Jak wynika z ankiety na naszej stronie internetowej, ponad połowa pszczelarzy woli trzymać pszczoły w ulu dwuulowym na 12 ramek systemu Dadant-Blatt.
Uważa się, że ten system uli najlepiej nadaje się do obszarów o szybkim i silnym zbieraniu miodu (w przeciwieństwie do obszarów o średnim, słabym lub długim przepływie, gdzie lepiej nadają się leżaki lub ule Ruta).
Treść artykułu
- 1 Trochę historii
- 2 Korzyści z treści dwukorpusowych
- 3 Opcje treści
- 3.1 Zmiana układu ramek o strukturze plastra miodu przed łapówką
- 3.2 Druga opcja – czerw nie jest przenoszony
- 4 Kiedy kończy się nakładanie warstw?
- 5 Wady zawartości podwójnego kadłuba
Trochę historii
Od razu trzeba zastrzec, że stereotypowy termin „utrzymanie pszczół w dwuulowych ulach” przyszedł do nas z sowieckich podręczników pszczelarstwa.
W okresie sowieckiego deficytu pasieki kołchozowe były centralnie wyposażone tylko w dwa budynki na ul. Problematyczne było dokupienie dodatkowych budynków czy sklepów, więc pszczelarze zmuszeni byli dostosować swoje metody i technologie do tego stanu.
W naszych czasach ten problem nie istnieje. Dlatego gdy mówimy o ulu dwukadłubowym, trzeba mieć na uwadze, że w sprzyjających warunkach atmosferycznych nic nie stoi na przeszkodzie, by na tej samej zasadzie zastosować trzeci, a nawet czwarty ul (lub skorzystać z nadstawek sklepowych).
Korzyści z treści dwukorpusowych
Przetrzymywanie pszczół w ulach dwuulowych odbywa się przede wszystkim w celu zwiększenia maksymalnej liczby owadów latających do łapówki głównej.
Przeczytaj: Optymalny skład i liczba rodzin pszczelich
Ale nie mniej ważne są inne zalety takich treści:
- skuteczny środek antywojenny;
- zachowanie energii roboczej rodzin pszczelich;
- wzrost zbioru miodu handlowego o 45-50%;
- wzrost produkcji wosku handlowego o 40-50%;
- ułatwienie pracy pszczelarza przy montażu gniazd na zimę.
Opcje treści
W podręcznikach tematycznych opisano kilka opcji dwuczęściowych treści. Główny jest następujący is.
Ekspansja ula drugim korpusem odbywa się, gdy pszczoły zajmują co najmniej 11 ulic w pierwszym korpusie, a czerw musi mieć co najmniej 8 ramek o strukturze plastra miodu.
W różnych strefach klimatycznych moment ten może wystąpić w połowie maja iw pierwszych dziesięciu dniach czerwca. Dlatego każdy pszczelarz decyduje o tym, kiedy umieścić drugie ciało w ulu Dadan indywidualnie, zgodnie z warunkami pogodowymi swojego regionu i osobistym doświadczeniem pszczelarskim.
Najważniejsze, żeby nie przegapić chwili! Ponieważ szybkie wypełnienie pierwszego ciała czerwiem, miodem i chlebem pszczelim zmniejsza produkcję jaj w macicy (nie ma gdzie złożyć jaj). Ponadto ciasnota w gnieździe, wymuszone bezrobocie młodych pszczół nieuchronnie wprowadza rodzinę w nastrój rojowy.
Ważny! Jeśli zostaną znalezione mateczniki roju, nie ma sensu stawiać drugiego budynku! Ramy o strukturze plastra miodu z fundamentem nie będą budowane. Usunięcie mateczników nic nie da, a jedynie wydłuży okres bezczynności rodziny pszczelej. Trzeba pozwolić mu się otworzyć i dopiero wtedy postawić drugi budynek.
Drugi korpus jest umieszczony na pierwszym, zagnieżdżonym. Następnie z pierwszych 2 ramek plastra miodu z czerwiem w różnym wieku przestawia się do niego, podaje się również 3 miodowe pióra i jedno z podkładem. W warstwie lęgowej, w miejsce lęgów, instalowane są 2 ramki o strukturze plastra miodu z suchym lądem. Gniazdo jest izolowane.
W miarę rozwoju kolonii gniazdo szybko powiększa się o suchy ląd i fundament.
Zmiana układu ramek o strukturze plastra miodu przed łapówką
Przed główną łapówką plaster miodu jest przearanżowany. Cały otwarty czerw przenosi się do dolnego pomieszczenia, w górnym zapieczętowany czerw pozostawia się i suszy.
Jeśli tego nie zrobimy, obecność młodych zwierząt na górze nie pozwoli na wypompowanie miodu handlowego, a plastry ramek na dole zostaną wypełnione pszczelim chlebem.
Ale jeśli wszystko zostanie zrobione poprawnie i na czas, to w momencie pojawienia się młodych pszczół wszystkie uwolnione komórki drugiego poziomu zostaną zalane miodem. A dzięki terminowemu wypompowaniu drugie ciało może być wielokrotnie wykorzystywane do łapówki.
Na przykład podczas wędrówki po słoneczniku w południowych regionach, drugie budynki są wypompowywane nawet cztery razy! A w silnych rodzinach to samo można powiedzieć o trzecim korpusie.
Druga opcja – czerw nie jest przenoszony
Istnieje opcja, gdy czerw nie jest przenoszony w górę. Na górze umieszcza się 6-8 ramek o strukturze plastra miodu z sushi i podkładu, a następnie w miarę rozwoju kolonii pszczół to ciało rozszerzy się wraz z podkładem do 12 ramek.
Niektórzy pszczelarze używają prętów dzielących. Macica nie wchodzi do drugiego korpusu wysiewającego i tasowanie ramek przed główną łapówką nie jest potrzebne. Ta metoda zmniejsza koszty pracy pszczelarza. Do gniazda wystarczy dolna obudowa.
W obudowie 12-ramowej zwykle 2 zewnętrzne ramki są wypełnione żywnością (miodowymi piórami). W pozostałych 8 ramkach 435 * 300 znajduje się około 6 000-7 000 wolnych komórek. To jest tylko 48 000-56 000 w budynku.
Jeśli macica wysieje średnio 2 jaj dziennie, a grzebienie są zajęte przez 000 dni, potrzebuje 21 42 komórek. Dzięki temu w budynku lęgowym jest wystarczająco dużo miejsca z marginesem na rozmnażanie pszczoły i można go bezpiecznie oddzielić kratą, co daje możliwość owadom latającym zapełnienia 2 i 3 budynku sklepami z handlowym miodem.
Kiedy kończy się nakładanie warstw?
Przy późnym głównym wypływie w silnych rodzinach pszczół, aby uniknąć stanu rojowego, zaleca się nakładanie warstw na matkę lub młodą matkę.
Warstwy mogą być wykonane albo trwałe w celu powiększenia pasieki, albo tymczasowe w celu późniejszej komunikacji z rodziną główną i utworzenia tzw. „Ciasto miodowe”.
🌻: Technologia tworzenia rodzin miodowych
Wady zawartości podwójnego kadłuba
Jedyną wadą ula dwuulowego jest konieczność podnoszenia i przenoszenia ciężkiego ładunku.
Znamy osobiście pszczelarzy, którzy po kilku latach trzymania pszczół w Dadans skarżyli się na przepuklinę lub wysunięcie kręgosłupa. Dlatego takie trzymanie rodzin pszczelich poleca się zwykle osobom młodym, silnym fizycznie lub z pomocnikami.
Ale nawet w warunkach niezależnego pszczelarstwa ci, którzy chcą, mogą znaleźć akceptowalne sposoby. Na przykład, wybierając ramki miodowe, możesz je pojedynczo wyjmować z etui i umieszczać w przenośnym pudełku, wyjąć, a następnie wyjąć puste etui. To oczywiście zwiększa koszty pracy, ale oszczędza zdrowie.
