Maksymalnie pół strony poświęcone jest ochronie prywatnych pasiek przed inwazją zwierząt i innych niechcianych gości w różnych renomowanych przewodnikach po pszczelarstwie. Tymczasem ogrodzenie jest ważnym czynnikiem, który bezpośrednio wpływa na relacje z najbliższymi sąsiadami w kraju lub partnerstwo ogrodnicze. Dlatego aranżacja pasieki nie obejdzie się bez budowy odpowiedniego ogrodzenia.
Treść artykułu
- 1 prawodawstwo
- 2 Więc po co są ogrodzenia?
- 3 Jakie są ogrodzenia
prawodawstwo
Należy zauważyć, że wymagania prawne dotyczące pasieki mogą różnić się w zależności od regionu. Na przykład w Rosji oprócz ustawy federalnej nr 112 dotyczącej działek podrzędnych osobistych oraz ustawy federalnej „O pszczelarstwie” należy również wziąć pod uwagę przepisy lokalne.
Każdy podmiot Federacji Rosyjskiej ma własne przepisy urbanistyczne. W którym szczegółowo opisano zasady planowania i zagospodarowania zarówno dzielnic miejskich, jak i osiedli wiejskich, w których najczęściej znajdują się prywatne pasieki. Zasady te koniecznie wskazują wymagania dotyczące instalacji uli.
Zaleca się, aby punkt był oddzielony od granic działki o co najmniej 10 metrów i był ogrodzony gęstym dwumetrowym płotem lub gęstym żywopłotem.
Jednocześnie zdarzają się przypadki, gdy sąsiedzi w letnim domku żądali wysokiego ogrodzenia. W regulaminach partnerstw ogrodniczych znajduje się klauzula o braku ogrodzeń na granicy, ponieważ tworzą one cień dla uprawianych na miejscu roślin.
Mówiąc najprościej, komuś może nie podobać się to, że jego ulubiony ogród jest zmuszony przebywać w cieniu z powodu wysokiego ogrodzenia otaczającego najbliższą pasiekę. W takich przypadkach trzeba będzie wysłuchać wymagań sąsiadów, bo są one uzasadnione – trudno jest rozmieścić łóżka na 6-10 akrach ziemi przydzielonej przez spółkę. Nikt nie chce, aby część ogrodu nie przyniosła spodziewanych zbiorów.
Co robić w takich przypadkach? Ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej nie zawiera zakazu utrzymywania pszczół miodnych – można je hodować na dowolnej działce osobistej, w tym stowarzyszeniach ogrodniczych. W konsekwencji pszczelarz i jego sąsiedzi mają równe prawa.
Jeśli ogrodzenie zostanie zbudowane na wniosek administracji spółki, pszczelarz jest automatycznie oczyszczony z zarzutów o nadużycie jego prawa – czyli nie jest winny wzniesienia tej konstrukcji w celu zaszkodzenia sąsiadowi.
Alternatywą dla wysokiego, gęstego ogrodzenia jest żywopłot lub ula (np. trzymanie pszczół na strychu obory może rozwiązać problem). A jeśli najbliższe ule są oddzielone od granicy o 10 metrów, zgodnie z wymogami ustawy „O pszczelarstwie” można w ogóle obejść się bez gęstego ogrodzenia – i zainstalować na przykład siatkę.
Więc po co są ogrodzenia?
Pszczoły doskonale widzą przeszkodę w postaci siatki i wznoszą się ponad takie ogrodzenie. Dlatego wykluczone jest przypadkowe zderzenie z ludźmi lub zwierzętami. To samo dzieje się przy użyciu głuchych konstrukcji z desek – owady omijają przeszkodę i układają drogi oddechowe powyżej wzrostu człowieka.
Ale wybór materiałów na ogrodzenie ma szczególne znaczenie! W końcu podstawowym zadaniem każdego żywopłotu nie jest ochrona sąsiadów przed ugryzieniem. Pszczoła może wyprzedzić osobę pracującą w warzywniku i ogrodzie, nawet jeśli pasieka jest ciasno ogrodzona.
Wiele czynników drażni owady: hałas, zapachy, silne wiatry i brak naturalnej łapówki w przyrodzie. Dlatego głównym celem budowy każdego ogrodzenia jest ochrona samych pszczół.
Siatka nie chroni dobrze przed wymienionymi źródłami podrażnień. Przeciwnie, wysokie i gęste ogrodzenie łagodzi owady, ponieważ obce dźwięki i zapachy są przed nimi gorzej słyszalne.
Jednak agresywność pszczół wynika w dużej mierze z działań pszczelarza. Jeśli niewłaściwie przeprowadzi badania i w inny sposób naruszy zasady powstrzymywania, nawet trzymetrowe ogrodzenie nie uratuje przed ugryzieniami sąsiadów!
Jakie są ogrodzenia
Jak wspomniano powyżej, ogrodzenia pasieczne są dwojakiego rodzaju:
- rzeczywiste klasyczne ogrodzenia;
- żywopłoty z roślin.
W przypadku pasiek stacjonarnych dobrze nadają się cierniste i gęste krzewy, służące nie tylko jako ogrodzenie, ale także jako rośliny miodowe. Dla właścicieli pasiek sadzenie roślin będzie znacznie tańsze. Ponadto ogrodzenie roślin jest znacznie bardziej racjonalne niż budowanie drogiego i krótkotrwałego ogrodzenia.
Jako żywopłot można użyć: głóg (niektóre jego rodzaje), paliurus, maklure, agrest, rokitnik, dzika róża, tarnina, róża pomarszczona, gryf.
Ogrodzenie przenośnej pasieki otoczone jest ogrodzeniem tymczasowym. Takie ogrodzenie składa się z oddzielnych tarcz. Alternatywnie, ze złomu, np. snopy kukurydzy, cięte gałęzie.
Z desek montuje się stałe ogrodzenie do stacjonarnego przetrzymywania pszczół, pomiędzy którymi pozostawia się odstępy 2-3 cm.
Uwaga: nie jest konieczne wykonanie solidnego ogrodzenia na całym obwodzie! Takie ogrodzenie pozbawia pasiekę naturalnego wiatru – w lecie na miejscu jest duszno, a pszczołom jest niewygodnie. Ponadto konstrukcja żaluzji jest łatwo łamana przez bardzo silne wiatry ze względu na dużą wysokość. Jeśli w regionie często występują burze, warto poważnie zastanowić się, czy w ogóle warto się ogrodzić.
Wyjątkiem od reguły jest strona północna lub strona dominujących w regionie wiatrów. Tutaj deski są spasowane prawie ciasno (odstęp kilku milimetrów).
Schemat pracy:
- Przygotowywane i montowane są słupy z litego drewna (biała akacja, dąb). Możesz umieścić podpory żelbetowe. Wysokość tego elementu sięga 1,5-2 metrów, a średnica musi wynosić co najmniej 10 centymetrów.
- Filary z innych gatunków drewna należy najpierw owinąć kawałkiem papy dachowej (filc dachowy). Dolna część, która zostanie zagłębiona w ziemię, jest obniżona do czerni. To leczenie opóźni przedwczesny rozkład.
- Do słupków mocowane są poprzeczki, na które wypychane są przygotowane deski. Po czym maluje się ogrodzenie.
Uwaga: Optymalna wysokość ogrodzenia w pasiece wynosi od 2 do 2,5 metra. Mówi o tym wiele podręczników dla pszczelarzy. W prawie federalnym istnieje wymóg obowiązkowej wysokości 2 metrów.
