Roślina miodu z soczewicy w naszym kraju jest ważna tylko jako roślina dostarczająca rodzinom pszczelim wspierającej łapówki. Nie ma to szczególnego wpływu na ilość sprzedawanego miodu, a tym samym na dochód z pasieki.
Treść artykułu
- 1 Rozpowszechnianie
- 2 Wygląd
- 3 Znaczenie w rolnictwie
- 4 Agrotechnics
- 5 Wydajność miodu
- 6 Przydatne właściwości
Rozpowszechnianie
Ta pradawna roślina, pochodząca z basenu Morza Śródziemnego w Rosji, nie jest uprawiana na rozległych terenach rolniczych, choć pod względem wartości odżywczych uważana jest za najlepszą z przedstawicieli rodziny motylkowatych (np. ta sama fasola czy groch).
Głównym powodem, dla którego kultura jest uważana za mało obiecującą, jest niska produktywność w klimacie umiarkowanym. Roślina na początku sezonu wegetacyjnego wymaga długiego dnia. Do dobrego rozwoju potrzebuje 8-9 godzin świetlnych dziennie.
W przeciwieństwie do grochu, uprawa jest bardziej wrażliwa na mróz, ale jednocześnie doskonale znosi okresy suszy.
Mowa tu o odmianie uprawnej soczewicy, znanej w rolnictwie jako zwykła lub jadalna. To ona jest uprawiana na rozległych obszarach Iranu, Turcji, Indii, Nepalu i Kanady. W Europie uprawa jest uprawiana tylko na niewielkich gruntach rolnych.
Dzika odmiana roślin miododajnych występuje naturalnie w południowej Europie, a także w Azji Środkowej, na Morzu Śródziemnym i Zakaukaziu.
Wygląd
Jadalną odmianą soczewicy jest trawa o wyprostowanej, rozgałęzionej łodydze, obficie porośniętej puchem. Wysokość od 15 do 75 centymetrów. Małe liście sadzi się na krótkim ogonku, umieszcza się na nim parami i kończą wąsami.
Kwiaty są dość małe, białe, fioletowe lub różowe, zgrupowane w opadające frędzle. Kwitnie w czerwcu-lipcu, w zależności od regionu. Z biegiem czasu zamiast kwiatów powstają ziarna w kształcie rombu, zawierające po 2-3 nasiona.
Znaczenie w rolnictwie
Roślina jest uprawiana jako roślina pastewna i spożywcza. W Biblii wspomniano o gulaszu z soczewicy. Nasiona tego zioła spożywali również budowniczowie starożytnych egipskich piramid. Z regionu śródziemnomorskiego kultura rozprzestrzeniła się do wielu krajów, gdzie była wysoko ceniona przez ekspertów kulinarnych za wysoką wartość odżywczą. Jego związki białkowe mają dobry skład aminokwasowy i są łatwo przyswajalne przez organizm ludzki.
Mąka z fasoli jest specjalnie dodawana do chleba, aby zwiększyć jego wartość białkową. Na ogół zboża są używane do zup. Puree służy do napełniania ciast, a także płatków zbożowych i dodatków.
Odmiany drobnonasienne są uprawiane specjalnie na cele paszowe. Takie żywienie jest przydatne dla bydła i małych przeżuwaczy.
Warto zauważyć, że zainteresowanie tą rośliną strączkową wśród rosyjskich rolników stopniowo wzrasta. Trwają prace hodowlane z odmianami soczewicy. Być może z czasem znaczenie soczewicy jako rośliny miodowej będzie tylko rosło.
Agrotechnics
Do momentu kwitnienia kultura rozwija się powoli, co wymaga szczególnej dbałości o uprawy soczewicy – należy je regularnie podlewać, a wszystkie chwasty na polu są niszczone.
Gleba pod uprawy jest wybierana ze średnimi wskaźnikami żyzności: luźną i oddychającą. Unikaj kwaśnych, ciężkich czarnoziemów, silnie wilgotnych i zasadowych obszarów.
Gleby kwaśne są wstępnie wapnem! Monitorują wprowadzanie obornika – soczewicę wysiewa się dopiero po 2-3 latach, ponieważ nadmiar azotu wpływa na nią destrukcyjnie.
Pole lub działkę przygotowaną do siewu zaleca się jesienią i dobrze wykopać (na każdy metr kwadratowy stosuje się 40 g fosforu i 30 g nawozów potasowych).
Nasiona moczy się wiosną, układając je w jednej warstwie między mokrymi kawałkami materiału, aż do momentu wyklucia, co przyspiesza sezon wegetacyjny. Rozstaw rzędów 10-15 cm, odległość w rzędzie 8 cm, osadzanie na głębokość 6 cm.
Pierwsze kwiaty kwitną 40-45 dni po siewie wiosennym. I możesz siać soczewicę już w temperaturze gleby +3 stopnie. Gdy gleba ogrzeje się do +10, w ciągu tygodnia pojawią się przyjazne pędy. Wytrzymują krótkotrwałe mrozy (nie niższe niż -5 stopni!).
Roślina jest idealna do suchych regionów. Podczas kwitnienia i zawiązywania nasion doskonale toleruje wysokie temperatury powietrza i brak deszczu.
Uprawy soczewicy przyczyniają się do wzbogacenia gleby w azot (jest to roślina obornika zielonego).
Wydajność miodu
Niestety, ani jeden podręcznik pszczelarski ani forum tematyczne nie dają zrozumiałej odpowiedzi na to, jaką produktywność miodu ma soczewica. Wynika to prawdopodobnie z małej popularności i rozpowszechnienia kultury w naszym klimacie.
Każda roślina strączkowa jest bez wątpienia rośliną miodową, ale jej wydajność nektarowa będzie niska, ponieważ rośliny te wymagają niewielkiego zapylenia (pszczoły rzadziej odwiedzają kwiaty niż inne rośliny).
Dlatego soczewica to rośliny miododajne, które zapewniają wsparcie dla rodzin pszczelich przed rozpoczęciem kwitnienia głównych roślin miododajnych w danym regionie.
Przydatne właściwości
W medycynie ludowej roślina znana jest jako:
- środek zwalczający choroby żołądka;
- zioło, które eliminuje zaburzenia nerwowe.
Oczywiste jest, że dostanie się nektaru z soczewicy do handlowego miodu wypompowanego latem, nawet w niewielkich ilościach, tylko zwiększa wartość odżywczą i leczniczą tego produktu. Ale z oczywistych względów nie można liczyć na dobre łapówki wyłącznie z tej kultury.
