głębokiego piasku. Oczywiście spowalnia to, ale jeździec czuje się dobrze z góry.
Kolor
Te indyjskie konie mogą mieć różne paski, ale najczęściej występują czerwone konie. Bardzo ceniony jest szary i srokaty kolor. Czarny kolor konia symbolizuje śmierć. każdy z tonów można zobaczyć na zdjęciu.
Hindusi uważają, że koń Marwar:
- czarny może przynieść właścicielowi kłopoty,
- z białymi skarpetkami i z pewnością przyniesie szczęście właścicielowi dzięki drobinkom.
Białe konie są hodowane w Indiach do celów religijnych.
Wykorzystanie koni indyjskich
Te konie indyjskie są używane na prawie wszystkich polach.Jeździec może nauczyć się jeździć, używając tej rasy, jeśli to konieczne, ten koń będzie służyć jako ciężka ciężarówka. Marvari może również bezpiecznie wykorzystać załogę. Zwierzę jest również wykorzystywane do celów rolniczych.
Opisane konie są wyjątkowo podatne na trening, mają bardzo piękne ruchy z gracją. W polo na konie można również znaleźć tę rasę: konia bez strachu można postawić nawet na koniu pełnej krwi. W sieci znajduje się wiele zdjęć wskazujących na wszechstronność takich koni.
