Jak rozpoznać i leczyć alergie na miód

Nietolerancja pokarmowa na miód jest rzadka. Tylko trzy osoby na tysiąc wykazują reakcję alergiczną, gdy ten produkt jest wprowadzany do codziennej diety lub jest przyjmowany jednorazowo.

Alergia na miód zostanie omówiona poniżej – objawy u dorosłych, u dzieci, leczenie i profilaktyka reakcji alergicznych.

Treść artykułu

• 1 Przyczyny alergii
• 2 Kto jest zagrożony?
  • 2.1 Przeciwwskazania
  • 2.2 Test czułości
  • 2.3 O dawkach
• 3 Objawy u dorosłych
• 4 Objawy alergii na miód u dzieci
• 5 profilaktyka
• 6 Alergia na miód – leczenie
  • 6.1 Środki ludowe
• 7 Jak chronić się przed nietolerancją?

Przyczyny alergii

Produkt pszczeli nabiera właściwości alergizujących głównie dzięki domieszkom pyłku, który dostaje się do niego podczas wypompowywania z plastra miodu.

Rzadziej powodem jest brak czystości produktu pszczelego . Ujawnia:

• pozostałości antybiotyków i innych leków stosowanych w leczeniu pszczół;
• wszelkie zanieczyszczenia dodane podczas manipulowania produktem (na przykład syrop cukrowy).

Zagrożenia wiążą się również z wykorzystaniem miodu pozyskiwanego w rejonach lub obszarach niebezpiecznych ekologicznie . Na przykład metale ciężkie mogą gromadzić się w nektarze roślin kwitnących w pobliżu ruchliwych autostrad i dużych zakładów przemysłowych.

Aby uniknąć skażonego miodu, należy sprawdzić u sprzedawcy dokument weterynaryjny. Wydawany jest po sprawdzeniu towaru w warunkach laboratoryjnych.

Kto jest zagrożony

Wrażliwość na miód może być:

• wrodzony;
• i zakupione.

W pierwszym przypadku reakcje alergiczne są możliwe ze względu na predyspozycje genetyczne . W konsekwencji zagrożeni są ci, których rodzice cierpieli na nietolerancję miodu.

W drugim przypadku przez całe życie nabywa się nietolerancję lub nadwrażliwość . A tu wszystko zależy:

• od stanu układu odpornościowego;
• z istniejących chorób przewodu pokarmowego, hormonalnego, oddechowego, skóry;
• z użycia produktu niskiej jakości – podrobionego, toksycznego (trującego, pijanego), miodu z różnymi zanieczyszczeniami chemicznymi.

Przeciwwskazania

Najlepiej całkowicie unikać miodu, jeśli prawdopodobne są alergie.

Przeciwwskazania dla dorosłych i dzieci :

• rodzice uczuleni na jakiekolwiek produkty pszczele;
• wykrywanie wrażliwości na jeden z produktów pszczelich w przeszłości;
• istniejąca nietolerancja u dzieci jakiejkolwiek żywności (na przykład owoców cytrusowych, jajek, czekolady, mleka, truskawek, słodyczy);
• ostre procesy zapalne układu pokarmowego (zaostrzenie wrzodów, zapalenie żołądka, zapalenie trzustki, kamica żółciowa i nerkowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego);
• choroby alergiczne – zapalenie skóry z zatrzymaniem węglowodanów w skórze, skaza wysiękowa, astma oskrzelowa, nieżyt nosa pochodzący z roślin kwitnących;
• wiek do roku, kiedy miód może łatwo powodować nietolerancje pokarmowe;
• cukrzyca (do zażycia wymagana jest konsultacja lekarska).

Test czułości

Jeśli produkt pojawi się w diecie po raz pierwszy, przydatne będzie przeprowadzenie testu wrażliwości.

Dzieciom powyżej trzeciego roku życia lekarz może przepisać testy alergiczne . Aby zidentyfikować konkretny alergen w składzie produktu pszczelego, pomoże immunoglobulina E – jej ilość mierzy się w badaniu krwi.

Dorośli sprawdzają się w domu na dwa sposoby:

1. Nałóż miód zewnętrznie na wewnętrzną powierzchnię łokcia i odczekaj od 30 minut do godziny . Jeśli nie ma wysypki, podrażnienia, zaczerwienienia w obszarze aplikacji, wszystko jest w porządku z tolerancją. Ten test jest bardziej odpowiedni do testowania produktów kosmetycznych na bazie produktu miodowego.
2. Spożywaj produkt w środku w małych ilościach, dosłownie na czubku łyżeczki . Lub trzymają miód w ustach przez 3-5 minut, a resztę wypluwają. Wszelkie nietypowe reakcje organizmu wskazują na nietolerancję: ostra wysypka lub swędzenie ciała, pieczenie warg, zawroty głowy, kołatanie serca, nudności, problemy z oddychaniem.

O dawkach

Często ludzie sami prowokują nietolerancje pokarmowe, nadużywając użytecznej słodyczy.

Dorośli nie powinni jeść więcej niż 100-150 gramów dziennie. Nastolatki (dzieci od 14 roku życia) spożywają średnio 50 gramów. Dla dzieci poniżej 14 roku życia dawkowanie dobierane jest indywidualnie. W przybliżeniu jest to 1-2, maksymalnie 3 łyżeczki dziennie.

Objawy u dorosłych

Główne reakcje organizmu wskazujące na nadwrażliwość u dorosłych:

• nieprzyjemne pieczenie na ustach, które pojawia się niemal natychmiast po spożyciu produktu pszczelego;
• reakcja skórna – zaczerwienienie w postaci plam, niewielka wysypka, ciężka reakcja: pokrzywka, egzema;
• z układu nerwowego – zawroty głowy, ból głowy, omdlenia w trudnych przypadkach;
• ze strony układu sercowo-naczyniowego – naruszenie rytmu serca, spadek ciśnienia krwi;
• z przewodu pokarmowego – nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, skurcze bólowe;
• ze strony układu oddechowego – katar, w trudniejszych przypadkach kaszel z trudnościami w oddychaniu, skurcz oskrzeli;
• w części ustnej gardła – suchość, w trudnych przypadkach obrzęk Quinckego.

Ogólnoustrojowa reakcja organizmu wyraża się we wstrząsie anafilaktycznym.

Objawy na zdjęciach dorosłych (pokrzywka, obrzęk Quinckego):

Alergia na objawy miodowe u dzieci

U dzieci, zwłaszcza małych, nietolerancja objawia się w ten sam sposób. Ale reakcja organizmu jest ostrzejsza. I pojawia się w krótkim czasie.

Jeśli u dorosłych nadwrażliwość na produkt pszczeli zostanie wykryta w ciągu 40-60 minut, u dziecka trwa to od 10 do 20-30 minut.

Im większe prawdopodobieństwo obrzęku naczynioruchowego, skurczu oskrzeli, ciężkiego zatkanego nosa. Skórę można pokryć wysypką na dużych obszarach – plecach, brzuchu, twarzy, ramionach. Częściej pojawia się pokrzywka.

Objawy na zdjęciu dziecka (pokrzywka, obrzęk krtani):

profilaktyka

Jeśli wykryto przynajmniej jedną z powyższych reakcji, produkt pszczeli należy całkowicie wykluczyć z diety! Ponieważ nawet niewielka manifestacja alergii przy wielokrotnym przyjmowaniu może ulec pogorszeniu.

W przypadku szczególnie ostrych reakcji pilna potrzeba skonsultowania się z lekarzem! Zwłaszcza jeśli chodzi o dziecko.

Alarmujące objawy:

• bladość lub zaczerwienienie skóry;
• wzrost temperatury;
• omdlenia, zawroty głowy;
• silne wymioty;
• obrzęk krtani, duszność, zwiększone wydzielanie śliny;
• zimny pot, dreszcze;
• problemy z ciśnieniem krwi (ostry wzrost lub spadek).

Alergia na miód – leczenie

Łagodna reakcja alergiczna u osoby dorosłej ustępuje natychmiast po wykluczeniu produktu z codziennego menu. Przyjmowanie leków przeciwhistaminowych pomoże przyspieszyć powrót do zdrowia:

• Claritina;
• Fenistil;
• allegra;
• difenhydramina;
• loratadyna;
• Diazolina.

Lista takich leków jest dość obszerna. Lekarz rodzinny lub farmaceuta pomoże Ci wybrać najlepszą opcję. Dla dzieci produkowane są formy w postaci świec, kropli, syropu.

Oczekiwany efekt pojawia się w ciągu 20-30 minut po spożyciu. Aby to naprawić, może być konieczne ponowne zażycie leku w ciągu 1-2 dni (dokładne dawki i czas trwania kursu w ciężkich przypadkach określa lekarz).

Reakcje skórne są zatrzymywane za pomocą zewnętrznych postaci dawkowania. Stosowane są zarówno leki hormonalne (na przykład maść hydrokortyzonowa, Flucinar), jak i niehormonalne. Te ostatnie polecane są przede wszystkim dzieciom. Są to Bepanten, żel Fenistil, D-panthenol.

Ciężkie reakcje alergiczne są leczone w szpitalu pod nadzorem lekarzy!

Środki ludowe

Możliwe jest złagodzenie stanu za pomocą środków ludowych, ale tylko w przypadku reakcji o nasileniu łagodnym do umiarkowanego.

Są to głównie balsamy i kompresy zewnętrzne, które pomagają radzić sobie z wysypkami skórnymi. Do użytku u dzieci nie ma ograniczeń dotyczących tych funduszy. Może być używany zewnętrznie :

• kefir lub kwaśna śmietana;
• wywary i napary wodne z ziół leczniczych: rumianek, nagietek, kora dębu, krwawnik pospolity, ziele dziurawca;
• roztwór sody (pół łyżeczki sody oczyszczonej w szklance ciepłej przegotowanej wody).

Jak chronić się nietolerancją?

Nadwrażliwość na produkt pszczeli objawia się nie tylko wtedy, gdy jest spożywany w czystej postaci. Miód jest często dodawany do wypieków, potraw narodowych, kosmetyków, a nawet żywności dla niemowląt.

Alergicy będą musieli zachować czujność – zawsze interesować się składem nieznanych potraw, odżywek dla niemowląt, kosmetyków, słodyczy, napojów. A dieta dziecka, najlepiej, powinna składać się tylko z potraw, które są znane i dobrze tolerowane przez małe ciało. Wszystko, co nowe, wprowadzane jest dzieciom stopniowo i w małych porcjach!

Uwaga: Miód akacjowy jest najlepszy na pierwszą próbkę. Ta wiosenna odmiana może być spożywana z niewielką wrażliwością na produkt. Najważniejsze to jeść słodycze w bardzo małych dawkach, najlepiej w celach leczniczych i w małych daniach (nie dłużej niż tydzień).