Wśród ogromnej społeczności domowych przedstawicieli rodziny Aroid syngonium jest jedyną rośliną, która nie może pochwalić się wzrostem popularności w ostatniej dekadzie. Wydawało się, że wszyscy zapomnieli o tej lianie. Być może ze względu na dość kapryśny charakter syngonów lub ich podobieństwo do wielu roślin doniczkowych o dużych liściach. Ale żadna liana wewnętrzna nie może pochwalić się taką zmiennością. Długie ogonki, na których siedzą, wyginają się, wyginają luksusowe liście syngonium, tworzą przedziwne sylwetki, dodając niepowtarzalnego uroku tej krętej lianie.
Syngonium – idealne do aranżacji kuchni i łazienki
Spis treści:
Syngonium – opis rośliny
Podczas gdy jego krewni coraz częściej zajmowali lady kwiaciarni i strony błyszczących magazynów, syngonie straciły swoją dawną świetność. I zupełnie niezasłużony. Jedna z najbardziej wdzięcznych liany doniczkowej zaskakuje barwnymi liśćmi i wyborem odmian o różnych kolorach, wdziękiem wizualnym i długowiecznością.
Wymaga warunków, które nie każdy może odtworzyć, ale jeśli kolekcja zawiera już rośliny kochające wilgoć, syngonium jest jednym z najlepszych kandydatów do uzupełnienia kolekcji. Syngonie rzadko od razu przyciągają podziw, ale nadal bardzo trudno nazwać je nudnymi.
W naturze syngonium to prawdziwi Amerykanie. Występują w dużych ilościach w lasach deszczowych na całej planecie, ale mogą pochwalić się największą różnorodnością w Ameryce Południowej i Środkowej.
Wśród rodziny Aroidów (Araceae) jest wiele spektakularnych winorośli, a syngonium należy do najskromniejszych, ale nietypowych. Jest to jedna z największych epifitycznych lian wewnętrznych. „Zaczynając” od skromnych 40-60 cm syngonie przypominają ogromne kiście lub splątaną masę liści osadzonych na bardzo długich ogonkach, pod którymi cienkie pędy są prawie niewidoczne.
Z wiekiem syngonium przekształca się w wystarczająco duże rośliny, mogące osiągnąć wysokość przekraczającą 2 m. Pędy są cienkie, nierozgałęzione, elastyczne, korzenie powietrzne są prawie niewidoczne w młodym wieku i stają się ważną częścią wyglądu – w dojrzałym. Wyrastają z międzywęźli, często prawie zlewając się z ogonkami i są rozpoznawalne tylko z bliska.
Syngonium to jedna z najszybciej rosnących winorośli. W komfortowych warunkach mogą osiągnąć do 80 cm długości rocznie, pozostając zwarte tylko przez kilka pierwszych lat. Co więcej, im starsze syngonium, tym szybciej rosną.
W warunkach wewnętrznych, podczas formowania liany, najczęściej ogranicza się do 1-1,5 m. Wydłużone międzywęźle podkreślają piękno długo petiolitycznych liści i nadają roślinie wizualną lekkość. Ogonki mogą mieć do pół metra. Cienkie, elastyczne, często ciemne łodygi liści są nie mniejszą ozdobą rośliny niż sama zieleń. Wyginają się, tworzą wrażenie splątanej koronki, pozwalają tej winorośli pozostać przewiewną i elegancką bez względu na rozmiar.
Dwa rodzaje liści na jednej winorośli
Jedną z unikalnych cech krętego i wymijającego charakteru syngonium jest obecność dwóch rodzajów liści i znacząca zmiana wyglądu wraz z wiekiem. Liście młodych roślin są proste, ale z wiekiem syngonii zaczynają wytwarzać zupełnie inne, złożone blaszki liściowe.
Owalno-lancetowate liście młodych krzewów w kształcie najbardziej przypominają grot strzały. Podczas kwitnienia są czerwonawe, ale szybko tracą jasny odcień. Ale młode, lżejsze liście o długości do 15 cm szybko się przekształcają.
Stare prześcieradła zostaną podzielone na fantazyjne płaty, podbite talerzem pociętym na „palce”, rosnące coraz bardziej, obnoszące się nieskazitelnymi płatkami. Podkreślone jasnym kolorem żyłki, z ciemnymi ogonkami liści tylko podkreślają niezwykłość rośliny, układając się w piękne wzory.
Pasy wzdłuż żył są asymetryczne i luźne, przypominają krople i plamy, mogą być ciepłe kremowe lub srebrzyste, jasnozielone lub białe.
Kwitnienie syngonium
Kwitnienie syngonii wydaje się nieco dziwne na takiej winorośli. To rzadka przyjemność cieszyć się nim w formacie pokoju. Tymczasem egzotyczne zielone „lilie calla” wyglądają bardzo atrakcyjnie.
Grube kolby są ukryte pod kocem o długości do 10 cm, którego wewnętrzna powierzchnia pomalowana jest na jaskrawoczerwony odcień, niespodziewanie wyrazisty dla jasnozielonego koloru zewnętrznego.
Kwitnące syngonie w pomieszczeniach to prawie niedostępny luksus. Farmer Burea-Uinsurance.com Pomysły na ogród
Rodzaje i odmiany syngonii wewnętrznych
W warunkach wewnętrznych uprawia się głównie jeden rodzaj syngonium – syngonium odnogi (Syngonium podophyllum). To ta sama elastyczna winorośl z bardzo długimi ogonkami liści, które z wiekiem zmieniają kształt na wycięty palec.
Roślina ta posiada wiele ciekawych odmian o bardziej efektownym kolorze liści. Jasnoróżowe liście odmiany „Neon Pink” stale zmieniają odcienie i malują się, aż na starych liściach pozostaną tylko różowe smugi.
„Aron Brown” jest prawie czekoladowy. Odcienie pomarańczy i brązu na młodych liściach tej odmiany syngonium powoli przechodzą w akwareli do klasycznej ciemnej zieleni. A odmiana „Pixie” zasłynęła nie tyle dzięki jaśniejszym wzorom wzdłuż żyłek, ile dzięki niewielkim rozmiarom liści.
Spośród innych rodzajów syngonów w kulturze pokojowej rzadko występuje syngonium małżowiny usznej (Syngonium auritum) to szybko rosnąca liana o pogrubionych pędach i licznych korzeniach powietrznych. Błyszczące liście do 35 cm długości o pięknym owalnym, lancetowatym kształcie zmieniają się z czasem w rozcięte i obwieszone bardzo długimi ogonkami, dochodzącymi do pół metra.
Jeszcze rzadszy gatunek – syngonium zwężone (syngonium angustatum) nie otrzymał przypadkowo swojej nazwy. Jest to nie mniej duża, ale bardziej wdzięczna liana z nieco krótszymi ogonkami i lancetowatymi trójlistkowymi liśćmi z mocno spiczastymi końcówkami nawet w okresie dojrzewania. Smugi świetlne świecą bardzo jasno, a korzenie powietrzne rosnące w międzywęźlach są bardziej widoczne niż u innych gatunków.
Syngonium podophyllum (Syngonium podophyllum). Farmer Burea-Uinsurance.com Sasha Dziwny Kwiat
Syngonium odnogi 'Neon Pink’. Farmer Burea-Uinsurance.com assz
Syngonium odnogi 'Pixie’. Farmer Burea-Uinsurance.com Bakker
Warunki uprawy syngonii w pomieszczeniach
Syngonie są typowymi, ciepłymi i wilgotnymi winoroślami, które preferują stabilne warunki wzrostu i nie lubią zmian. Tylko z należytą starannością czują się dobrze w salonach i biurach, ale nie ma nic trudnego w doborze odpowiedniego dla nich miejsca.
Syngonium należą do trujących roślin domowych, z którymi najlepiej obchodzić się z najwyższą ostrożnością podczas przycinania i przesadzania. Ale znajdują się one na innej liście – najlepszych roślinach do oczyszczania powietrza.
Syngonium w żywych ścianach i jako przegrody świetnie sprawdzają się w roli zielonego filtra. Uważa się, że tylko spathiphyllum może konkurować z syngonium pod względem zdolności do wchłaniania formaldehydu.
Oświetlenie i rozmieszczenie
Kochające światło syngonie nie witają ani silnego cienia, ani bezpośredniego słońca. Dobrze rosną w oświetleniu rozproszonym, w tym w pewnej odległości od okien. Sztuczne oświetlenie uzupełniające nie może im zastąpić braku naturalnego światła, ale daje znacznie więcej możliwości kształtowania krajobrazu niż większość winorośli. Piękno wzorów świetlnych przejawia się w dość jasnych miejscach, to po kolorze liści można ocenić komfort oświetlenia.
Na okres zimowy lepiej jest zwiększyć oświetlenie syngonii, przesuwając je bliżej okna lub do pomieszczeń o jaśniejszym oświetleniu. Dopuszczalne jest dla nich częściowe, ale nie pełne oświetlenie uzupełniające. Bez korekty warunków na zimę liście zaczną się kurczyć i mogą całkowicie stracić charakterystyczne żyłki. Syngonie odmianowe są szczególnie dotknięte sezonowymi zmianami oświetlenia.
Najlepszym miejscem na syngonium w domu jest okno wschodnie lub zachodnie, od parapetów do 1 m w głąb wnętrza.
Ozdobna liana liściasta z bardzo długimi ogonkami i niesamowitą elastycznością może nie zaliczać się dziś do kategorii modnych piękności, ale jest wyjątkowa w swoim zastosowaniu.
Syngonie dobrze rosną w pomieszczeniach o naturalnie wysokiej wilgotności powietrza. Nadają się do zagospodarowania wilgotnej łazienki i kuchni, ale w tych ostatnich warto umieścić je w miejscach, gdzie wahania temperatury są minimalne.
Roślina ta może być stosowana do ekranów i przegród, prowadzonych wzdłuż płaszczyzn lub podpór profilowych, uprawianych na kratach. Pomimo statusu dużej liany, syngonium nie boi się swobodnego wzrostu, nie pęka, gdy zwisa z wysokości i może tworzyć kaskady i zielone wodospady.
Jest to jedna z najbardziej elastycznych roślin pod każdym względem, którą można uformować w dowolny kształt i dostosować do każdej podstawy i zadania.
Syngonie często nie bez powodu wchodzą w skład złożonych kompozycji zielonych ścian i ekranów. Nie boją się sąsiadów i innych winorośli, można je wykorzystać do tworzenia skomplikowanych kaskad i wodospadów. Kombinacje z filodendronami, fikusami, bluszczem i fuksjami są uważane za szczególnie skuteczne.
Syngonium auritum (Syngonium auritum). Farmer Burea-Uinsurance.com Abrimaal
Kontrola temperatury i wentylacja
Syngonie dobrze przystosowują się do temperatur pokojowych. Są tak ciepłolubne, że nawet zimą nie znoszą mrozów do 16 stopni. To jedna z winorośli, które będą preferować te same temperatury przez cały rok – od 18 do 25 stopni.
Syngonie nie lubią upałów, ale przy kontrolowanej wilgotności powietrza nie tracą efektu dekoracyjnego nawet w upalne lato.
Umieszczając syngonie warto wybierać miejsca o stabilnych warunkach, zabezpieczone przed przeciągami i nagłymi zmianami. Syngonie uwielbiają wietrzenie, ale tylko bez zmian temperatury. Ta liana nie toleruje bliskości zarówno systemów grzewczych, jak i klimatyzacyjnych oraz wentylacyjnych.
Syngonie preferują stabilne warunki, lepiej nie wyprowadzać ich na świeże powietrze, chyba że można zapewnić im warunki chronione.
Opieka syngonium w domu
Główną trudnością dla miłośników tych elastycznych winorośli jest utrzymanie komfortowej wilgotności powietrza. Syngonie łatwo tracą dekoracyjny efekt liści przy niewłaściwej pielęgnacji. Uważna obserwacja i ochrona przed wszelkimi ekstremalnymi wpływami to główna tajemnica sukcesu. Pielęgnacja korygująca jest łatwa, ponieważ syngonie szybko sygnalizują, że są niewygodne.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Syngonium w takim samym stopniu boi się nasiąkania wodą i wysychania podłoża. Rośliny są delikatnie podlewane, co pozwala na wyschnięcie podłoża między tymi zabiegami, ale nie wysusza go całkowicie.
Podlewanie nie powinno być zbyt obfite. Latem preferowane jest częste podlewanie niewielką ilością wody. W okresie uśpienia podlewanie jest rzadsze, wydłużając przerwę o 2-3 dni, ale susza jest niedopuszczalna dla syngonów nawet w tym czasie.
Latem przybliżona częstotliwość podlewania syngonium wynosi co 2-3 dni, zimą wystarczy 1 podlewanie tygodniowo. Lepiej sprawdzać stopień wyschnięcia podłoża jesienią i zimą przed każdym kolejnym podlewaniem. Wodę z palet należy spuścić nie później niż 5 minut po podlaniu.
W przypadku syngonów można używać tylko miękkiej lub lekko zakwaszonej wody. Nie znoszą podlewania zimną wodą, są niezwykle wrażliwe na jej jakość.
Nie przypadkiem higrofilia syngonium uważana jest za najtrudniejszy moment w ich uprawie. Syngonie zachowują efekt dekoracyjny liści tylko wtedy, gdy wilgotność powietrza przekracza 50%. Kropla nawet do 45% wpływa na dekoracyjność końcówek liści i ich kolorystykę.
W celu utrzymania optymalnej wilgotności powietrza dla tej winorośli można zastosować opryskiwanie. Wybierając opryskiwacze, należy zadbać o to, aby na zieleni rośliny nie pojawiły się żadne krople. Jeśli nie zostaną podjęte żadne inne środki w celu zwiększenia wilgotności powietrza, opryskiwanie należy wykonywać codziennie. Ale o wiele łatwiej jest zastosować środki, które tworzą bardziej stabilne środowisko – zainstalować nawilżacze lub tace z wilgotnym mchem wokół rośliny.
Dla tej instalacji wymagane są procedury higieniczne. Syngonium nie lubi się moczyć, lepiej nie brać prysznica (a nie jest to wskazane ze względu na kruchość i wyrastanie na podporach w przyzwoitym wieku), ale przecieranie liści to obowiązkowy środek. Liście syngonów czyści się z kurzu wilgotną, miękką gąbką lub ściereczką.
Сингониум суженный (Syngonium angustatum)
Top dressing i skład nawozu
W przypadku syngonium musisz bardzo ostrożnie karmić. Zawartość składników odżywczych w glebie powinna być stabilna, ale najlepiej unikać nadmiernego nawożenia. Top dressing nakłada się co 2 tygodnie, wiosną i jesienią zmniejszając o połowę zalecaną przez producenta dawkę, a latem pozostawiając standardową dawkę.
Z taką częstotliwością karmienie odbywa się w okresie aktywnego wzrostu, stopniowo zatrzymując się na zimę i ograniczając się do jednej takiej procedury w styczniu. Wiosną karmienie jest również stopniowo wznawiane. Jeśli rośliny zostały przeszczepione, karmienie odbywa się dopiero 1-4 tygodni po przesadzeniu.
W przypadku tej winorośli preferowane są specjalne nawozy dla Aroidów lub mieszanki dla roślin ozdobnych i liściastych. Syngonie są wrażliwe na nadmiar wapnia, preferują nawozy o zwiększonej ilości azotu. Latem można je karmić nawozami organicznymi, ale można nimi zastąpić główny rodzaj nawozów nie częściej niż 1 raz na 3 opatrunki.
Opatrunek dolistny dla tej winorośli nie jest przeprowadzany. Nawozy długotrwałe najczęściej powodują zaburzenia wzrostu ze względu na nierównomierne nasycenie podłoża składnikami odżywczymi. Jedyny rodzaj opatrunku dozwolony dla syngonium jest w postaci płynnej.
Przycinanie i formowanie syngonium
Ta winorośl nie musi być przycinana w klasycznym sensie. Ale nierozgałęzione pędy są zbyt wydłużone, a nowe nie rosną bez stymulacji. Skrócenie pędów – szczypanie lub usuwanie wierzchołka – odbywa się do woli.
Przycinanie tej winorośli najlepiej wykonywać na samym początku aktywnego wzrostu, ale można to powtarzać kilka razy w roku.
Młode syngonii pozostają zwarte, z wiekiem potrzebują wsparcia. Podwiązkę wykonuje się w miarę jej wzrostu, tworząc podpory podczas przeszczepu. Jeśli rośliny hoduje się na ścianach, kratach i parawanach, podwiązka powinna być regularna. Pędy syngonium łatwo ulegają zranieniu, do mocowania lepiej jest użyć miękkiego sizalu lub innych naturalnych materiałów.
Syngonium to niezwykle trwałe rośliny. Ale często są zmieniane na młode okazy, ponieważ nie wszyscy są zadowoleni z radykalnej zmiany wyglądu i rodzaju liści lub silnego wzrostu długości i objętości.
Dla tych, którzy uważają młode syngonium za nie kapryśną alternatywę dla kaladiów z całymi liśćmi w kształcie strzał, lepiej, jeśli rośliny stracą swój zwykły wygląd, wyhodować nowe pokolenie z sadzonek, które bardzo łatwo ukorzeniają się.
Przeszczep, pojemniki i substrat
Przeszczep tej winorośli jest zawsze przeprowadzany w razie potrzeby. Młode syngonii mogą wymagać kilku zmian pojemników w ciągu roku, dorosłe pnącza przesadza się dopiero wtedy, gdy całkowicie wchłoną przydzielone podłoże, a korzenie pojawią się w otworach drenażowych.
Syngonium, które ma miejsce na rozwój, zawsze wolą zastąpić górną warstwę podłoża niż bezużyteczny przeszczep.
Przesadzanie można wykonać w dowolnym momencie, nawet latem, pod warunkiem, że rośliny są odpowiednio pielęgnowane i pielęgnowane. Oczywiście, jeśli to możliwe, procedura ta jest przeprowadzana w lutym lub marcu, przed rozpoczęciem aktywnego wzrostu, ale po pojawieniu się pierwszych oznak.
Wybór pojemnika na syngonium jest bardzo ważny. Nie tolerują nierównej wilgotności podłoża i nie mają długich korzeni, nie można ich sadzić w zbyt głębokich doniczkach i znacznie zwiększających ich objętość. Najlepsze są pojemniki o równej szerokości i głębokości, przy wyborze szerokości pojemnika należy wziąć pod uwagę odporność roślin i zastosować ciężkie materiały drenażowe.
Ta winorośl rośnie tylko na kwaśnych podłożach. Podczas zbierania ziemi lepiej jest użyć specjalnych mieszanek glebowych dla Aroidów. Syngonium preferuje raczej gleby gruboziarniste, w których dominuje gleba liściasta. Nawet w zakupionych podłożach lepiej jest dodać gruboziarnisty piasek lub perlit, aby zapobiec ich zagęszczeniu. Kolejnym pożądanym suplementem jest torfowiec lub posiekana kora.
Syngonium dobrze rośnie w hydroponice i glebach obojętnych.
Przesadzanie syngonii odbywa się metodą przeładunkową z zabezpieczeniem korzeni przed niepotrzebnym kontaktem i usunięciem tylko wolnej gleby. W samej procedurze nie ma nic skomplikowanego, jednak większą uwagę należy zwrócić na pielęgnację rośliny po zmianie pojemnika.
Syngonie należy umieszczać w „łagodnych” warunkach na 2-3 tygodnie, unikając bezpośredniego słońca lub wysokich temperatur, zwracając szczególną uwagę na wskaźniki wilgotności powietrza. Podlewanie podczas adaptacji powinno być dokładniejsze. Lepiej jest lekko wysuszyć podłoże niż trzymać rośliny w bardziej wilgotnym środowisku.
Syngonium to winorośl, która rośnie tylko na kwaśnych podłożach. Farmer Burea-Uinsurance.com Myntra
Choroby, szkodniki i problemy w uprawie syngonium
Ta winorośl, przy normalnej pielęgnacji i utrzymywaniu średniej wilgotności powietrza, jest prawie niezniszczalna. Ale jeśli syngonie cierpią z powodu zanieczyszczenia, rosną w suchym środowisku, szkodniki szybko się przez nie rozprzestrzeniają.
Mszyce, łuski i wciornastki uwielbiają tę roślinę i mogą być trudne do pokonania, nawet przy użyciu silnych środków owadobójczych. Najlepszą strategią jest natychmiastowa izolacja syngonów, skorygowanie warunków i rozpoczęcie walki na jak najwcześniejszym etapie porażki.
Syngonie z reguły same wskazują na niewystarczającą opiekę. Niekomfortowe oświetlenie zmienia kolor liści, niedostateczne lub nadmierne dokarmianie prowadzi do ich blednięcia lub żółknięcia. Wszelkie plamy lub suche miejsca na liściach pojawiają się tylko wtedy, gdy wilgotność powietrza jest niska. A jeśli wilgotność jest zbyt wysoka, na liściach pojawiają się kropelki wody, czasem zwiastujące ulewne deszcze, czasem z wdzięczności za odpowiednie środowisko. Ten sygnał jest raczej pozytywny. I nie jest wymagane żadne działanie.
Reprodukcja syngonów
Syngonium nie jest oddzielane ani wyhodowane z nasion. Ale z drugiej strony szczepienie tej rośliny jest jednym z najprostszych. Ukorzeniając się w dowolnym podłożu, piasku, a nawet wodzie w węzłach, roślina aktywnie uwalnia liczne korzenie.
W przypadku syngonium odpowiednie są zarówno sadzonki wierzchołkowe, jak i łodygowe. Najważniejsze jest pozostawienie co najmniej 2 międzywęźli i prześledzenie położenia punktu wzrostu w stosunku do cięcia. Standardowa długość sadzonek dla syngonium wynosi około 15 cm.
Przetwarzanie za pomocą specjalnych preparatów do ukorzeniania może przyspieszyć proces prawie 2 razy. Do ukorzeniania sadzonki mają wystarczającą temperaturę od 20 do 25 stopni i stabilną wilgotność, nie trzeba ich trzymać pod maską.
Sadzonki są natychmiast przesadzane do oddzielnych pojemników, próbując wybrać kompaktowe doniczki. Szczypanie w szóstym stadium liścia stymuluje ukorzenianie i natychmiast nadaje kształt. Młode syngonii są bardzo wrażliwe na wilgotność powietrza.
