Por, jednoroczne zioło, rodzina
Cebule. Wysokość rośliny 40-90 cm.Liście pora
od zielonego do zielonkawo-niebieskiego, białawe kwiaty
lub różowy, uformuj parasol. Żarówka jest wydłużona, pozbawiona
żarówki lub z kilkoma żarówkami. Łodyga wychodzi
ze środka cebuli. Liście liniowo-lancetowate, okrywowe
z długim nosem; parasol duży, kulisty; okwiat
białawy lub rzadziej różowawy, z lekko szorstkim
ulotki. Włókna pręcików są dłuższe niż okwiat, wewnętrzne
trójdzielny, z częścią środkową 2 razy krótszą od podstawy.
Pory Ojczyzny – śródziemnomorskie, na terytorium
tego regionu, a teraz jest jego dzika uprawa
pierwotną formą jest cebula winogronowa (Allium ampeloprasum).
Gatunek kulturowy prawdopodobnie rozwinął się z niego dawno temu,
ponieważ w starożytnym Egipcie por był już jednym z
najważniejsze rośliny warzywne. Był również sławny w starożytności
razy w Grecji i Rzymie. Uprawiana jest głównie
w Ameryce i Europie (szczególnie popularne we Francji)
oraz w Anglii). Na Ukrainie pory uprawia się wszędzie,
ale . głównie w regionach południowych.
Najczęstsze odmiany porów to:
- Merkury – przeznaczony do spożycia jesienno-zimowego,
ma szerokie, liniowe liście o przyjemnym smaku; - Caratan to późno dojrzewająca odmiana pora, wyróżniająca się doskonałą
smak, daje świeże zioła aż do mrozu,
„Noga” – cylindryczna, do 20 cm długości; - Późne dojrzewanie bułgarskie – ma te same właściwości,
jako Karatan. Długość „nogi” do 30 cm.
Zanim ugotujesz pory, potrzebujesz go dużo.
dokładnie spłukać, jak często między zielonymi liśćmi
ziemia i piasek utknęły. Cebulę przekrojoną na pół
wzdłuż i umyte, trzymając pionowo pod prądem
zimna woda.
Przydatne właściwości porów
Pory są bogate w sole potasu,
wapń, żelazo,
fosfor, siarka,
magnez.
Roślina zawiera olejek eteryczny, który zawiera
zawiera siarkę, substancje białkowe, witaminy – askorbinowy
oraz niacyna, tiamina, ryboflawina, karoten.
Por ma cenną właściwość, której nie ma żadna inna
inne rośliny warzywne: podczas przechowywania ilość askorbinu
kwas w bielonej części wzrasta o ponad półtora
razy.
Lecznicze działanie pora było znane już w dalekich krajach
przeszłość. Zalecany do stosowania przez pacjentów z dną moczanową,
reumatyzm, szkorbut, kamica moczowa i otyłość,
zmęczenie psychiczne i fizyczne.
Ze względu na dużą ilość soli potasowych pory wykazują
wyraźne działanie moczopędne, przydatne przy otyłości,
reumatyzm, dna moczanowa.
Badania kliniczne wykazały, że normalizacja pora
metabolizm, zwiększa funkcję wydzielniczą gruczołów trawiennych
przewodu pokarmowego, działają moczopędnie i żółciopędnie,
poprawia pracę wątroby, zwiększa apetyt, ma
właściwości przeciwmiażdżycowe. Polecany przy miażdżycy,
otyłość, reumatyzm i dna moczanowa.
W kuchni służy do robienia zup, tłuczonych ziemniaków
z porów, sałatek, sosów dodać do mięs i
itp. Por to dobry dodatek do jajecznicy, to
można smażyć w cieście. Dobrze komponuje się z serami. Spółki zależne
cebulki można konserwować w słodko-kwaśnej marynacie.
Ta kultura nie ma ostrego zapachu i smaku. Zapach
jest bardziej miękka, a smak cieńszy, przyjemniejszy, słodszy niż cebuli
cebula. Zagęszczony spód biały służy do żywności.
część łodygi i młode szerokie, płaskie liście. Stary
liście są twarde i nieprzyjemne w smaku. Pory są dodawane
w koncentratach do zup, mrożonych zestawach warzywnych, sosach.
Zieloną cebulę dobrze komponują się ze świeżymi warzywami, jej
wkładany do sałatek, zimnych przekąsek, używany jako samodzielny
przystawka. Por służy do przyprawiania mięsa i warzyw
zupy, używane jako dodatek do ryb i mięsa
naczynia.
Niebezpieczne właściwości porów
Surowy por jest przeciwwskazany w chorobach zapalnych żołądka.
i dwunastnicy.
Tradycyjna medycyna często używa soku z pora i wywaru z liści w
leczenie kamicy moczowej. Jednak nie zaleca się go brać.
z kamieniami szczawianowymi.
Nie musisz też jeść dużo cebuli na raz. To spowoduje
bół głowy.
Nie można też jeść porów na problemy z pęcherzem i nerkami.
