Bezpieczne produkty pszczelarskie – wszystko o ekopasiekach

Z roku na rok rośnie liczba osób, które chcą stosować zdrową dietę i jeść wyłącznie naturalne, wysokiej jakości produkty. Około 30 milionów hektarów gruntów ornych na całym świecie jest objętych rolnictwem ekologicznym. Ta innowacja wpłynęła również na pszczelarstwo.

W dzisiejszych czasach bardzo popularny jest miód ekologiczny lub, jak to się nazywa, miód ekologiczny. I można go kupić w specjalnych gospodarstwach pszczelarskich, które przeszły certyfikację – czyli w ekopasiekach.

Treść artykułu

• 1 Powody dążenia do naturalności
• 2 Główne przepisy rosyjskiego SanPiN
  • 2.1 Wymagania dotyczące umieszczenia i produkcji
  • 2.2 Możliwe trudności
• 3 Wymagania za granicą
• 4 Standard ekologiczny na Ukrainie
• 5 O dodatkowej działalności

Powody dążenia do naturalności

Od wieków główny produkt pszczelarstwa uznawany był za naturalny, bezpieczny dla człowieka i korzystny dla zdrowia człowieka. Jednak w dzisiejszych czasach coraz częściej zdarzają się przypadki sprzedaży podrabianych towarów. Kupując opakowanie miodu, kupujący wątpi w jego przyjazność dla środowiska.

Branża podrabiana z powodzeniem nabiera rozpędu, omijając większość barier na swojej drodze – niskiej jakości produkty pszczele można znaleźć nie tylko na rynku krajowym, ale także na rynku europejskim i amerykańskim. To naprawdę globalny problem.

W przeciwieństwie do destrukcyjnych działań nieuczciwych przedsiębiorców rozwija się pszczelarstwo ekologiczne, które pozwala na utrzymanie wizerunku branży na odpowiednim poziomie. Ekologiczne gospodarstwa pszczelarskie wspierane są na szczeblu państwowym, a wymagania dotyczące produktu końcowego są regulowane zgodnie z aktami prawnymi.

Pierwszymi dokumentami regulacyjnymi w Rosji są dodatki do SanPiN pod numerem 2.3.2.1078-01, zatwierdzone dekretem nr 26 Głównego Lekarza Sanitarnego z kwietnia 2008 roku. Suplementy formułują wszystkie wymagania sanitarno-epidemiologiczne dotyczące produkcji produktów pszczelich.

Główne przepisy rosyjskiego SanPiN

Produkt ekologiczny można uznać za miód spełniający wszystkie normy sanitarne:

• nie powinien zawierać zanieczyszczeń GMO;
• dodatki w postaci różnych leków weterynaryjnych lub rolniczych, antybiotyków, leków hormonalnych;
• pozostałości nawozów rolniczych i/lub pestycydów;
• Nie należy stosować dodatkowych zabiegów, takich jak ogrzewanie lub promienie jonizujące.

Wysokiej jakości miód handlowy zawiera do 95% materii organicznej. Reszta, z wyjątkiem wody, nie powinna przekraczać 5%.

Nektar zbierany jest wyłącznie z pól przeznaczonych pod uprawę ekologiczną. Okres przejściowy dla tych obszarów powinien wynosić co najmniej 2-3 lata. Oznacza to, że w przypadku uprawy roślin wieloletnich, przed pierwszym otrzymaniem ekoproduktu powinno upłynąć wystarczająco dużo czasu.

Do produkcji wykorzystywane są wyłącznie materiały przyjazne dla środowiska! Miód jest transportowany w zamkniętym pojemniku ze specjalnym oznaczeniem. Należy dołączyć zaświadczenie i zaświadczenie potwierdzające bezpieczeństwo dla osoby. Dokumenty te mogą służyć do śledzenia pochodzenia towarów.

Wymagania dotyczące umieszczenia i produkcji

Stawia się również szereg wymagań dotyczących lokalizacji pasieki:

1. Powinna być zlokalizowana na obszarze, na którym w promieniu sześciu kilometrów wszystkie gospodarstwa spełniają normy sanitarne. Naruszenie oznacza obecność promieniowania, związków biologicznych i chemicznych niebezpiecznych dla ludzi, mikroorganizmów.
2. Nie używaj repelentów na bazie syntetycznej podczas pracy w pasiece.
3. Do leczenia uli stosuje się tylko zatwierdzone produkty biologiczne. Należą do nich kwas octowy, mrówkowy, szczawiowy, naturalne olejki eteryczne i siarka. Do dezynfekcji można używać otwartego ognia i pary.

Możliwe trudności

Jednocześnie należy pamiętać, że uzyskany miód może być sprzedawany jako czysty produkt dopiero po roku od rozpoczęcia działalności pszczelarskiej.

A jeśli uwzględnimy tutaj okres przejściowy dla pól uprawnych, z których pszczoły będą zbierać nektar, to upłynie od 3 do 4 lat, zanim rozpocznie się sprzedaż pod marką „produkty ekologiczne”.

Ale w rezultacie skorzysta pszczelarz – naturalne certyfikowane produkty są droższe na rynku.

Nie możemy również zapominać, że produkcja zgodna z powyższym SanPiN nie jest bezwzględnym wskaźnikiem przyjazności dla środowiska dla obcych krajów.

Wymagania za granicą

Za granicą, np. w Kanadzie, jakość produktu pszczelego musi być dodatkowo potwierdzona dokumentem o dobrostanie danego obszaru. Pasieka powinna znajdować się na terenie, który przeszedł kontrolę środowiskową i otrzymał państwowy certyfikat. Jeśli miejscowość nie przejdzie kontroli, certyfikat zostanie odrzucony, nawet jeśli gospodarstwo zostanie oddalone od źródeł zanieczyszczenia w wystarczającej odległości.

W Rosji nie wydano jeszcze dokumentów potwierdzających ekologiczną czystość obszaru.

Również za granicą bierze się pod uwagę szereg ważnych punktów, które nie znalazły odzwierciedlenia w rosyjskich normach sanitarnych. Oto najważniejsze dla nowoczesnej pasieki:

• należy używać wosku organicznego i cukru organicznego (nie ma o nich informacji w naszym kraju, np. nie wiadomo, w jaki sposób są produkowane);
• do produkcji domów pszczelich używa się tylko naturalnego materiału;
• nie można malować uli farbą zawierającą ołów;
• w celu zwalczania głównych chorób pszczół aktywnie wykorzystuje się selekcję, naturalny wzrost odporności owadów i rozwój silnych rodzin – na przykład co roku zmienia się królowe, kontroluje się czerw trutowy, narzędzia, sprzęt, kombinezony są regularnie dezynfekowane, grzebienie są aktualizowane corocznie;
• Potomstwo trutni jest niszczone tylko pod wpływem roztoczy Varroa;
• skrzydła „królowych” pszczół nie są przycięte;
• chore kolonie pszczół trzymane są wyłącznie na obszarach izolowanych;
• karmienie odbywa się tylko kosztem miodu wyprodukowanego w tej samej pasiece – tylko w rzadkich przypadkach wydawany jest ekologiczny syrop cukrowy;
• pasteryzacja lub podgrzewanie miodu handlowego jest surowo zabronione;
• wszystkie materiały opakowaniowe nie mogą zanieczyszczać przyrody – nadają się do recyklingu lub są przyjazne dla środowiska i całkowicie rozkładają się w środowisku zewnętrznym;
• aby ułatwić kontrolę inspekcji, prowadzone są specjalne dzienniki, w których rejestrowane są wszystkie prace;
• Regularnie przeprowadzane są liczne badania laboratoryjne i monitorowany jest stan otoczenia.

Jeśli wszystkie te wymagania zostaną spełnione, miód można uznać za przyjazny dla środowiska.

Brazylia jest liderem w eksporcie ekologicznego miodu. Sprzedaje do 20 000 ton tego produktu pszczelego na rynkach światowych. Na drugim miejscu jest Argentyna ze swoimi 1 ton, a na trzecim Meksyk, eksportujący do 300 ton rocznie.

Standard ekologiczny na Ukrainie

Europejskie wymagania dotyczą ukraińskich pasiek, które decydują się na przejście na pszczelarstwo ekologiczne. Oto najważniejsze punkty dokumentu II 2-F-OT-02 (na podstawie rozporządzenia WE 889/08):

1. W zarządzaniu gospodarstwem preferowane są rasy lokalne. W przypadku śmierci pszczół populację odbudowuje się poprzez wykorzystanie owadów z certyfikowanych pasiek ekologicznych. Specjalne zezwolenie na hodowlę pszczół „prostych” wydaje się dopiero po kataklizmach lub wysokiej śmiertelności owadów (pod warunkiem, że nie ma możliwości zakupu matek i opakowań z ekogospodarstwa). Artykuł 8, 47.
2. Pasieka położona jest z dala od źródeł, które mogą zanieczyścić miód lub doprowadzić do śmierci pszczół. W promieniu trzech kilometrów należy uprawiać rośliny uprawiane metodami ekologicznymi. Najbliższe dzikie rośliny i lasy w okolicy podlegają minimalnemu wpływowi człowieka. Artykuł 19.
3. Gospodarstwo jest w trakcie obowiązkowej rejestracji. Wszystkie ule mają przypisany numer identyfikacyjny. O przemieszczeniu uli w uzgodnionym terminie powiadamiany jest organ kontrolny. Art. 78.
4. Materiały do ​​domów pszczelich powinny być wykonane z naturalnego drewna. Zastosowano w nich oleje roślinne, propolis i wosk. Artykuł 13.
5. Wosk nieorganiczny stosuje się tylko w trzech przypadkach: a) gdy nie ma możliwości zakupu od certyfikowanego producenta; b) gdy laboratorium udowodniło, że nie zawiera niebezpiecznych zanieczyszczeń; c) gdy jest pobierana z uli tej samej pasieki. Artykuł 44.
6. Żywienie owadów odbywa się dzięki naturalnemu zbieraniu miodu i pyłku na zimę. Karmienie odbywa się w wyjątkowych przypadkach i tylko ekologicznym syropem cukrowym lub miodem. Pasza jest wydawana po odciągnięciu miodu na 15 dni przed kolejnym okresem zbierania miodu. Długotrwałe karmienie jest dozwolone przez nadzór tylko w przypadku złych warunków pogodowych i kataklizmów. Artykuł 19, 47.
7. Zabronione jest chirurgiczne oddziaływanie na matki i niszczenie pszczół w celu wypompowania miodu. Artykuł 23.
8. Zabronione jest stosowanie leków syntetyzowanych chemicznie, w tym antybiotyków. Dezynfekcja odbywa się za pomocą otwartego ognia lub pary. Rodentycydy są używane do zwalczania szkodników tylko w pułapkach. Artykuł 24.
9. Chore ule są izolowane w osobnym punkcie. Leki weterynaryjne są im stosowane tylko wtedy, gdy są dozwolone w kraju. Organ nadzoru musi zostać powiadomiony o diagnozie, substancji czynnej, dawkowaniu, sposobie podania leku, czasie trwania terapii. Po leczeniu wszystkie komórki są wymieniane, uwzględniany jest okres przejściowy. Art. 78.
10. Po zaatakowaniu przez Varroa destructor potomstwo trutni zostaje zniszczone tylko wtedy, gdy pasożyt szybko się rozprzestrzeni. Do leczenia można użyć: kamfory, tymolu, mentolu, eukaliptolu, naturalnych kwasów – octowego, szczawiowego, mlekowego, mrówkowego. Artykuł 25.
11. Informacje o odciąganiu są zapisywane w specjalnym dzienniku pracy prowadzonym dla pasieki. Miodu nie można dostać z ramek lęgowych! Zabronione jest stosowanie repelentów syntetycznych. Artykuł 13, 78.
12. Produkt nie jest sprzedawany jako ekologiczny (pod etykietą eko-, bio-), jeśli właściciel jednocześnie prowadzi kilka oddziałów pszczelarskich, w jednym z których praktykuje się hodowlę pszczół nieorganicznych. Artykuł 18.
13. Wszystkie pomieszczenia, wyposażenie, pojemniki, instrumenty podlegają obowiązkowemu czyszczeniu i dezynfekcji zgodnie z artykułem 23 dokumentu.

Lista zatwierdzonych środków dezynfekcyjnych i czyszczących dla pomieszczeń:

• węglan sodu;
• mydło potasowe lub sodowe;
• mleko wapienne i limonka;
• ogień i para;
• soda kaustyczna;
• nadtlenek wodoru;
• alkohol;
• naturalne esencje roślinne;
• formaldehyd.

O dodatkowej działalności

Wokół ekologicznego miodu jest prawdziwe podekscytowanie. W krajowych sklepach internetowych sprzedawany jest w cenie 160 rubli za opakowanie 150-200 gramów. A za 50 gramów wosku sprzedawcy proszą o 50 rubli.

Główny nacisk reklamodawców kładzie się na naturalność, czyli gwarantowany brak fałszerstw.

Ciekawostką jest również to, że w oparciu o ekologiczne pszczelarstwo możliwe jest stworzenie pełnoprawnego kompleksu agroturystycznego, w którym goście mogą nawiązać kontakt z dziką przyrodą.

Na przykład możesz wykopać staw, zapełnić go rybami i hodować tam lilie. Wyposaż plażę nad rzeką do opalania i pływania. A pobliski las będzie okazją do zbierania jagód i grzybów. Dzieci chętnie porozumiewają się z mieszkańcami małych rolniczych ogrodów zoologicznych – kurami, kozami, królikami.

Miłośnicy romansów mogą mieć możliwość spędzenia „noc na strychu”. Rybacy docenią łowienie karpi, gotowanie zupy rybnej na ogniu. A na pełnoprawne rodzinne wakacje odpowiednia jest degustacja produktów lokalnej pasieki w kawiarni lub restauracji, spanie na ulach w specjalnie wyposażonych domach, wizyta w saunie z masażem miodowym.

Pszczelarstwo ekologiczne połączone z agroturystyką to osobliwa, dość skomplikowana sprawa.… Ale jednocześnie jest to doskonały sposób na popularyzację produktów pszczelich wśród ludności i możliwość zarobienia przyzwoitych pieniędzy. To, czy ten zawód zależy od ciebie, zależy od ciebie.

Przypominamy, że prowadzenie pasieki w każdym przypadku jest ciekawe i przydatne. W końcu miód to tradycyjny produkt, który znajduje miejsce nie tylko na naszym stole, ale jest również aktywnie wykorzystywany w medycynie ludowej, nowoczesnej kosmetologii.