Czy naturalny miód powinien być słodzony? Ktoś mówi nie. Sami pszczelarze twierdzą, że niezależnie od odmiany krystalizuje. Spróbujmy rozwiać mity na temat procesu „cukru”.
Dlaczego miód jest kandyzowany
Dlaczego więc ten lub tamten miód jest kandyzowany? Z biegiem czasu, bez względu na odmianę i warunki przechowywania, zaczyna się krystalizować. W niektórych przypadkach jest szybszy, w innych wolniejszy. Na przykład substancja ze słonecznika zaczyna szybko cukier, a z akacji – powoli. Dlaczego to się dzieje?
Skład miodu zawiera:
- 80% sacharoza;
- 18% wody;
- Oligosacharydy;
- Fruktoza;
- Glukoza;
- Witaminy
- Białka;
- Minerały
Oznacza to, że jest to roztwór przesycony, który z czasem wytwarza osad. Proces krystalizacji rozpoczyna się od glukozy, która jest mniej rozpuszczalnym węglowodanem.
Cukier gronowy również się wytrąca – widać go na dnie pojemnika. Następnie krystalizacja następuje stopniowo. Im więcej glukozy, tym szybciej następuje twardnienie, niezależnie od warunków przechowywania.
Kluczowe czynniki
Nieostrożni pszczelarze mogą rozcieńczyć cukrem. Oczywiście w tym przypadku produkt zostanie szybko pokryty cukrem. Ale nie wszyscy to robią.
Istotne są również warunki przechowywania. Jeśli wlejesz jedną odmianę do słoików i włożysz ją do piwnicy i na stół w kuchni, zobaczysz, że w piwnicy zaczyna cukrzeć. W temperaturze pokojowej miód pozostaje płynny. Dlaczego to się dzieje? Jeśli środowisko jest chłodniejsze, rozpoczyna się krystalizacja.
Wpływ odmiany
Miód zawiera 2 cukry proste. Mówimy o fruktozie, glukozie. Im więcej tego ostatniego, tym szybciej miód zaczyna się osadzać.
Stosunek fruktozy do glukozy zależy od odmiany, a także od warunków zaobserwowanych w czasie zbioru.
Miód naturalny dzieli się na:
- kwiat;
- spadź (ze słodkiego płynu wydzielanego przez owady oraz rosy wystającej z liści i igieł drzew na skutek gwałtownej zmiany temperatury);
- naturalna mieszanka kwiatowych i padevogo.
Niektóre rodzaje produktów pszczelarskich po przepompowaniu stają się ziarniste szybciej niż inne, niezależnie od przechowywania:
- słonecznik, zawierający 48% glukozy, po 2 tygodniach przechowywania;
- rzepak – za miesiąc;
- kasza gryczana – po 1-2 miesiącach przechowywania;
- lipa i słodka koniczyna – po 3 miesiącach.
- lawenda, kasztan, akacja – pozostają płynne do marca.
Wolno krystalizujące się odmiany z akacją, wiśnią, szałwią. Dojrzały produkt naturalny jest równomiernie słodzony. W przeciwieństwie do niedojrzałych: na dole gęstnieje, a wierzch pozostaje płynny, nawet przy prawidłowym przechowywaniu.
Na proces krystalizacji wpływa głównie skład, stosunek ilości węglowodanów do wody. Fruktoza hamuje cukier, a glukoza odwrotnie. Dlatego różne gatunki gęstnieją na różne sposoby.
Wpływ warunków przechowywania
Szybkość ustawiania zależy od temperatury. Najszybciej występuje w temperaturze 8-14 stopni. Jeśli trzymasz smakołyk w pokoju, tempo spadku cukru będzie powolne.
Miłośnicy płynnego produktu nie powinni wysyłać go do lodówki w celu przechowywania. Kolejny ważny punkt! Im szybciej wykonywana jest klatka, tym mniejsza staje się struktura zbrylonej substancji. Konsystencja zaczyna przypominać zwykłe masło.
Czy miód powinien być kandyzowany?
Miód powstaje w wyniku przetwarzania nektaru lub spadzi przez pszczoły. Zaraz po napompowaniu jest to płynna, lepka masa, która długo i płynnie spływa z łyżki. Jednak z biegiem czasu na dnie słoika pojawia się osad z przezroczystym smakołykiem. Dlaczego to się dzieje? Rozpoczyna się proces słodzenia. Pszczelarze używają terminu „klatka”. Naturalny produkt pszczelarski jest zawsze powlekany cukrem.
Powody, dla których nie dochodzi do słodzenia
Nie ma znaczenia, jaką masz ocenę, o ile nie jest kandyzowany, jest wiele powodów. Czy to możliwe, że nie jest to substancja naturalna? Prawdziwy zdrowy miód prędzej czy później krystalizuje. Tyle, że niektóre odmiany robią to wcześniej, a inne później. Jeśli proces się nie skończył, masz produkt niespełniający norm lub sztuczny.
Dlaczego odmiany miodu pozostają płynne
Jeszcze raz powtórzymy – wszystkie gatunki zaczynają być kandyzowane. Są one przydatne i obejmują sacharozę, fruktozę, wodę, glukozę i tym podobne. Oznacza to, że około 80% z nich to węglowodany, dlatego tak się dzieje. Jeśli miód jest naturalny, jego nagromadzenie pochodzi z nektaru. A jego ciało zawiera pyłki. Ten widok jest bardzo przydatny.
Element glukozy jest bardzo ważny. Od niego zależy, jak szybko miód stwardnieje. Krystalizacja następuje właśnie z powodu glukozy, a jeśli nie jest obserwowana, istnieje wiele przyczyn tego:
Za mało pyłku. To jego cząsteczki działają jak centrum, które gromadzi wokół siebie kryształy. Niż mniej w produkcie pyłkowym, tym wolniej krystalizuje;
Kolekcja z wyprzedzeniem. Zdarza się, że miód jeszcze nie dojrzał, ale został już zebrany. Dlatego nie spieszy się z zagęszczeniem. Co więcej, może zacząć kwaśno;
Niekorzystne warunki przechowywania. Zbyt wysokie lub zbyt niskie temperatury zapobiegają tworzeniu się kryształów. Dlatego wpływają negatywnie na produkt, pozbawiając go użyteczności.
Dlatego miód nie zaczyna gęstnieć. Nawet jeśli przechowywanie było prawidłowe.
Czego należy unikać
Rozcieńczenie miodu, a także przegrzanie źle wpływa na jakość produktu. Traci swoją uzdrawiającą moc. Nie powinieneś kupować produktu niskiej jakości. W razie wątpliwości najlepiej odmówić zakupu.
Przy prawidłowym przechowywaniu krystalizacja jest pośrednim dowodem jakości: naturalny, w przeciwieństwie do sztucznego, jest zawsze kandyzowany.
Jeśli potrzebujesz płynnego produktu, możesz:
- umieścić pojemnik w ciepłym miejscu o stałej temperaturze, w temperaturze t 40C przysmak stopniowo się topi, podczas gdy pojemnik jest okresowo obracany;
- ogrzewać substancję w łaźni wodnej o temperaturze 45°C przez około 7 minut, mieszając;
- włóż słoik do wody podgrzanej do pożądanej temperatury i mieszaj, aż całkowicie zmięknie;
- umieść pojemnik kilka razy w kuchence mikrofalowej (tryb rozmrażania) na 40 sekund, obracając się równomiernie;
- kup specjalne urządzenie elektryczne – dekrystalizator, podgrzewa pojemnik do ustawionej temperatury.
Miód kandyzowany jest tak cenny jak ciekły. Krystalizacja jest jednym z jego naturalnych stanów ze względu na długotrwałe przechowywanie.
Wiosną nektar jest słabo uwalniany, to znaczy, że można zebrać trochę substancji. Po zimowaniu pszczoła nie jest w stanie znaleźć wymaganej ilości pokarmu. Pogoda też nie dopisuje – pojawiają się miododajne rośliny, ale może nadejść chłód, dlatego nie stanowią one wartościowego produktu.
Oznacza to, że jeśli ktoś oferuje ci majowy miód, lepiej bądź ostrożny. Dlaczego? Smakuje prawie nieistniejący. Zaleca się przyjmowanie sprawdzonych odmian lipcowych.
Tak więc produkt naturalny nadal będzie słodzony. To jest całkowicie normalne. W niektórych odmianach proces zachodzi wcześniej. W każdym razie jest to nieuniknione. Jeśli krystalizacja nie nastąpi, powinno to Cię ostrzec.
