Żywokostowa roślina miododajna, reprezentująca niewielki rodzaj wieloletnich, nisko zielnych, trujących roślin leśnych z rodziny ogórecznika lekarskiego. Ładna letnia roślina miodu.
Inne nazwy: „skowronka” (nie to samo co skowronka!), „łamacz kości”, „tłusty korzeń”.
Treść artykułu
- 1 Dystrybucja i opis
- 1.1 Odmiany
- 2 Znaczenie dla rolnictwa
- 3 Agrotechnics
- 4 Wydajność miodu
Dystrybucja i opis
Bylina jest bezpretensjonalna dla warunków pogodowych, można ją znaleźć na całym terytorium Europy, od zachodniej części Azji po wyspy Królestwa Brytyjskiego. Dikoros preferuje wilgotną żyzną glebę. Często rośnie nad brzegami małych rzek i strumieni.
Roślina może osiągnąć wysokość jednego metra. Jego system korzeniowy jest duży, rozwinięty, ma grube, rozgałęzione korzenie z małymi wyrostkami korzeniowymi. Owłosione łodygi są proste, dość grube, z dużymi rozłożystymi gałęziami. Liście ciemnozielone, duże, z wełnistym nalotem, jajowate ze spiczastymi końcami.
Kwiaty dzwonkowate, zgrupowane w racemose kwiatostany na szczycie rozłożystych pędów. Przed kwitnieniem kwiatostan zapada się. Podczas kwitnienia płatki zmieniają kolor z czerwonego na kremowy lub z fioletowego na jasnoniebieski.
Odmiany
W sumie rodzaj ma jedenaście gatunków dzikich roślin. Niektóre z nich są znane ludziom i są szeroko rozpowszechnione na naszych terytoriach.
Lecznicze – zielna roślina leśna o słabo rozwiniętej półmetrowej lub metrowej łodydze. Kwiaty są fioletowe lub niebieskie. Często występuje w strefie leśnej i leśno-stepowej – na wilgotnych terenach, na łąkach i na śmietnikach. Kwitnie bardzo intensywnie wczesnym latem. Od trzydziestu pięciu do czterdziestu pięciu dni rano wydala obficie nektar i pyłek.
Szorstkie lub twarde – roślina zielna o niskiej odporności na suszę z rozgałęzioną łodygą. Kwiaty są czerwone lub różowawe. Rośnie na obrzeżach lasów, w wąwozach, wąwozach, w pobliżu rzek i strumieni. Okres kwitnienia zaczyna się również od samego początku lata lub od końca maja i trwa około trzydziestu pięciu dni.
Kaukaski – rośnie na Kaukazie, kwitnie pod koniec kwietnia i kwitnie do trzydziestu dni.
Gatunki Alien Crimean, Don są również dobrymi roślinami miododajnymi.
Znaczenie dla rolnictwa
Żywokost jest stosowany wyłącznie jako roślina lecznicza w homeopatii i medycynie ludowej do leczenia zewnętrznego (w postaci maści do odbudowy kości po urazach i leczenia ran ropnych).
Nie jest stosowany w oficjalnej medycynie ze względu na swoją toksyczność. Zioło to jest wykluczone ze światowej listy roślin leczniczych i jest zabronione do stosowania doustnego.
Agrotechnics
Nasiona rośliny nie kiełkują dobrze, dlatego do sadzenia najlepiej używać dużych kawałków głównego korzenia. Ziemia jest rozluźniona i odchwaszczona przed sadzeniem. Korzenie sadzi się na głębokość 5 centymetrów, pozostawiając między nimi 40 centymetrów. Podlewanie jest opcjonalne.
Jeśli trawa zostanie ścięta, okres kwitnienia można przedłużyć do późnej jesieni.
Wydajność miodu
W okresie kwitnienia trawa produkuje obfite nektar przez cały słoneczny dzień. Ale pszczoły zbierają jasnożółty pyłek dopiero rano.
Wydajność miodu różnych rodzajów żywokostu:
- leczniczy – od jednego hektara do 180 kilogramów;
- szorstki – do 187 kilogramów na hektar nasadzeń;
- Kaukaski – około 130 kilogramów nektaru z hektara plantacji.
Pszczoły nie są w stanie zapewnić jednokwiatowego zbioru nektaru z kwitnącego żywokostu, ponieważ roślina rośnie w naturze w niewielkich drzewostanach i kwitnie swoimi kwiatostanami w okresie masowego kwitnienia letnich roślin.
Nie ma na rynku jednokwiatowej odmiany miodu zbieranego z żywokostu.
