Domowe krowy są znane wszystkim, są przywiązane, posłuszne, dają mleko itp. Ale dziki byk lub krowa jest bardziej egzotycznym zjawiskiem, ale tymczasem są krewnymi udomowionego bydła. Te dzikie gatunki zostaną omówione później.
Dzikie byki i krowy
Praro rer wycieczka
początek Przejdźmy z najpotężniejszym przedstawicielem bull-przekształceniom, które, niestety, nie jest już na naszej planecie. Ta trasa jest przodkiem wszystkich współczesnych bydła. Pod względem wytrzymałości i produktywności nikt nie może się równać z trasą.
Nazywano go „dzikim bykiem leśnym”. Trasa zamieszkiwała Europę, Afrykę Północną, Kaukaz i Azję Mniejszą. Ostatnie osoby zmarły w 1627 r. Z powodu choroby.
Mieszkali na stepach i lasach, gromadzili się w małych stadach lub istnieli osobno. Trawa, pędy itp. Służyły jako pokarm itp.
Opis
Było to ogromne zwierzę, o wysokości do 180 cm i wadze 800 kg. Ciało mężczyzn z trasy było pokryte czarną wełną, a na plecach mały pasek bieli. Kobiety, podobnie jak młode, zrobiły się brązowe.
Przyczyna zniknięcia
Powodem, dla którego wycieczki nie żyją już na ziemi i widzimy je tylko na zdjęciach, jest mężczyzna. Dzikie zwierzęta były stale polowane. Ponadto ich dom, zarośla lasów, był aktywnie wycinany wraz z rozwojem cywilizacji.
Naukowcy nie rezygnują z prób przywrócenia utraconego wyglądu wspaniałych byków, które nawet przy braku komfortowych warunków życia i żywienia mogłyby stać się legendą.
Bizon i bizon
Bizon
Bizon to kolejny dziki byk, którego moc i wielkość zaskakują nawet na zdjęciu. Jego historia sięga epoki kamienia łupanego. Na zewnątrz jest bardzo podobny do żubra, łatwo je pomylić.
Główne cechy wyglądu żubra to garb utworzony z wysokiej i stromej kłębu oraz nisko osadzona głowa o bardzo szerokim przednim obszarze. Końce krótkich rogów są wygięte do wewnątrz. Masywność zapewnia mu gęsta roślinność z przodu ciała (podbródek, szyję, ramiona), strącona na strzępy. Ogon jest krótki, ozdobiony frędzelkiem.
Mając masę do 1,2 tony (700 kg dla samic), długość ciała 2,5-3 mi wysokość 1,9 m, żubr jest jednym z największych zwierząt kopytnych na świecie.
Ma kolor czarny, szary lub brązowy, z jaśniejszymi włosami na ramionach, a łydki są zazwyczaj bardzo jasne, mają żółty kolor, chociaż czasami można spotkać jasnych dorosłych.
Styl życia Bison
Bizon charakteryzuje się mierzonym zachowaniem, nieagresywnym poza strefą zagrożenia. Jeśli chcesz uratować życie, biegną z prędkością 50 km / h. Przedstawiciele tych dzikich zwierząt pływają, mają doskonały słuch i węch, ale ich wzrok jest bardzo słaby.
Bawoły żywią się głównie nocą. Jedzą trawę.
Ich siedliskiem jest Ameryka Północna (Kanada, stany środkowe).
Wyróżnia się następujące podgatunki:
- las (żyją na północ, w lesie),
- równiny lub stepy (mieszkają na południowych preriach).
Ochrona
Dzisiaj żubry w Ameryce Północnej są próbowane do trzymania w obszarach chronionych, w ogrodach zoologicznych od początku XIX wieku ich liczba gwałtownie spadła. Miliony ich potężnych przodków stały się bezbronne wobec europejskich kolonistów. Zostali zabici dla zabawy lub w celu pozbawienia miejscowych Indian jedzenia. W 1889 r. Pozostało tylko 835 egzemplarzy.
Są one wymienione w Czerwonej Księdze, ale dziś, dzięki staraniom władz Kanady i USA, nasza planeta ma do 30 tysięcy osobników tego gatunku (nie licząc oswojonych pół ras).
Bison
Żubrowie, żubry, mieszkają w Rosji, na Kaukazie, na Ukrainie, Białorusi, w Mołdawii, na Litwie. W Europie są największymi ssakami, a także ostatnimi ze wszystkich dzikich byków zamieszkujących Europę.
Głowa żubra jest bardziej wyraźna niż żubra i nieco mniejsza. Kształt ciała jest zbliżony do kwadratu, ciało jest masywne, krótki ogon. Sierść jest brązowa, włosy stają się dłuższe z tyłu głowy i kręgosłupa.
Zwierzęta te pływają dobrze, skaczą wysoko, żyją do 40 lat.
Wyróżnij żubra rasy białej i białowieskiej. Te pierwsze wymarły na początku XX wieku, a te pod patronatem Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody.
Ze względu na wybitne cechy genetyczne żubra i żubra, starają się udomowić i zastosować w hodowli nowych ras.
Bizony
Innymi godnymi przedstawicielami dzikich byków i krów są bawoły, krewniacy bizonów, jaków itp.
Istnieją dwa rodzaje bawołów:
- azjatyckie ( tamarau, anoa górska, anoa, bawół wodny),
- afrykański.
Rodzaj azjatycki
Gatunki azjatyckie – to dziki byk z ogromnymi rogami mi poniżej 2 m długości. Jego rogi oglądają się za siebie i przypominają sierp księżyca. Wysokość bawołu wynosi około 2 m, długość ciała wynosi 3 m, a waga do 900 kg.
Są wśród nich małe okazy. To jest tamarau. Ich wysokość wynosi 106 cm, ich masa wynosi nie więcej niż 300 kg, ich tułów ma 220 cm długości. Są też anoas o wysokości 80 cm i wadze 300 kg, nie mają wełny, brązowej ani czarnej, chwastują w nocy, chowają się przed palącym słońcem w ciągu dnia, pogrąża się w błocie.
Z woli człowieka gatunek jest na skraju wyginięcia, chociaż jest umieszczony na obszarach chronionych. Na przykład tamarau nie daje potomstwa w niewoli. Większość bawołów wodnych jest udomowionych. Dają mleko. Żyją w południowej Europie, w Afryce i Azji Południowej.
Rodzaj afrykański
Bawół afrykański jest podzielony na podgatunki: Cape, Sudan, karzeł (czerwony), góra, Nil. Jak sama nazwa wskazuje, żyje w Afryce (góry, sawanny, las). Lubi mieszkać w pobliżu dużych źródeł wody i na polach o gęstej roślinności, ale jest w stanie żywić się suszonymi krzewami.
Waga Afrykanów czasami osiąga 1200 kg, a wysokość – 1,6 m. Buduj krępe, nogi niskie. Głowa jest ozdobiona potężnymi rogami, wygiętymi do góry. Długość między dwoma końcami rogów wynosi około 1 m. Na czole samców rosną razem, zamieniając się w kuloodporny hełm.
Kolor jest czarny lub ciemnobrązowy, włosy są twarde, rzadkie.
Niewielkie widzenie kompensowane jest przez doskonałe słuch i węch. Są to zwierzęta zbiorowe, gotowe przyjść na ratunek swojemu bratu i wyrwać go ze szponów drapieżnej bestii.
Zebu, jak i gaur
Zebu
Zebu jest mieszkańcem gorących regionów (Afryka, Ameryka Południowa, Azja), ale Indie są uważane za jego ojczyznę. Garb mięśniowo-tłuszczowy jest jego wizytówką.
Inną cechą jest to, że ten dziki byk nie boi się krwiopijców, ponieważ tłuszcz jest uwalniany ze skóry o specyficznym aromacie i nie boją się wysokich temperatur.
W Indiach przedstawiciel ten został oswojony i wykorzystany w rolnictwie do transportu itp.
Jak
Nie jest łatwo badać jak, unika ludzi, choć niektóre zwierzęta są udomowione, przynosi mleko, mięso, wełna. Na wolności jest mu wygodnie. Będąc silnym i okrutnym, wytrzymuje najcięższe warunki. Obecnie mieszka w Tybecie.
Jego wysokość wynosi około 2 m, długość ciała 4 m (samice są mniejsze: wzrost poniżej 1,6 m). Ogromne rogi, 95 cm, zdobią głowę, odchylają się na boki, a następnie zginają. Garb afiszuje się na plecach. Sierść jest kudłaty i bardzo długa, całkowicie pokrywając kończyny. Kolor jest szaro-czarny, brązowy, białe plamy na twarzy.
Gaur
Gaur indyjski jest przykładem kochającego pokój giganta. Przy tak imponujących wymiarach (wysokość 2,2 mi więcej, waga 1000-1500 kg), wcale nie jest okrutny. Chociaż dzikie krowy gaur są znacznie mniejsze, są całkowicie nieustraszone. Giaurs mają silne długie kończyny i duże rogi rosnące prostopadle do ziemi.
Zwierzęta te są również nazywane żubrami indyjskimi, a oswojone osobniki nazywane są guayalami. Ich kolory są ciemnobrązowe, ale ich nogi są jasne.
Najwięcej byków zachowało się w gęstych zaroślach dżungli Indonezji i Indii.
