Konduktometr (miernik UE) Jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru przewodności roztworów, pary lub kondensatu. Konduktometr służy do analizy stężenia roztworów odżywczych. Gdy dana sól, kwas lub zasada rozpuszcza się w wodzie, cząsteczki tej substancji rozpadają się na naładowane elektrycznie cząstki – jony. Ilość prądu przepływającego przez roztwór jest wprost proporcjonalna do liczby jonów. Dlatego na podstawie przewodności elektrycznej pożywki można ocenić jej stężenie. Czysta woda destylowana nie przewodzi. Ale jeśli rozpuszczą się w nim sole mineralne, zaczyna przewodzić prąd, a przewodność elektryczna wzrasta proporcjonalnie.
EC jest najbardziej stabilnym wskaźnikiem całkowitego stężenia pożywki. Nawet niewielki wzrost stężenia pożywki może znacznie utrudnić roślinie jej przyswajanie. Dlatego tak ważne jest ciągłe mierzenie przewodności roztworu. Pomiary te pozwolą ocenić stężenie pożywki i zapobiegną przekroczeniu jej normy lub spadkowi poniżej optymalnych wartości.
Charakterystyka konduktometrów
Najważniejszymi parametrami konduktometru są czułość pomiaru i kompensacja temperatury.
Mierniki przewodności występują w różnych typach i kształtach. Mogą być wbudowane w złożone przyrządy wraz z pehametrem i miernikiem TDS. Konduktometry mają działanie okresowe i stałe, przeznaczone do ciągłego monitorowania stanu roztworu. Mogą być bardzo dokładne laboratoryjne lub przenośne, w celu szybkiej i łatwej analizy.
Mierniki i konduktometry TDS – jaka jest różnica?
Każdy miernik TDS jest zasadniczo konduktometrem. Chociaż EC i TDS są często używane zamiennie, istnieją pewne ważne różnice. UE w odniesieniu do wody odnosi się do pomiaru ładunków elektrycznych w wodzie. TDS odnosi się do całkowitej ilości soli rozpuszczonych w wodzie. Ważną prawidłową metodą pomiaru TDS jest odparowanie wody i ważenie suchej masy. Ponieważ jest to prawie niemożliwe dla przeciętnego użytkownika, możliwe jest oszacowanie poziomu TDS poprzez pomiar EC wody.
Wszystkie rozwiązania są naładowane elektrycznie. W ten sposób możliwe jest oszacowanie ilości TDS poprzez określenie EC rozwiązania. Jednak roztwory o różnym składzie mają różne ładunki, dlatego konieczna jest konwersja EC do TDS przy użyciu konwersji symulującej ładunek.
Aby przeliczyć jednostki EC na TDS, musisz określić, który współczynnik konwersji chcesz użyć (NaCl, 442 lub KCl) i wykonać przeliczenie. Większość przyrządów pomiarowych wykorzystuje współczynnik konwersji NaCl, który wynosi średnio 0,5.
Następnie musisz zrozumieć, w jakich jednostkach Twój EC-metr wyświetla wynik. Może to być mikrosimens na centymetr (μS/cm) lub milisiemens na centymetr (mS/cm). Nie jest to trudne do zrozumienia. W większości przypadków jest to wskazane na samym urządzeniu lub w jego instrukcjach. Jeśli nie ma takich informacji, łatwo to zrozumieć ze wskazań. Jeśli jest to od kilkuset do kilku tysięcy (210, 520, 1250 itd.), Jednostką miary będzie „μS/cm”. Jeśli są to małe liczby (0.1, 0.6, 1.25 itd.) w tym przypadku – „mS/cm”. W tym drugim przypadku konieczne jest pomnożenie wartości przez 1000, aby przeliczyć wartości na „μS/cm» [pol. μS/cm].
Teraz pozostaje tylko pomnożyć wartość licznika EC (w „μS/cm») Współczynnik 0.5 (lub inny), a otrzymasz wartość poziomu TDS (ppm).
Przykład. Miernik WE odczytuje 0.6 mS/cm… W takich sprawach:
0.6 mS/cm = 600 μS/cm
TDS = 600·0.5 = 300 ppm
Jeśli współczynnik konwersji wynosi 0.7 mS / cm, pojawia się następująca konwersja:
TDS = 600·0.7 = 420 ppm
Dla wygody możesz skorzystać z naszych tabel do przeliczenia wartości EC, TDS (mS / cm, ppm).
W celu bardziej szczegółowego przestudiowania tematu zalecamy odwiedzenie odpowiedniej sekcji forum: „Liczniki EC / TDS / PPM”.
