Dziś prawie niezmiennie kojarzymy nazwę jaśminu z popularnym i dość rozpowszechnionym chubusznikiem ogrodowym. Ale w rzeczywistości ta roślina nie ma nic wspólnego z przedstawicielami legendarnego pachnącego jaśminu. A podobny zapach nie powinien wprowadzać w błąd. Jaśmin to niepowtarzalnie piękne liany domowe, wiecznie zielone, eleganckie, obficie kwitnące, urzekające prostą szlachetnością i pachnącymi kwiatami. Będąc rośliną zaskakująco wdzięczną, prawdziwy jaśmin nie może pochwalić się dużą wytrzymałością i jeszcze mniejszą mrozoodpornością, a uprawiamy go wyłącznie jako roślinę szklarniową lub pokojową. Ale z drugiej strony jaśmin zawsze staje się prawdziwą ozdobą kolekcji. Aby je podziwiać, trzeba zapewnić roślinom nie tak łatwą pielęgnację. A wybór warunków wzrostu dla tego egzotycznego przystojnego mężczyzny nie zmniejsza kłopotów.
Jaśmin wielokwiatowy (Jasminum polyanthum). Farmer Burea-Uinsurance.com floradania
Spis treści:
Prawdziwe jaśminy i ich eleganckie piękno
Piękne jaśminy podczas kwitnienia wydają się niemal nieziemskimi pięknościami. Uformowane na różnych podporach lub swobodnie rosnące, ale niezmiennie eleganckie, stanowią swego rodzaju kanon nienagannej urody. Istnieje wiele zamieszania z nazwą „jaśmin”. A dzisiaj niektórzy ogrodnicy uważają, że jaśminy domowe lub szklarniowe i ogrodowe są roślinami spokrewnionymi i wszystkie są autentyczne. Ale tak naprawdę krzew uprawiany w naszych ogrodach pod nazwą jaśmin ma zupełnie inne pochodzenie.
Chubushnik, który jest zwyczajem, a nawet modnym w naszym kraju nazywaniem jaśminu (nawet niektóre duże centra ogrodnicze nie wahają się nadać pseudonimu dla nazwy rodzajowej), należy do rodziny Kamnelomkovy i można go tylko przez pomyłkę nazwać jaśminem. W rzeczywistości przyjemny, mocny zapach, podobny do zapachu legendarnego jaśminu, to jedyna cecha, która łączy rośliny szklarniowe z ogrodowymi oszustami. Ale nawet jeśli porównasz aromaty dwóch roślin, różnica w odcieniach i niuansach staje się oczywista. A białe pachnące kwiaty chubusznika, który jest uprawiany w parkach i ogrodach, w żaden sposób nie przypominają wiecznie zielonego krzewu wiecznie zielonego, który należy do prawdziwego jaśminu.
Prawdziwe lub prawdziwe jaśminy reprezentują rodzinę Olive. I łatwo domyślić się ich przynależności po ulistnieniu roślin i formach wzrostu. Wszystkie bez wyjątku jaśminy to wiecznie zielone krzewy należące do liczby pnących pnączy. Cienkie i zaskakująco elastyczne, przylegające pędy tej rośliny muszą mieć wsparcie dla tworzenia pięknego i gęstego krzewu. Opadające gałęzie aktywnie się rozwijają, szybko oplatają i ukrywają podporę, dzięki czemu podczas formowania roślina wygląda jak bujny, gęsty krzew (podstawa, która utrzymuje wszystkie pędy razem, jest zwykle prawie niewidoczna).
Jest to typowa roślina południowa występująca w tropikach i subtropikach, basenie Morza Śródziemnego, Australii i Ameryce Południowej. Liście jaśminu są bardzo piękne. Całkowicie ekstremalne, idealnie owalne-podłużny kształt ze spiczastą końcówką, osadzone są parami na krótkich ogonkach, tworząc bardzo efektowną klasyczną wiecznie zieloną koronę. Kwiaty jaśminu wydają się jednocześnie proste i szlachetne. Rurkowate, proste lub podwójne, mają głęboko rozcięte, szeroko otwarte korony, podzielone na 6 płatków, pod którymi cylindryczna rurka jest praktycznie niewidoczna. Kwiaty pachowe zbierane są w łuskach kwiatostanów znajdujących się w kątach liści.
Paleta kolorów kwiatów, pomimo tego, że lśniące odcienie bieli i kremu od dawna uważane są za klasyczne i stały się symbolem wszystkich jaśminów, obejmuje również żółte, różowe wariacje w szerokiej gamie kolorystycznej.
Jaśmin wielokwiatowy (Jasminum polyanthum). Farmer Burea-Uinsurance.com floradania
W kulturze wewnętrznej rozprzestrzeniło się z reguły kilka rodzajów jaśminu, różniących się kwitnieniem i bardzo podobnych pod względem struktury krzewów, rodzaju liści i pędów. Do najpopularniejszych roślin doniczkowych należą następujące rodzaje prawdziwego jaśminu:
Jaśmin wielokwiatowy (Poliantum jaśminowy), wyróżnia się silnym rozgałęzieniem od innych gatunków. Jest to wspaniały krzew pnący. Osiąga wysokość 1,5-2 m. Owalne, ze spiczastą krawędzią, liście są ułożone naprzemiennie, pyszniąc się lekko falistym brzegiem i ciemnozielonym kolorem. Liczne kwiaty rurkowate, których kończyna podzielona jest na 5 płatów, zebrane są w luźne kwiatostany wierzchołkowe. Szczególnego uroku temu gatunkowi dodaje fakt, że jaskrawo zabarwione różowe pąki zmieniają kolor na biały podczas kwitnienia. Ale najpopularniejszy aromat wielokwiatowego jaśminu jest silniejszy niż jakikolwiek inny gatunek (łatwo wyczuwalny nawet z daleka).
Ten jaśmin kwitnie od lutego do sierpnia. Dziś do tego gatunku zalicza się również najcieńszy jaśmin (Jasminum gracillimum), wcześniej wyróżniany jako samodzielny gatunek, choć na zewnątrz nieco różni się od formy podstawowej. Jest to zwarta liana o bardzo cienkich, koniecznie opadających pędach, bardzo prostych liściach o długości do 3,5 cm z podstawą w kształcie serca, obrzeżem poniżej i bardziej nietypowym kolorze zieleni – jasnozielonym. Ale główna różnica tkwi w kwiatach. Były najcieńszy, a dziś nawet nie jest uważany za odrębną formę wielokwiatowego jaśminu, kwiaty są zbierane w parasolach kwiatostanów, ich korona jest podzielona na 8 spiczastych lancetowatych „płatków”. Kwiaty wielokwiatowego jaśminu osiągają średnicę 2,5 cm i kwitną w okresie styczeń-marzec.
Wielokwiatowy jaśmin (Jasminum polyanthum). Farmer Burea-Uinsurance.com Tim Waters
Jaśmin wielkokwiatowy (Jaśmin wielkokwiatowy) – majestatyczna, w naturze osiągająca 10 m wysokości liana z absolutnie nagimi pędami. Cirrus, przeciwległe liście różnią się od innych gatunków nie tylko ciemnym kolorem, ale także eliptycznym kształtem ze spiczastą końcówką. Kwiaty zbierane są na szczytach pędów w parasolki w ilości do 10 szt., pojawiają się w dość dużych ilościach równomiernie od czerwca do października. W tym typie jaśminu kończyna jest podzielona na 5 płatków, a same kwiaty są bardzo pachnące i śnieżnobiałe.
Jaśmin wielkokwiatowy (Jasminum grandiflorum). Farmer Burea-Uinsurance.com Srichakra Pranav
Jaśmin Bisa (Jasminum beesianum) – wiecznie zielone pnącze krzewiaste o pędach pokrytych podłużnymi rowkami o długości do 2 m. Proste, lancetowate, przeciwległe liście osiągają 5 cm długości i wyróżniają się jasnym, prawie niewidocznym brzegiem i bogatym ciemnozielonym kolorem, jaśniejszym niż inne gatunki . Kwiaty różowe lub ciemnoróżowe, bardzo pachnące, kwitną na szczytach pędów, zbierające się w spirale do 3 szt. Kwiaty tego gatunku osiągają 2 cm średnicy, kwitnie w maju krócej niż inne gatunki.
Jasminum beesianum. Farmer Burea-Uinsurance.com Dobby
Jaśmin (Jasminum nudiflorum) różni się od innych odmian jaśminu pokojowego słabiej rozgałęzionymi, rzadkimi liśćmi o wdzięcznych pędach. Liście są małe, jasnozielone i z reguły opadają na zimę lub pozostają w bardzo małych ilościach. Kolor kwiatów jest olśniewająco żółty, są dość duże, ponad 3 cm średnicy, zakwitają w kątach liści pojedynczo, ale pojawiają się od stycznia do kwietnia i na całej długości łodygi . Ten rodzaj jaśminu otrzymał wymowny przydomek „zimowy jaśmin”.
Jasmine golotvetkovy (Jasminum nudiflorum). Farmer Burea-Uinsurance.com Nobuhiro Suhara
Jasmine Sambak (Jasminum Sambac) – najbardziej bezpretensjonalny, łatwy w uprawie rodzaj jaśminu, który nadaje się na ciepłą zimę. W naturze pędy dorastają do 6 m długości. Jego pędy, w przeciwieństwie do innych jaśminów, są owłosione i zdrewniałe. Liście naprzeciwległe czasami zbierają się w okółki po 3, jajowate, do 10 cm długości, zaokrąglona podstawa jest prawie niezauważalna, ale wierzchołek może być spiczasty lub tępy.
Pokrycie liści waha się od błyszczącego do lekko opadającego. Bardzo pachnące duże kwiaty są zbierane w gronach po 3-5 kwiatostanów, najczęściej półpełnych lub podwójnych, pomalowanych wyłącznie na biało. Ten kwiat jaśminu trwa od marca do października i jest niezwykle długi. Z wyglądu podwójne kwiaty przypominają raczej kamelie lub półpełne róże niż inne jaśminy.
Jaśmin wielkolistny. Farmer Burea-Uinsurance.com Aleksiej Jakowlew
Domowa pielęgnacja jaśminu w pomieszczeniach
Ta liana wewnętrzna „w zapłacie” za niespotykanie silny aromat, obfite kwitnienie i piękno zieleni wymaga sporej ceny. Jaśmin nie jest nawet średnio wymagającą rośliną doniczkową. Nie jest to najbardziej wytrwała i raczej kapryśna kultura, która nawet przy standardowej starannej opiece może nadal cierpieć i umrzeć. A czasami bardzo trudno jest znaleźć przyczynę więdnięcia jaśminu. W przypadku jaśminu należy ściśle kontrolować warunki uprawy, monitorować stabilność środowiska, dokładnie sprawdzać stopień nawilżenia gleby i wilgotności powietrza.
Najmniejsze naruszenie komfortowych dla zakładu parametrów, nawet nieoczywiste na pierwszy rzut oka, może prowadzić do poważnych konsekwencji. Tak więc ta wspaniała, klasyczna roślina może być doradzana tylko przez doświadczonych hodowców kwiatów, którzy są w stanie z wyczuciem zauważyć i na czas reagować na wszelkie problemy.
Oświetlenie dla jaśminu
Jaśmin, podobnie jak większość roślin tropikalnych, skłonnych do obfitego kwitnienia, należy do roślin światłolubnych. Potrzebuje nie tylko dobrego oświetlenia do produkcji dużej liczby kwiatów przez długi czas, ale także do prawidłowego rozwoju pędów i liści. Jednocześnie jaśmin nie znosi bezpośredniego światła słonecznego, a południowe, nasłonecznione miejsca w pokojach nie będą dla niego komfortowe.
Jaśmin najlepiej umieścić na parapetach wschodnich i zachodnich lub w miejscach do nich podobnych pod względem aktywności świetlnej w samym wnętrzu. Dzięki tej lokalizacji nie ma potrzeby osłaniania winorośli przed południowym słońcem parawanem, nawet w okresie letnim. Jasmine nie znosi sztucznego oświetlenia, jak każde cieniowanie. W okresie uśpienia, który większość jaśminów ma pod koniec jesieni, rośliny nie wymagają korekty oświetlenia, a niektóre gatunki nawet częściowo zrzucają liście.
Dżasmina Miesnyj. Farmer Burea-Uinsurance.com Tian
Komfortowa temperatura
Jaśmin jest stosunkowo mało wymagający na temperatury. Czują się całkiem dobrze w normalnych zakresach temperatury pokojowej; zawartość w 21-25 stopniach ciepła lub nieco wyższa podczas całego etapu aktywnego rozwoju będzie całkiem wygodna dla jaśminów. Spadające temperatury poniżej 16 stopni latem lub wiosną mogą znacznie zaszkodzić roślinie. Jeśli chodzi o okres zimowania, różne rodzaje jaśminu należy przechowywać w różnych warunkach. Ciepłe zimowanie nie wpływa na obfitość kwitnienia tylko w jaśminie Sambac, który woli spędzać cały okres uśpienia w temperaturze od 17 do 18 stopni, przy maksymalnej dopuszczalnej temperaturze 20 stopni i minimum 16 stopni.
Wszystkie inne rodzaje jaśminu kwitną obficie tylko wtedy, gdy są utrzymywane w chłodzie przez całą fazę przed kwitnieniem. Optymalny zakres temperatur wynosi od 8 do 10 stopni. Spadek do 6 stopni może zabić jaśmin. Jeśli jaśmin jest utrzymywany w cieple zimą, nadal można osiągnąć dość spektakularne kwitnienie, ale nie obfite i krótkie. Przy takim zimowaniu konieczne jest dostosowanie pielęgnacji i utrzymanie wysokiej wilgotności powietrza, aby jaśmin jakoś zakwitł w przyszłym roku.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Intensywność podlewania jaśminu zależy bezpośrednio od tempa wzrostu, etapu, na którym znajduje się roślina. W okresie wiosenno-letnim wszystkie jaśminy wymagają dość intensywnych i obfitych zabiegów. Podlewanie odbywa się po wyschnięciu wierzchniej warstwy podłoża i nie pozwala na całkowite wyschnięcie gleby lub jej nasiąkanie wodą. Strategia ciągłego monitorowania wilgotności gleby jest również idealna z punktu widzenia tworzenia bardziej stabilnego środowiska dla jaśminu. Jesienią i zimą, szczególnie podczas chłodnego zimowania, podlewanie jaśminów powinno być jak najbardziej ostrożne.
Nie wolno dopuścić do nadmiernego nasiąkania wodą podłoża. Podstawą pielęgnacji jest niższa wilgotność, która odpowiada za obfite kwitnienie. Nawet jeśli jaśmin jest utrzymywany w cieple, należy ograniczyć podlewanie, pozwalając na częściowe wyschnięcie środkowej warstwy gleby w doniczkach, zachowując jedynie niewielką wilgotność podłoża. Jednocześnie konieczne jest ograniczenie podlewania z co najmniej miesięcznym wyprzedzeniem, stopniowo przenosząc jaśmin w tryb „ostrożny”.
Szczególną uwagę należy zwrócić na jakość wody. Jaśmin potrzebuje podlewania nie tylko miękką i osiadłą, ale także lekko letnią wodą, roślina ta nie lubi hipotermii podłoża. Do jaśminu najlepiej używać wody deszczowej, przegotowanej lub filtrowanej. Rośliny bardzo słabo tolerują wapno i dla jaśminu sam dobór podłoża o odpowiedniej reakcji to za mało. Aby zrekompensować wpływ soli zawartych w wodzie na rośliny, do podlewania jaśminu 1-3 razy w miesiącu należy zamiast zwykłej wody stosować wodę zakwaszoną. Wystarczy do 1 litra wody dodać kilka kryształków kwasu cytrynowego lub 4-5 kropli soku z cytryny. Jeśli nie zwiększysz kwasowości podłoża i nie podejmiesz takich działań, roślina rozwinie się w depresji i słabo zakwitnie.
Bez przesady najtrudniejszą rzeczą w pielęgnacji jaśminu jest zapewnienie jak największej wilgotności. W suchych warunkach rośliny nie tylko nie kwitną, ale także cierpią na szkodniki i choroby, są w stanie depresji, stopniowo umierają. Jednocześnie wskazane jest, aby jaśmin łączył kilka metod zwiększania wilgotności powietrza. Po prostu uwielbiają opryskiwać, szczególnie latem, kiedy temperatura powietrza przekracza optymalne wartości. Codzienne zabiegi z miękką, osiadłą wodą z drobno rozproszonego sprayu pomagają utrzymać zieleń w idealnym stanie, pozwalają osiągnąć maksymalne piękno korony.
Podczas kwitnienia opryski nie są zatrzymywane, ale starają się zapobiegać przedostawaniu się wody na kwiaty, zwiększając odległość od roślin podczas opryskiwania. Ale aby utrzymać optymalną wilgotność, lepiej uzupełnić klasyczne procedury instalacją nawilżaczy lub ich rzemieślniczych odpowiedników, na przykład palet z mokrym mchem lub kamykami pod samym garnkiem jaśminu. Podczas chłodnego zimowania jaśmin nie jest spryskiwany i nie podejmuje innych działań w celu zwiększenia wilgotności powietrza. Jeśli rośliny są trzymane w ciepłych warunkach (z wyjątkiem sambaku), wilgotność powietrza należy zwiększyć nawet w porównaniu z latem, stosując dodatkowe środki i częstsze zabiegi. To jedyna gwarancja, że jaśmin zakwitnie po okresie uśpienia.
Jeśli roślina jest w stanie depresji, zrzuca liście, wysycha, a przypuszczalną przyczyną jest niska wilgotność powietrza, można ją umieścić pod wyciągiem na kilka dni (od 4 dni do 2 tygodni) z codzienną wentylacją.
Biały jaśmin (Jasminum officinale). Farmer Burea-Uinsurance.com Javier martin
Karma jaśminowa
Aktywnie rozwijający się jaśmin w fazie szybkiej wegetacji i kwitnienia wymaga bardzo częstego dokarmiania. Do tej rośliny stosuje się specjalne złożone nawozy przeznaczone do kwitnienia roślin domowych. Częstotliwość karmienia w okresie aktywnego wzrostu wynosi 1 raz w tygodniu. Natychmiast po kwitnieniu karmienie zostaje zatrzymane i wznowione dopiero po pojawieniu się pierwszych oznak początku wzrostu. Jaśmin nie reaguje zbyt dobrze na nawozy o długotrwałym działaniu, dlatego lepiej jest dla nich preferować klasyczną metodę żywienia na mokro.
Przycinanie jaśminu
Jaśmin, podobnie jak większość wiecznie zielonych winorośli, dobrze znosi formację. I w żadnym wypadku nie ogranicza się do kierunku pędów wzdłuż podpór, nadając krzakom pożądane kontury i rozmiary za pomocą ich mocowania i przeplatania. Strzyżenie modelujące jest również idealne dla jaśminu, a im częściej się to robi, tym lepiej i obficiej kwitnie jaśmin. Główne przycinanie roślin odbywa się bezpośrednio przed rozpoczęciem intensywnego wzrostu (najczęściej wiosną, ale skupiając się na czasie kwitnienia i fazie wegetacji – w przypadku jaśminów kwitnących zimą strzyżenie przeprowadza się na początku etap aktywnego rozwoju późną jesienią), skracanie wszystkich pędów o 1/3 lub 1/2 długości.
Dzięki temu przycinaniu roślina wytwarza więcej młodych bocznych gałęzi, na których tworzą się pąki. Podczas przycinania należy całkowicie usunąć wszystkie wydłużone pędy, gałązki o zbyt małych zdeformowanych liściach, a także suche i uszkodzone pędy. Młode jaśminy, jeśli pędy nie osiągną 50-60 cm, wystarczy uszczypnąć wierzchołki, aby uzyskać więcej krzewienia. Jaśmin wielkolistny można przycinać 2-3 razy w roku, stale skracając gałęzie, aby uformować i pogrubić koronę. Reszta jaśminów może zadowolić się jedną fryzurą.
Kwitnący jaśmin (Jasminum floridum). Farmer Burea-Uinsurance.com Monrovia
Przeszczep i podłoże do jaśminu
W przypadku jaśminu odpowiednia jest tylko mieszanka gleby o neutralnych, przynajmniej lekko kwaśnych właściwościach (optymalne pH – 6,0). Nie mniej ważny niż reakcja gleby jest jej skład. Jaśmin może rozwijać się tylko w luźnej i wysokiej jakości, odżywczej mieszance gleby. W przypadku samodzielnego mieszania podłoża należy odmierzyć w równych proporcjach glebę gliniasto-darniową z liśćmi, torfem i piaskiem. Ale lepiej jest użyć gotowych uniwersalnych podłoży do jaśminu, które lepiej pasują do swojej tekstury.
Przeszczep jaśminu przeprowadza się corocznie tylko w bardzo młodym wieku. Dorosłe rośliny przenosi się do nowych pojemników z częstotliwością 2-3 lat. Sama procedura przeszczepu jest dość prosta. Głównym zadaniem jest ułożenie grubej warstwy drenażu i zapewnienie roślinom zwiększonej wilgotności powietrza po tym zabiegu.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że dla każdego jaśminu średnica pojemnika nie może być zwiększona o więcej niż 2-3 cm Obecność zbyt dużej ilości wolnej gleby jest dla rośliny najpoważniejszym zagrożeniem zakwaszenia gleby i zaburzenia komfortową przepuszczalność powietrza i wody podłoża. Jednocześnie jaśmin rozwija się lepiej, jeśli jego korzenie prawie całkowicie wypełniają podłoże.
Jaśmin jest wielokwiatowy. Farmer Burea-Uinsurance.com floradania
Choroby i szkodniki jaśminu
Kapryśność jaśminu w pełni przejawia się w tym, że roślina ta jest bardzo podatna na szkodniki przy najmniejszym naruszeniu opieki. Przędziorki, mszyce i ryjkowce występują na jaśminie. Jednocześnie zwalczanie szkodników powinno rozpocząć się jak najwcześniej. Uszkodzone pędy najlepiej usuwać i profilaktycznie spryskiwać roślinę, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się szkodników. Jednocześnie, jako środek kontrolny, lepiej najpierw wypróbować metody biologiczne, a także myć wodą z mydłem, a tylko w zaniedbanym stanie stosować środki owadobójcze.
Typowe problemy z uprawą:
- zrzucanie liści z nasiąkaniem, wysychaniem podłoża, przeciągami, niedostatecznym oświetleniem lub niską wilgotnością powietrza;
- wysychanie wierzchołków młodych gałęzi i liści przy niskiej wilgotności powietrza lub wysychanie gleby;
- stopniowe suszenie gałęzi z niewłaściwym doborem wody do nawadniania, gromadzeniem alkaliów w glebie, brakiem nawadniania zakwaszającego.
Jaśmin wielokwiatowy (Jasminum polyanthum). Farmer Burea-Uinsurance.com floradania
Powielanie jaśminu w pomieszczeniach
Ta cudowna kwitnąca winorośl może być rozmnażana na dwa sposoby wegetatywne. Najpopularniejszą z tych metod jest szczepienie.
Zaleca się cięcie sadzonek wyłącznie w okresie wiosenno-letnim i tylko z pędów nie kwitnących. W przypadku sadzonek wiosennych wybiera się mocne, zdrewniałe, dojrzałe pędy, odcinając wierzchołki co najmniej 3 międzywęźlami. W przypadku sadzonek letnich stosuje się młode zielone gałązki. Sadzonki roślin należy sadzić w mieszaninie torfu i piasku lub piasku i gleby liściastej, pogłębiając ukośne cięcia o 1,5-2 cm. Po potraktowaniu stymulatorem wzrostu ukorzenienie wzrasta kilkakrotnie. Warunkiem sukcesu w sadzonkach jest utrzymanie temperatury około 20 stopni Celsjusza bez nagłych wahań.
Uwolnienie korzeni z sadzonek trwa około 1 miesiąca lub nieco dłużej, po czym rośliny należy natychmiast posadzić w małych pojedynczych pojemnikach o średnicy do 5 cm, możliwe będzie zwiększenie wielkości pierwszych doniczek do standard 9-11 cm dopiero po całkowitym splocie korzeni z podłożem kubki. Następnie przeszczep przeprowadza się corocznie, a od trzeciego roku uprawy jaśmin przenosi się do warunków „dorosłych” z przeszczepem z częstotliwością 3-2 lat.
Warstwy jaśminu uzyskuje się standardową metodą, owijając odcinek pędu w międzywęźle, na którym wykonuje się pionowe cięcie, mokrym mchem lub podłożem. Przy stałym utrzymywaniu wilgotności gleby rośliny zapuszczają korzenie w miejscu cięcia po nieco ponad miesiącu.
