Hoya otrzymała swoją nazwę na cześć angielskiego ogrodnika Thomasa Hoya (angielski Thomas Hoy, 1750-1822), który przez długi czas pracował dla księcia Northumberland, głównie w szklarniach z roślinami tropikalnymi. Ta winorośl od dawna jest ceniona przez ogrodników, zwłaszcza w swojej ojczyźnie w Australii, gdzie hodowano wiele jej odmian. W swojej ojczyźnie jest potężną rośliną pnącą o soczystych, błyszczących, wiecznie zielonych liściach i wiązkach dużych, złożonych kwiatów, które silnie pachną nocą. Wiele z nich jest uprawianych jako rośliny ozdobne, ale niektóre są szczególnie efektowne, takie jak Hoya McGillivraya (Hoya macgillivrayi).
Hoya – puszyste kwiatostany. Farmer Burea-Uinsurance.com Mokkie
Spis treści:
Opis hoya
Hoja (Hoya) to rodzaj wiecznie zielonych roślin tropikalnych z rodziny Lastovnevye, liczący od 250 do 300 gatunków. Jej naturalny zasięg to Azja Południowa i Południowo-Wschodnia, zachodnie wybrzeże Australii, Polinezja.
Przedstawiciele rodzaju wspinają się lub pełzają pędami, zimozielonymi, krzewami. Liście jajowate, owalne, całe, umiarkowanie mięsiste, skórzaste. Kwiatostany są pachowe. Kwiaty zbiera się w parasole; korona jest okrągła, pięciosegmentowa, mięsista; korona z 5 grubych, płaskich, wypukłych, dwuzębnych i rozciętych kolumn.
Hoyi to niezwykłe rośliny ozdobne. Uprawia się je w pomieszczeniach ciepłych, umiarkowanych i chłodnych, a także w pomieszczeniach (rośliny z łatwością tolerują suche powietrze). W przypadku roślin potrzebne są różnego rodzaju podpory (w postaci łuku, kraty lub kraty, kolumny mchu i patyków), do których przywiązane są ich pędy przypominające lianę.
Cechy rosnącej hoya
Światło: jasne, rośliny tolerują bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Jednakże, jeśli jest trzymany na słońcu w najgorętszych godzinach lata, może wystąpić oparzenie.
temperatura: w okresie wiosenno-letnim 22-25 ° С. W okresie jesienno-zimowym nie mniej niż 16 ° С (z wyjątkiem mięsistej Hoya (Hoya mięsisty), jest przechowywany zimą w temperaturze 12-14°C).
podlewanie: od marca do października obfite, z miękką, osiadłą wodą, w miarę wysychania wierzchniej warstwy podłoża. Od jesieni zmniejsza się podlewanie, przeprowadza się je dwa do trzech dni po wyschnięciu wierzchniej warstwy podłoża (ziemna grudka nie jest doprowadzona do całkowitego wyschnięcia).
Wilgotność: nie odgrywa znaczącej roli. Latem można spryskiwać.
Dodatkowe nawożenie: w okresie wiosenno-letnim (wegetacji) rośliny dobrze reagują na karmienie złożonymi nawozami mineralnymi dla roślin domowych (raz na 1-2 tygodnie).
Przycinanie: po przekwitnięciu rośliny wszystkie najdłuższe pędy należy odciąć, pozostawiając krótkie gałęzie, na których następuje kwitnienie.
Okres odpoczynku: od końca października do marca. Rośliny trzymane są w jasnym, chłodnym miejscu, starannie podlewane.
Transplantacja: młode rośliny przesadza się corocznie, ponieważ intensywniej rozwijają się w bardziej obszernym pojemniku; dojrzałe rośliny przesadza się raz na 3 lata.
Powielanie: sadzonki wiosną i jesienią (w zasadzie rozmnażanie możliwe przez cały sezon wegetacyjny), odkładanie łodyg.
Hoya macgillivrayi. Farmer Burea-Uinsurance.com wieprzowina_1
Hoya pubicalyx. Farmer Burea-Uinsurance.com Beatrice Murch
Hoya mindorensis lub Hoya mindorensis. Farmer Burea-Uinsurance.com Vermont Hoyas
Hoya opieka
Hoyam potrzebuje jasnego oświetlenia, rośliny tolerują bezpośrednie światło słoneczne. Jednak, gdy są trzymane na słońcu w najgorętszych godzinach lata, rośliny mogą się palić. Optymalnym miejscem do uprawy są okna o orientacji zachodniej lub wschodniej. Przy uprawie na oknach południowych latem w godzinach południowych pożądane jest tworzenie rozproszonego oświetlenia za pomocą półprzezroczystej tkaniny lub papieru (tiul, gaza, kalka). Zakupione egzemplarze i egzemplarze, które stały w cieniu (lub po zimie) nie powinny być od razu wystawiane na działanie promieni słonecznych, należy je stopniowo przyzwyczajać. W oknie północnym z powodu braku światła roślina nie kwitnie.
W okresie jesienno-zimowym roślina jest również dobrze oświetlona, cieniowanie nie jest wymagane. Wiosną wraz ze wzrostem natężenia oświetlenia stopniowo przyzwyczajają się do większej ilości światła, aby uniknąć poparzeń.
Optymalna temperatura wzrostu i rozwoju roślin latem to 22-25°C. Temperatura zawartości w okresie jesienno-zimowym powinna wynosić co najmniej 16°C (z wyjątkiem Hoya carnosa utrzymuje się ją zimą na poziomie 12-14°C). Roślina może zimować w temperaturze 20-22 ° C, jednak w tym przypadku można spodziewać się mniej obfitego kwitnienia. Hoya nie lubi zastoju powietrza – pomieszczenie z nią musi być regularnie wentylowane, zimą robi się to ostrożnie, aby uniknąć przeciągów.
Od marca do października hoyi są obficie podlewane miękką, osiadłą wodą, gdy górna warstwa podłoża wysycha. Od jesieni zmniejsza się podlewanie, przeprowadza się je dwa do trzech dni po wyschnięciu wierzchniej warstwy podłoża (ziemna grudka nie jest doprowadzona do całkowitego wyschnięcia). Podlewanie można wykonać lekko letnią wodą. Jeśli podlewanie rośliny jest niezwykle rzadkie lub w ogóle nie jest podlewane, wówczas niektóre korzenie rośliny obumierają, słabnie, a później wchodzi w sezon wegetacyjny.
Dwa razy w roku (wiosną i jesienią) całą roślinę zanurza się w wodzie podgrzanej do 30-40 °C na 30-40 minut, a glinianą bryłę na 2 godziny. Sprzyja to lepszemu wzrostowi i szybszemu kwitnieniu.
Wilgotność powietrza nie odgrywa istotnej roli dla hoya, jednak zaleca się spryskiwanie w okresie wiosenno-letnim. Spryskaj ostrożnie, wskazane jest, aby nie krople na kwiaty.
W okresie wiosenno-letnim (wegetacji) rośliny dobrze reagują na karmienie złożonymi nawozami mineralnymi dla roślin domowych (raz na 1-2 tygodnie).
Wysoka intensywność światła (jasne okna w pomieszczeniach) aktywuje powstawanie pąków kwiatowych. Kwitnienie trwa do jesieni.
Po pojawieniu się pąków nie wolno przesuwać hoya z miejsca, aby nie spowodować zrzucenia kwiatów. Rekwizyty można umieścić pod pędzlami kwiatowymi. Po wyblaknięciu rośliny konieczne jest odcięcie wszystkich najdłuższych pędów, pozostawiając krótkie gałęzie, na których następuje kwitnienie. Szypułek również nie należy usuwać, ponieważ w przyszłym roku pojawiają się na nich pąki – kwiaty.
Do utrzymania roślin w pozycji pionowej wymagane jest mocne podparcie.
Młode rośliny przesadza się corocznie, ponieważ intensywniej rozwijają się w większych pojemnikach; dojrzałe rośliny przesadza się raz na 3 lata. Gleba jest odpowiednio pożywna i łatwo przepuszczalna, lekko kwaśna i obojętna (pH 5,5-7). Hoya dobrze rośnie na prawie każdej glebie, na przykład w ogrodzie warzywnym zmieszanym z piaskiem. Najbardziej odpowiednie podłoże składa się z ziemi gliniastej, liściastej i szklarniowej (2: 1: 1) lub z gliny, ziemi liściastej, torfu i piasku (2: 1: 1: 1). Hoya bella najlepiej uprawiać w mieszance gleby liściastej, torfu, próchnicy i piasku w równych częściach z dodatkiem węgla drzewnego. Dobry drenaż jest niezbędny.
Hoya to dobra roślina do uprawy hydroponicznej.
Hoya ridleyi. Farmer Burea-Uinsurance.com Vermont Hoyas
Hoya Hoya
Rośliny rozmnażane są przez sadzonki wiosną i jesienią (w zasadzie rozmnażanie jest możliwe przez cały sezon wegetacyjny). Sadzonki są cięte jedną lub dwiema parami liści, ale można użyć dłuższych. Pojawienie się korzeni na ogonkach nie występuje w węzłach, ale między węzłami, dlatego sadzonki są cięte nie pod węzłem, ale poniżej węzła. Podłoże do szczepienia wykonane jest z torfu – 2 godziny, piasku – 1 godzina i może być ukorzenione w wodzie. Optymalna temperatura ukorzeniania to co najmniej 20 ° C. Sadzonki Hoya łatwo ukorzeniają się w warunkach wewnętrznych.
Ukorzenione (w 20-25 dniu) sadzonki sadzi się w 9-centymetrowych doniczkach. Skład ziemi jest następujący: darń – 1 godzina, liść – 2 godziny, humus – 0,5 godziny i piasek – 1 godzina; do mieszaniny dodaje się złożony nawóz.
Aby uzyskać kwiaty w pierwszym roku, stosują inną metodę rozmnażania – nakładanie warstw łodyg. Na pędzie starej rośliny, pokrytym mokrym mchem, związanym sznurkiem i owiniętym folią foliową, wykonuje się nacięcie. Po uformowaniu korzeni górną część pędu odcina się i sadzi w doniczce.
Aby uzyskać dobrze rozwinięte, gęste okazy, w jednej doniczce sadzi się co najmniej 3 ukorzenione sadzonki.
Aby uzyskać rozgałęzione rośliny, są one szczypane po utworzeniu 3-4 liścia.
Środki ostrożności: kwiaty rośliny pachną. Zapach może powodować reakcje somatyczne (np. ból głowy). Liście mogą powodować kontaktowe zapalenie skóry.
Hoya liniowa (Hoya linearis). Farmer Burea-Uinsurance.com Vermont Hoyas
Możliwe trudności w uprawie hoya
- Z powodu zbyt niskiej temperatury lub zbyt jasnego słońca liście bledną, zaczynają wysychać i zwijać się.
- Liście opadają ze zbyt suchego i gorącego powietrza.
- Z nadmiaru lub braku wilgoci, a także ze zbyt suchego i gorącego powietrza odpadają pąki kwiatowe.
- Woda stojąca i zimna używana do podlewania może spowodować odpadanie liści lub pędów.
- Nadmiar wilgoci w glebie może gnić korzenie i podstawę łodygi.
- Przy braku światła i zmianie miejsca kwiaty mogą odpaść.
- Przy braku azotu w glebie wzrost roślin spowalnia, liście nabierają jasnozielonego koloru (wymagany jest opatrunek górny z mocznikiem w stężeniu 1 g / l).
- Zbyt niskie temperatury i zbyt duża lub zbyt mała ilość wody mogą prowadzić do żółknięcia, więdnięcia i opadania liści.
Hoya typy
Hoya majestatyczny (Hoya imperialis)
Zamieszkuje lasy Półwyspu Malakka. Rośliny pnące, krzewy. Pędy dojrzewania. Liście są owalne, podłużne; Długość 15-20 cm, zaokrąglona u nasady głowni, krótko zaostrzona na wierzchołku, gładka, skórzasta. Ogonek jest owłosione, duży, o długości 5-7 cm. Kwiaty 6-10 w zwisających parasolach, dł. 12-20 cm, ciemnoczerwone, na zewnątrz zielonkawożółte; korona krótko owłosiona, z płatkami gwiaździstymi, na krótkich szypułkach owłosionych; o przyjemnym aromacie.
Hoya imperial lub majestatyczna hoya (Hoya imperialis). Farmer Burea-Uinsurance.com Motoya Kawasaki
Hoya multiflora
Rośnie w lasach Malezji. Rośliny pnące. Liście są podłużno-liniowe. Kwiaty liczne, zebrane w parasolki, żółte; płatki są wąskie; korona z łukowatymi ostrogami.
Jego odmiany są szeroko rozpowszechnione w kulturze.
Hoya multiflora (Hoya multiflora). Farmer Burea-Uinsurance.com Motoya Kawasaki
Hoya carnosa
Rośnie w lasach, skałach, drzewach w tropikalnej i subtropikalnej Azji oraz Queensland (Australia). Winorośl do 6 m długości; pędy pełzające, owłosione. Liście jajowato-podłużne, jajowato-sercowate, o długości 5-8 cm i szerokości 3-4 cm, z tępym wierzchołkiem, rzadziej spiczaste, ciemnozielone, błyszczące, mięsiste, na krótkich ogonkach.
Kwiaty parasolowe, białe lub bladocieliste, z różową koroną pośrodku, na krótko owłosionych szypułkach, długości 2-4 cm; korona do 1,5 cm średnicy, 5-członowa; płaty są szerokie, z zawiniętymi brzegami i gęsto owłosione od góry; o przyjemnym aromacie. Znana roślina ozdobna, uprawiana w pomieszczeniach i szklarniach. Kwitnie obficie wiosną i latem.
Hoya carnosa. Farmer Burea-Uinsurance.com Charlotte Nordahl
Hoja Bella
Znaleziony w lasach Birmy. Krzewy niskopienne. Pędy są pełzające, cienkie, gęsto ulistnione. Liście jajowato-lancetowate, małe, 2-2,5 cm długości, grube, spiczaste, lekko wypukłe. Kwiaty w parasolkach, zwisające, małe, do 1,5 cm średnicy, woskowate, białe, 5-klapowe; korona jest fioletowo-czerwona. Kwitnie latem obficie i nieprzerwanie.
Hoya jest piękna (Hoya bella). Farmer Burea-Uinsurance.com Patrick Clenet
Roślina bardzo dekoracyjna. Ma szerokie zastosowanie jako ampel w ciepłych pomieszczeniach (zaleca się montaż bliżej źródła światła).
Czekamy na Twoje rady i komentarze!
