Wełna mineralna (zwany także „kamień”) – lekkie podłoże o maksymalnej gęstości nasypowej 0,1 g/cm3 oraz dużą porowatość (do 98%); jest to mieszanina trzech minerałów (bazalt, wapień i koks) stapianych w wysokiej temperaturze (1600 °C), przy czym koks pełni rolę paliwa. W stanie stopionym włókna są skręcane z mieszanki. Powstałe włókna są albo kształtowane w płyty i kostki o różnych rozmiarach, albo są używane w postaci bezkształtnej waty.
Wełna mineralna jest generalnie obojętna pod względem interakcji z pożywką, chociaż zawiera wiele metali (żelazo, miedź, cynk), które w pewnych warunkach mogą być przyswajane przez rośliny. Powoduje to jednak nieznaczny wzrost pH. Cechą szczególną jest to, że przy pH 5 wełna mineralna zaczyna się rozpuszczać.
Stosowanie
Wełna mineralna jest wiodącym podłożem szklarniowym dla kwiatów i świeżej żywności. Wynika to z faktu, że z komercyjnego punktu widzenia jest to najtańsze podłoże.
Wełna mineralna ma swoje wady, a najważniejszą z nich jest nierównomierne rozprowadzanie wody po kostce lub płycie od góry do dołu. Podczas nawadniania dolna część (około 1 cm) jest nasycona wodą, prawie nie pozostawiając powietrza (4%), a górna część bardzo szybko wysycha. W większości przypadków gradient wilgoci w podłożu pomiędzy nawadnianiami przeskakuje od nasyconego na dole do bardzo suchego na górze. Powodem jest wysoka zdolność zatrzymywania wody i niska retencja wody przez wełnę mineralną. Na przykład przy sile ssania 5 kilopaskali (bardzo niskie ciśnienie) woda prawie nie jest zatrzymywana w podłożu z wełny mineralnej.
Ze względu na szybkie wysychanie wełny mineralnej na powierzchni, wytrącają się na niej sole, jeśli nie zostaną spłukane świeżą wodą. Aby uniknąć osadzania się soli, należy ją częściej podlewać. Zazwyczaj preferuje się nawadnianie roztworem o niskiej przewodności elektrycznej, aby uniknąć osadzania się soli, ale z odprowadzeniem wody (około 25% całkowitej objętości), która trafia do kanalizacji.
Wełna mineralna może być bez problemu stosowana w systemach zamkniętych z przystosowanym do tego systemem nawadniania.
Kostki i maty
Przy uprawie roślin o bardzo silnie rozwiniętym systemie korzeniowym roślinę uprawia się w kilku etapach na wełnie mineralnej. Młode rośliny kiełkują i przez pewien czas trzymane są w małych kostkach wełny mineralnej. Gdy system korzeniowy rozwinie się dostatecznie mocno, kostki układane są na większych płytach – tzw. matach. Poniższe zdjęcie ilustruje roślinę pomidora i rozwinięty system korzeniowy podczas uprawy na wełnie mineralnej. [2]
Ponowna aplikacja
Rockwool można ponownie wykorzystać do drugiego, a czasem nawet trzeciego zbioru. Jeśli pierwsza uprawa nie została dotknięta przez patogeny, nie ma potrzeby sterylizacji ani dezynfekcji. Dobra dawka enzymu z praniem i wszystko można powtórzyć. Jeśli w pierwszym zbiorze były patogeny korzeni, nie należy ponownie nakładać wełny mineralnej. Po trzech zbiorach płyty tracą swoje właściwości fizyczne.
literatura
- Williama Texiera. Hydroponika dla każdego. Wszystko o ogrodnictwie domowym. – M .: HydroScope, 2013 .– 296 s. – ISBN 978-2-84594-089-5.
- Praktyczna hydroponika i szklarnie . Październik . 2016
