W jaki sposób stosuje się środki ludowe w leczeniu pszczół

Utrzymanie pasieki w zdrowym stanie za pomocą wyłącznie naturalnych środków to marzenie każdego odpowiedniego pszczelarza. Niestety zioła (ich wywary, napary, nalewki) nie zawsze są skuteczne w przypadku zaawansowanych infekcji. Ale jednocześnie sprawdziły się dobrze jako środki zapobiegawcze.

Istnieje opinia, że ​​agresywne choroby pszczół są wywoływane przez niekontrolowane stosowanie chemikaliów i zmianę naturalnego środowiska pszczół. Wielu pszczelarzy sami sprowadza rasy produktywne do tych regionów, do których owady nie są początkowo przystosowane. Wszystko to prowadzi w przyszłości do problemów z utrzymaniem zdrowych, silnych i żywotnych rodzin.

Treść artykułu

• 1 Ludowe sposoby na poprawę pasieki
• 2 Jak zbierać i suszyć surowce
• 3 Walka z warrozą
  • 3.1 Czerwona papryka
  • 3.2 Wormwood
  • 3.3 Inne rośliny
• 4 Walka z nosematozą
  • 4.1 Wormwood
  • 4.2 Inne rośliny
• 5 Walcz z askosferozą
• 6 Wzmocnienie odporności rodzin pszczelich

Ludowe sposoby na poprawę pasieki

Istnieje wiele przepisów opartych na ziołach i innych roślinach. Każdy doświadczony pszczelarz uczy się we własnej praktyce stosować pewne środki ludowe, wymyśla nowe metody leczenia i profilaktyki.

Po prostu nie da się opisać wszystkich zaleceń i objąć całego doświadczenia pszczelarskiego, ale w tym artykule postaramy się wyróżnić najpopularniejsze środki, które pomagają w walce z powszechnymi dolegliwościami pszczół.

Najpopularniejsze są wywary i wodne napary z roślin. W pszczelarstwie rzadziej stosuje się nalewki na bazie alkoholu lub mieszanki alkoholu i wody.

Wywary są przygotowywane z pokruszonych surowców umieszczonych w wodzie wrzącej na małym ogniu. Trawy marnieją średnio przez 20-30 minut. W zależności od przepisu do przygotowania można użyć kąpieli wodnej.

Napary są przygotowywane według innej zasady. Najpierw surowiec wlewa się wodą, doprowadza do wrzenia, a następnie marnuje w łaźni wodnej przez 10-15 minut. Taki środek zaradczy jest nalegany przez co najmniej 45 minut. Następnie lek jest filtrowany i rozcieńczany wodą do zalecanej objętości.

Jak zbierać i suszyć surowce

Zasady odbioru:

1. Zioła należy zbierać w okresie kwitnienia i aktywnego wzrostu (sezon wegetacyjny). W tej fazie liście, kwiaty i łodygi zawierają maksymalną ilość substancji aktywnych. Pogoda musi być sucha. Najlepszą porą do zbioru jest od 11 do 20 – w tym czasie poranna rosa całkowicie wysycha, a rośliny gromadzą jak najwięcej węglowodanów. Wierzchołki roślin odcina się razem z kwiatostanami (długość 25-. cm).
2. Kwiaty zbiera się oddzielnie od łodyg w pierwszej fazie kwitnienia, a nasiona i owoce po ostatecznym dojrzewaniu.
3. Korzenie wykopuje się jesienią, zanim nadziemna część rośliny uschnie. Po wyjęciu z ziemi są dokładnie oczyszczane z ziemi i cięte na mniejsze kawałki.
4. Kora jest pozyskiwana z drzew przeznaczonych do wycinki wczesną wiosną, zanim spłyną soki i pojawią się pierwsze liście.
5. Pąki zbiera się również wiosną. Jednocześnie w sosnie i innych drzewach iglastych duże pąki są odcinane wraz z sąsiednimi, mniejszymi.
6. Liście są zbierane osobno. W trawach można je ścinać po koszeniu, a na drzewach delikatnie zrywać z gałęzi.

Zasady suszenia:

1. Surowiec umieszcza się na tekturze lub grubym papierze w dobrze wentylowanym miejscu z dala od bezpośredniego światła słonecznego. Do tego celu doskonale nadają się strychy i specjalne szopy na ulicy.
2. Surowce zawierające olejki eteryczne nie mogą być suszone w temperaturach powyżej 40 stopni. Pozostałe rośliny mogą swobodnie znosić 60-70 stopni Celsjusza, nie tracąc przy tym swoich właściwości leczniczych. Warstwa do wysuszenia jest codziennie dokładnie mieszana.
3. Zabrania się suszenia gałęzi i pąków drzew w pomieszczeniach, ponieważ mogą kwitnąć. Muszą być umieszczone pod baldachimem na ulicy.

Gotowe surowce pakowane są w worki z tkaniny naturalnej lub klejone z papieru. Wszystko jest przechowywane w ciemnym, suchym i chłodnym miejscu nie dłużej niż dwa lata. Preparaty witaminowe (owoce, nasiona) nie są przechowywane dłużej niż rok.

Walka z warrozą

Olejek jodłowy stosuje się w leczeniu pszczół, jako całkowicie bezpieczny i użyteczny środek, zawierający wiele witamin, pierwiastków śladowych i innych substancji biologicznie czynnych..

Aby skutecznie zapobiegać, w ulach muszą być zainstalowane pułapki na kleszcze! W przeciwnym razie skuteczność metody spada o 20-30%.

Przetwarzanie można przeprowadzić o każdej porze roku z wyjątkiem zimy. W tym celu arkusz pergaminu równy rozmiarowi dna ula jest smarowany olejem jodłowym w ilości 1-2 ml na gniazdo.

Następnie pergamin kładzie się natłuszczoną stroną do dołu na ramkach i przykrywa płótnem. Przy tym zabiegu nacięcia muszą być zamknięte przez 60-120 minut. Następnie wejścia są otwierane, a pergamin pozostaje w gnieździe na kolejne trzy dni. Roztocza Varroa kruszą się na dno ula w przygotowanej siatkowej pułapce lub na papierze posmarowanym wazeliną.

Schemat przetwarzania:

• dwa razy wiosną i jesienią z przerwą od ośmiu do dziesięciu dni w temperaturze nie niższej niż +14 stopni;
• trzy razy w lecie z przerwą od ośmiu do dziesięciu dni w temperaturze nie wyższej niż +30 stopni Celsjusza.

Czerwona papryka

Leczenie papryki czerwonej odbywa się według następujących schematów:

Papryki suszy się i kroi na małe kawałki. Na cztery szklanki wrzącej wody pobiera się 50-60 gramów surowców. Lekarstwo podaje się średnio przez 10-15 godzin. Następnie napar jest filtrowany przez sitko i mieszany z syropem cukrowym (moc 1:1) – na litr przygotowanej paszy pobiera się od 50 do 120 ml tego gorzkiego naparu.

Pszczoły chętnie przyjmują gorzkie karmienie, ale odstraszają kleszcze. Opatrunek górny podaje się trzy razy w odstępie 7-10 dni. Po udanej obróbce chrupkość zmniejsza się średnio o 80 procent.

Kolejny przepis na gorzki dressing zawiera 10% propolisu. Na litr naparu z strąków papryki zmieszanych z syropem pobiera się 20 g propolisu.

Przepis na takie karmienie:

• 1 ml syropu o mocy 000:1;
• 120 ml wodnego naparu czerwonej papryki;
• 20 ml domowej nalewki alkoholowej z propolisu.

Aby przygotować domową nalewkę z propolisu, drobno ją kruszy się i umieszcza w chłodnej wodzie. Powstały osad należy wysuszyć, a następnie wypełnić alkoholem medycznym w stosunku od 1 do 10 części alkoholu. Produkt podaje się w ciemnym miejscu przez tydzień. Okresowo wstrząsaj pojemnikiem. Gotowa nalewka jest filtrowana i stosowana jako dodatek do żywienia leczniczego.

Mielona czerwona papryka pobierane w ilości 10 g na 1 ml wrzącej wody. Trzeba nalegać w termosie. Po schłodzeniu i przefiltrowaniu przez dwie lub trzy warstwy gazy, plaster miodu jest nawadniany tym naparem z butelki z drobnym rozpylaczem. Przetwarzanie odbywa się 000-2 razy z przerwą 3-7 dni.

Wormwood

Traktowanie pszczół piołunem odbywa się zgodnie z następującym schematem:

1. Pół kilograma suszonych surowców wlewa się 10 litrami wrzącej wody, pojemnik jest owinięty i produkt nalega na dwa dni.
2. Następnie lek jest filtrowany i mieszany z syropem (siła 1: 1) w ilości 100 mililitrów na litr.
3. Lek jest dozowany w 100 gramach na każdą ramkę pokrytą pszczołami. Po pierwszym dozowaniu chwyt zmniejsza się średnio o 80%. To dość skuteczny sos gorzki.

Kolekcja lecznicza, znana wśród pszczelarzy jako KAS-81, służy do dokarmiania latem i jesienią… Optymalny termin jego wydania to połowa sierpnia – od 15 do 20.

Przygotowany syrop z dodatkiem tego ludowego środka dozuje się w trzech do czterech dawkach w ilości 5-6 litrów na gniazdo.

Przepis na cukier lub syrop miodowy: półtora kilograma miodu lub cukru pudru na 1 ml wrzącej wody.

Skład opłaty za leczenie:

• dziesięć litrów (wiadro) wody;
• 900 gramów gorzkiego piołunu zebranego w okresie aktywnego kwitnienia;
• pięćdziesiąt gramów gorzkiego piołunu zebranego w okresie wzrostu zielonej masy;
• pięćdziesiąt gramów pączków sosny.

Zmiażdżone surowce zalewa się wodą i gotuje na małym ogniu pod pokrywką przez 2-3 godziny. Gotowy napar umieszcza się w ciepłym miejscu na 7-8 godzin, filtruje przez drobne sitko. Na 1 ml syropu cukrowego pobiera się 000-30 ml naparu.

Inne rośliny

Inne przepisy na ziołowe leczenie pszczół:

Wrotycz pospolity umieszczone między dwiema warstwami gazy i ułożone na górze ramek. W ulu produkt utrzymuje się przez dwa dni, po czym robi się przerwę na 5 dni. Zabiegi można wykonywać kilka razy, aż do zmniejszenia czepiania się.

Tymianek lub tymianek nie jest zbyt skuteczny przeciwko Varroa, ale jest również stosowany do leczenia gniazd. W tym celu 100 g świeżej rośliny przechodzi przez maszynę do mięsa, powstałą masę umieszcza się między dwiema warstwami gazy i umieszcza na ramkach. Po 3-4 dniach zakładka zabiegowa zostaje zastąpiona świeżą partią. Zabiegi można powtarzać wielokrotnie, ale na tydzień przed odpompowaniem miodu, tymianek usuwa się ze wszystkich uli.

Mąka iglasta (sproszkowane igły sosnowe i świerkowe) służy do zapylania plastrów przez pszczoły. Roztocza nie tolerują zapachu drzew iglastych. Po 10-12 godzinach osypują się na dno ula i tracą zdolność swobodnego poruszania się – leczniczy pył zatyka przyssawki na łapach. Do przetworzenia jednego gniazda wystarczy 60 gramów mąki iglastej.

Walka z nosematozą

Odwar z nagietka, mięty i dziurawca jest karmiony rodzinami pszczół co drugi dzień przez 21 dni, pół litra. Na jeden kurs każda rodzina otrzyma pięć litrów lekarstwa zmieszanego z syropem cukrowym.

Rosół jest przygotowywany:

• z dziesięciu gramów kwiatów nagietka;
• od dwudziestu gramów liści mięty;
• z dwudziestu gramów ziela dziurawca.

Wszystkie te rośliny gotuje się w 1 mililitrach wrzącej wody przez 000 minut. Bulion jest schładzany, filtrowany i dodawany do gotowego syropu, 15 ml na litr.

Kwaśny sos ze szczawiu lub rabarbaru wydawane wiosną bezpośrednio po locie porządkowym w ilości 0,5-1 l na każde gniazdo. Bulion wlewa się do szklanych poideł (słoików) i umieszcza na gniazdach. Do przygotowania produktu na 10 litrów wody potrzebne będą 2 kg łodyg i liści szczawiu lub rabarbaru. W odcedzonym bulionie granulowany cukier rozpuszcza się w stosunku 1 do 1 i podaje pszczołom schłodzonym.

Wormwood

Mieszanka szczawiu końskiego i piołunu wydawany rodzinom pszczół wiosną co najmniej trzy razy po 1 mililitrów na gniazdo. Odwary ze szczawiu końskiego i piołunu przygotowywane są osobno. Na 000 litrów wrzącej wody pobiera się 5 g suchej trawy, lek gotuje się na małym ogniu przez 250 minut. Bulion jest podawany przez kilka godzin, a następnie filtrowany.

Przepis na syrop:

• bulion piołunowy – 1-2 łyżki stołowe;
• bulion ze szczawiu końskiego – 0,5 litra;
• cukier granulowany – kilogram 2.

Jednocześnie nie zapominaj, że kwaśne środowisko sprzyja rozprzestrzenianiu się infekcji grzybiczych, w szczególności czerwiu wapiennego! Nie warto długo podawać kwaśnych sosów.

Nalewka alkoholowa z piołunu przygotowany z młodych pędów rośliny. Na 100 mililitrów wódki pobiera się 10 gramów świeżego piołunu. Lek podaje się w infuzji przez trzy dni. Stosuje się go jako dodatek leczniczy do syropu cukrowego (łyżka nalewki pobierana jest na pół litra). Karmę podaje się trzy do czterech razy z przerwą 5-7 dni. Możesz użyć nalewki z apteki – 15 mililitrów na każde cztery litry syropu.

Inne rośliny

Inne skuteczne nalewki i zioła (dawka na litr gotowego syropu):

• sok z czosnku i pokrzywy – po 10 ml;
• nalewki z tataraku i nagietka – po 5 ml;
• sok z pokrzywy – 10 ml;
• napar z czerwonej papryki, dziurawca lub rumianku – 30 ml.

Kandy przygotowuje się z kilograma miodu, 4 kilogramów cukru pudru, 4-5 kropli oleju roślinnego i 50 ml nalewki ziołowej (soku)… Karmiony jest w postaci placków w ilości pół kilograma na rodzinę.

Suplementy ziołowych cukierków:

• świeży sok z pokrzywy – antyseptyczny i tonizujący;
• sok jałowcowy;
• nalewka z nagietka (jeśli apteka, to 10 mililitrów na kilogram karmienia!);
• sok z aloesu.

Napar wodny z ostrej papryki (w strąkach) służy do nawadniania plastrów miodu i karmienia leczniczego… Roślina ta stymuluje składanie jaj u matek i pomaga oczyścić jelita.

Napar przygotowuje się w następujący sposób. Suche strąki (50 gramów) kruszy się i wlewa do termosu z litrem wrzącej wody. Lek podaje się w infuzji w ciągu dnia, filtruje i stosuje do leczenia.

Do stymulacji przygotowuje się mieszankę 250 mililitrów mleka krowiego, litr naparu pieprzowego i 250 gramów cukru pudru. Wszystkie ramki z pszczołami są przetwarzane za pomocą roztworu.

Do karmienia do syropu dodaje się 30 mililitrów naparu (moc jeden do jednego). Produkt jest wydawany w ilości 200-300 gramów na gniazdo.

Walcz z askosferozą

Leczenie pszczół czosnkiem na choroby grzybicze czerwiu jest dość skutecznym środkiem… Wiosną cała roślina jest używana jako całość (zielone pędy, strzały i same główki):

1. Zmiażdżone warzywa układa się na dnie uli, a goździki, posiekane w maszynce do mięsa, owija się w węzły z gazy i umieszcza na ramkach pod płótnem (zużycie jednej lub dwóch łyżek stołowych na każde gniazdo). Czosnek zmienia się świeżą porcją co 5-6 dni, aż choroba całkowicie zniknie.
2. Opatrunek górny przygotowuje się w następujący sposób. Posiekane ząbki czosnku miesza się w ciepłym syropie cukrowym (moc od jednego do pięciu) w ilości dwóch ząbków na każde 500 ml. Norma na jedno gniazdo to 100-150 gramów na raz. Ponowne karmienie odbywa się po pięciu dniach.

Skrzyp polny przygnębiający wpływ na czynnik sprawczy askosferozy. Bulion leczniczy przygotowywany jest ze świeżych wiech roślinnych, zawierających maksymalną ilość naturalnego kwasu krzemowego. Możesz nałożyć zioło na oko w doniczce. Produkt gotuje się przez 10 minut i podaje przez dwie godziny. Na bazie tego bulionu hoduje się syrop (o mocy jeden do jednego), który w ciągu pięciu dni podaje się pszczołom po litr na każde gniazdo.

Świeże ziele wrotyczu pospolitego i piołunu służy do układania pod kolanami w ilości 200-250 gramów na gniazdo pszczół. Po zwiędnięciu łodyg należy je zastąpić świeżą trawą. Środek ten stosuje się w aktywnym okresie życia pszczół, z wyjątkiem zbioru miodu.

Leczenie pszczół krwawnikiem odbywa się poprzez posypanie plastra miodu proszkiem z tego zioła.… Do celów leczniczych można użyć opakowania farmaceutycznego z krwawnika lub suszonych roślin zebranych samodzielnie późną wiosną. Jedna rodzina wypija średnio pięć szczypty proszku. Zabiegi wykonuje się trzykrotnie z trzydniową przerwą. Po trzecim zabiegu objawy czerwia wapiennego ustępują.

Wzmocnienie odporności rodzin pszczelich

Jako suplementy wzmacniające, antyseptyczne i witaminowe stosuje się następujące zioła i wywary (na litr gotowego syropu o mocy jeden do jednego):

• melisa (nadziemna część rośliny z kwiatami) – 50-100 mililitrów naparu;
• korzenie tataraku bagiennego (łyżka w zmiażdżonej formie na dwie szklanki wrzącej wody, podawana przez dzień w termosie) – napar podaje się w łyżce stołowej;
• kwiaty, liście i korzenie mniszka lekarskiego (wywary przygotowuje się z kłączy, reszta służy do naparów) – po 50 mililitrów;
• owoce róży (50 gramów na cztery szklanki wrzącej wody, nalegaj na cztery godziny w termosie) – po 30-50 mililitrów;
• kwiaty rumianku – po 50 mililitrów;
• owoce głogu (50 gramów na cztery szklanki wrzącej wody, w parze przez cztery godziny) – od 50 do 100 mililitrów na 1 ml górnego opatrunku;
• ziele dziurawca (wierzchołki łodygi z kwiatami) – od 50 do 100 mililitrów naparu;
• kwiaty nagietka – od 50 do 100 gramów (jest to doskonały środek przeciwbakteryjny, który niszczy paciorkowce i gronkowce);
• pokrzywa (wierzchołki łodyg roślin) – 100 mililitrów naparu;
• sok z pokrzywy – od 5 do 10 gramów na 1 ml syropu lub pół kilograma kandy (wydawany wczesną wiosną jako środek wzmacniający i witaminowy);
• sok ze świeżych igieł sosnowych – 5-10 gramów na 1 ml syropu lub pół kilograma cukierków.

Leczenie pszczół ziołami i ich wywarami nie uzależnia od patogenów, jest dobrze tolerowane przez same owady i nie szkodzi osobom spożywającym produkty pszczele.