⋆ Stosowanie antybiotyków w leczeniu pszczół ⋆ 🌼Farmer

Antybiotyki są stosowane przez pszczelarzy do leczenia różnych chorób zakaźnych u pszczół wywołanych przez patogenne mikroorganizmy. Konieczne jest traktowanie używania takich leków z najwyższą odpowiedzialnością.

Przedawkowanie lub niekontrolowane stosowanie jako środka profilaktycznego może prowadzić do najbardziej niekorzystnych konsekwencji: jest niebezpieczne dla ludzi, a u pszczół prowadzi do pojawienia się opornych patogenów, które są całkowicie odporne na działanie konkretnego leku.

Treść artykułu

1 Penicylina
- 1.1 Dodatkowe nawożenie
- 1.2 Choroby gnilne
2 Oksytetracyklina
3 Tetracyklina
4 Biomycyna
- 4.1 Biovetin
5 Metasulfan
- 5.1 Rozpylanie
- 5.2 Dodatkowe nawożenie

Penicylina

Ten antybiotyk jest produktem odpadowym pleśni. Jest uważany za nietoksyczny nawet w przypadku przedawkowania. Dlatego na jego podstawie produkuje się dziś wiele leków.

W praktyce pszczelarskiej stosuje się:

jako opatrunek górny (do stymulacji);
do niszczenia patogenów chorób zgnilca i ich zapobiegania.

Dodatkowe nawożenie

Do karmienia przygotowuje się syrop w stosunku jeden do jednego (część granulowanego cukru jest pobierana jako część wody). Gdy cukier się rozpuści, upewnij się, że się nie pali. Następnie jest schładzany do trzydziestu stopni Celsjusza i rozpuszczany w jednym litrze syropu 200 000 U penicyliny.

Środek profilaktyczny wydawany jest w ilości 100 gramów na każdą ulicę (przestrzeń między ramkami w gnieździe pszczół).

Opatrunek górny wykonuje się trzykrotnie z przerwą siedmiodniową. Na przykład rodzina z ośmioma ulicami otrzymuje 800 gramów jedzenia co siedem dni – zaledwie 2,4 kg jedzenia na jeden kurs profilaktyczny.

Choroby gnilne

Walka z gnijącymi chorobami czerwiu może obejmować zarówno profilaktyczne dozowanie syropu lub opryskiwanie ramek, jak i właściwe leczenie.

Zapobieganie odbywa się w następujący sposób:

W litrze syropu rozpuszcza się 0,9-1 miliona jednostek antybiotyku. Syrop podaje się w ilości 100 ml na ulicę.
Litr wody rozpuszcza 1 milion jednostek penicyliny. To rozwiązanie nadaje się do profilaktycznego opryskiwania plastrów miodu.

Leczenie odbywa się poprzez przetwarzanie ula specjalną mieszanką. Jest brane:

50 milionów jednostek penicyliny;
1 kg suchej bazy – skrobia lub cukier puder;
2-3 g kurzu.

Wszystkie te fundusze są stosowane trzykrotnie z przerwą od pięciu do siedmiu dni między każdym przetwarzaniem lub wydawaniem syropu. Leczenie pszczół penicyliną powinno być prowadzone w poważnie osłabionych rodzinach, aż do pełnego wyzdrowienia.

Oksytetracyklina

Ten antybiotyk należy do szerokiego spektrum leków – może hamować różne patogeny. Dostępny w formie tabletek i proszku.

W praktyce pszczelarskiej najczęściej stosuje się:

pozbyć się zgnilca europejskiego;
zniszczyć patogen zgnilca amerykańskiego.

Leczenie pszczół oksytetracykliną odbywa się według następującego schematu: 0,5 grama antybiotyku na litr syropu cukrowego. Karmienie podaje się trzy razy z przerwą na tydzień w ilości 0,8-1 litra na gniazdo.

Antybiotyk ten jest stosowany przez niektórych europejskich pszczelarzy jako środek pobudzający i profilaktyczny. Schemat aplikacji wygląda następująco:

na 3,8 litra syropu pobiera się 0,2 g leku – gotową paszę podaje się w ciągu jednego dnia (wlewa się ją do zewnętrznych plastrów miodu);
ten sam roztwór jest używany do trzykrotnego spryskiwania plastra miodu w odstępie 7-10 dni.

Tetracyklina

Ten antybiotyk należy do sulfonamidów. Skuteczny w walce z zgniłym zakażeniem czerwiu.

Leczenie pszczół tetracykliną daje najlepsze rezultaty, gdy podawane są w postaci syropu. Opryskiwanie gniazd daje niezadowalające efekty.

Opatrunek górny przygotowuje się w ilości 10 tabletek po 100 mg leku na litr syropu cukrowego (siła 1: 1). Dozowane w karmnikach lub pustych grzebieniach umieszczonych bliżej środka gniazda. Co 150-5 dni na jedną ulicę wydawane jest do 7 ml syropu. Zazwyczaj przebieg leczenia obejmuje trzy do czterech dawek żywienia terapeutycznego. W razie potrzeby kurs można powtórzyć.

Biomycyna

Jest to antybiotyk z grupy tetracyklin, stosowany w leczeniu i zapobieganiu chorobom zgnilca u pszczół.

Schematy leczenia:

Top dressing odbywa się z syropem cukrowym w ilości 100 ml na każdą ulicę. W jednym litrze syropu schłodzonego do temperatury pokojowej rozpuścić 300 000 – 500 000 IU leku. Lek podaje się trzy razy w odstępie 5-7 dni.
Opryskiwanie plastrów miodu odbywa się za pomocą roztworu wodnego (500 000 jednostek na litr przegotowanej schłodzonej wody) w ilości 100 ml na każdą ramkę.
Do zapylania plastrów miodu przygotowuje się proszek z kurzu (2 g), cukru pudru lub skrobi (1 kg) i 25 milionów jednostek proszku biomycyny. Osłabione rodziny powinny przejść drugi kurs aż do całkowitego wyzdrowienia.

Biovetin

Biovetin jest 25% antybiotykiem biomycyny. Dostępne w zamkniętych fiolkach. Służy do zwalczania patogenów różnego rodzaju zgnilca.

Służy do zapylania aż do całkowitego wyzdrowienia pszczół. Jeden kurs: trzy zabiegi co pięć do siedmiu dni w dawce 1-2 g leku na klatkę po obu stronach.

Metasulfan

Ten lek zawiera jednocześnie trzy substancje przeciwbakteryjne: trimetaprim, sulfometaksazol i sulfomerazynę. Lek jest skuteczny w chorobach zgnilca czerwiu i bakteriozie (nosematoza i inne rodzaje zmian jelitowych). Stosuje się go natychmiast po wykryciu pierwszych objawów infekcji. W celach profilaktycznych stosuje się go po wiosennym locie.

Metasulfan stosuje się w leczeniu pszczół:

w postaci wodnego roztworu do opryskiwania;
zmieszany z kandy;
zmieszany z syropem cukrowym.

Rozpylanie

Do przygotowania roztworu stosuje się jedną butelkę leku (10 g) i litr przegotowanej wody, schłodzonej do temperatury 60-70 stopni. Po rozpuszczeniu leku wodę schładza się do temperatury pokojowej. Wszystkie ramki w gnieździe są opryskiwane w ilości 10 ml na ramkę zamieszkaną przez pszczoły. Leczenie prowadzi się do całkowitego ustąpienia objawów – podczas gdy opryski wykonuje się co cztery dni. W celu zapobiegania wystarczy jeden oprysk.