Miód pitny, którego receptura znana jest od czasów starożytnych, to niskoalkoholowy napój otrzymywany w wyniku fermentacji produktu pszczelarskiego. Warunki domowe pozwalają na gotowanie i degustację, aby dotknąć początków starożytnych rosyjskich tradycji.
Historia miodu pitnego
Najstarszy i najbardziej użyteczny eliksir pojawił się około 7 tysięcy lat temu, jego moc waha się od 1 do 16 stopni. Do czasów chrztu Rusi był używany podczas świąt religijnych, ślubów, narodzin i pogrzebów. Przy pomocy słodkiego nektaru ludzie nawiązali święty związek ze światem bóstw i zmarłych.
Z historii: Znaczenie pojęcia „miesiąc miodowy” dla nowożeńców sięga czasów starożytnych, młodzi otrzymali na wesele beczkę mikstury, którą musieli wypić w ciągu 30 dni.
Przygotowanie pysznego nektaru zajęło aż 40 lat. Miód, woda i jagody (najczęściej rodzynki i wiśnie) były fermentowane w dębowych beczkach, kilkakrotnie nalewane i zakopywane w ziemi. Chmiel został dodany, aby podnieść miód. W XI wieku medostację zastąpiło warzenie miodów pitnych, w wyniku czego rozpowszechniło się tanie piwo w produkcji. W średniowieczu zapomniano o przepisie. Technologia odrodziła się w XIX wieku, kiedy to wino miodowe zostało wyprodukowane z produktu nienadającego się do użytku na skalę przemysłową. Na przykład miasto Suzdal nadal jest zaangażowane w tę produkcję.
Włóż miód
W podobnej technologii wykorzystano przepis na miód pitny bez gotowania. Przetarte czerwone jagody dodano do wody miodowej, która działała jak naturalny katalizator. Napój można było spożywać po 8 latach, ale z czasem uznano go za niedoświetlony. Wadą był czas gotowości, więc zaczęto dodawać chmiel z szyszkami.
Domowy miód pitny, zwany „poprawnym”, ma niesamowity smak i wyjątkowe właściwości. Podnosi napięcie i nastrój, pomaga przy przeziębieniu, poprawia odporność, wspomaga prawidłową przemianę materii, o ile nie jest nadużywana.
Gotowany miód
Zaletą tej metody jest to, że domowy alkohol był spożywany maksymalnie po 3 tygodniach. Produkty pszczelarskie są rozcieńczane wodą i gotowane przez pewien czas. Wskazane jest, aby nie przekraczać 5 minut, w przeciwnym razie kompozycja straci swoje właściwości lecznicze. W takim przypadku konieczne jest usunięcie pianki, wykluczając wnikanie zawartości do płomienia.
Ważne!
Szybkie spalanie i równomierny zapłon wymaga ciągłego bycia blisko.
Prosty przepis jest uzupełniany dowolnymi przyprawami i korzeniami. Rozcieńczone drożdże wlewa się do syropu, schładza do temperatury pokojowej. Ważnym etapem jest fermentacja, która trwa do 6 dni, z charakterystycznym sykiem, zmętnieniem i wydzielaniem się gazu. Zakryj górną część pojemnika za pomocą uszczelnienia wodnego lub przekłutej gumowej rękawicy. Możesz dowiedzieć się o zakończeniu procesu za pomocą płonącej zapałki, trzymając ją przy cieczy. Ugaszony pożar wskazuje na zakończenie fermentacji, a także stan odpadnięcia rękawicy i rzadkich bąbelków z węża.
Domowy miód pitny podawany jest na różne sposoby, w zależności od wybranej metody. Początkowo nie ma estetycznego wyglądu, do dojrzewania i pozbycia się resztek drożdży, po filtracji przelewa się do szklanych butelek, dokładnie myje, szczelnie zamyka, umieszcza w chłodnym miejscu. Pod tym warunkiem rozjaśnia się, nalegając od miesiąca do roku. Wiek nadaje domowemu napojowi aromat i siłę. Wszystkie składniki w tym okresie nasycają kompozycję swoimi dobroczynnymi właściwościami.
Jak wybrać dobry miód
Musisz kupić naturalny produkt. W odmianie kasztanowca jest goryczka, dlatego nie zaleca się jej spożywania, a gatunki koniczyny cukrowej i wierzbownicy mają słaby zapach. Domowy miód pitny o bogatej bursztynowej barwie pozyskiwany jest pod warunkiem pozyskania lekkich odmian na bazie lipy, akacji, koniczyny i rzepaku. Tartowy likier z domieszką karmelu pochodzi z ciemnej gryki.
Ważna jest również spójność. Gatunki akacji i wrzosów są płynne o każdej porze roku. Inne odmiany są kandyzowane na wiosnę.
Do notatki!
Pyszny aromat emanuje z naturalnego miodu, jednorodna złocista masa nie zawiera wtrąceń i warstw o innym odcieniu.
W zależności od tego, ile stopni miodu chcesz uzyskać, moc zwiększa się alkoholem lub wódką.
Przepis na stary miód pitny
Do przygotowania miodu pitnego potrzebna jest miękka czysta woda źródlana, którą w stosunku do miodu pozyskuje się głównie w proporcji 3:1. Używaj świeżego piwa, wina, drożdży piekarskich. Czasem swoją pracę wykonują jagody, chleb żytni i gotowane ziarno.
Zgodnie ze starym przepisem klasztornym domowy napój przygotowuje się w następujący sposób:
- 3 litry wody i 1 kilogram produktu miodowego miesza się i gotuje na małym ogniu, usuwając pianę.
- Dodaj dwie łyżeczki szyszek chmielowych, umieszczone w płóciennym woreczku z małym kamieniem. Gotowanie trwa około godziny z uzupełnieniem płynu, jeśli się zagotuje.
- Po schłodzeniu kompozycję filtruje się i wlewa do naczynia fermentacyjnego, pozostawiając ją ciepłą i przykrywającą gazą.
- Po zakończeniu fermentacji wlej 100 gram mocnych liści herbaty i odcedź miksturę. Następnie przelej do pojemników i wstaw do lodówki lub piwnicy, aby napój dojrzał.
Rada!
Jeśli miód będzie trzymany w domu przez co najmniej rok, jego smak znacznie się poprawi..
Klasyczny miód pitny wiśniowy
Przepis bez drożdży różni się tym, że gotowanie jest anulowane. Miód rozpuścić w lekko podgrzanej wodzie w stosunku 1:2. Po usunięciu pestek z 4 kg owoców wiśni rozdrobnić na kleik i zalać syropem. Naczynie umieszcza się w ciepłym pomieszczeniu, zamykając szyję szmatką, gdzie zawartość będzie fermentować przez tydzień lub dłużej. Pod koniec tego procesu płyn jest rozprowadzany między butelkami i umieszczany w chłodnym miejscu na cztery miesiące.
Ważne!
Wiśnie nie są myte, aby nie pozbawić ich dzikich drożdży, to jest główny warunek.
Po leżakowaniu uzyskuje się orzeźwiający eliksir o lekkiej kwaskowatości, którym można ugasić pragnienie w upalny dzień.
Klasyczny rodzynkowy miód pitny
Aby stworzyć oryginalny i pyszny domowy napój alkoholowy, będziesz potrzebować:
- litr przegotowanej wody;
- 80 g miodu;
- 40 g suchych winogron.
Manipulacje są podobne do poprzedniego przepisu. Rodzynki zalewa się roztworem miodowo-wodnym i pozostawia do fermentacji. Po przefiltrowaniu zawartości wlewa się je do butelek i utrzymuje w chłodzie przez 5 miesięcy. Smak kompozycji można porównać do słodkiej sody lub domowego kwasu chlebowego. Pod warunkiem długiego dojrzewania smak wyraźnie się poprawia.
Nowoczesna receptura miodu pitnego
Stare receptury zostały poprawione przez nowoczesność, w wyniku czego alkohol wzrósł, ale miodowy smak i jasny aromat zostały zachowane. Jak dziś robi się miód pitny w domu? Wiele osób woli moc z dodatkiem alkoholu lub wódki. Brać:
- 10 L wody;
- 3 kg miodu;
- ulubione przyprawy, przyprawy;
- 25 g suchych drożdży;
- pół szklanki czystego alkoholu.
Po połączeniu pierwszych trzech składników uzyskaną mieszaninę należy ugotować, uzyskując gęstość.
Odniesienie!
Okazuje się mocny miód pitny w końcu długo gotowanie.
Po schłodzeniu dodaj drożdże. Kiedy rozpocznie się aktywna fermentacja, wlej alkohol, który zatrzyma ten proces, obiecując siłę, która z czasem będzie rosła.
Jak powstaje miód pitny ze starego miodu? Jeśli produkt sfermentował, nabrał nieprzyjemnego smaku i piany na powierzchni, jest gotowany, co anuluje utylizację. W przeciwnym razie nie ma zmian w procesie technologicznym.
Jak pić miód pitny
Nasi przodkowie spożywali boski nektar jako aperitif na pusty żołądek, co powodowało apetyt i pobudzało trawienie. Domowy miód pitny szybko przenika do krwi, pozostawiając trzeźwą głowę, ale odprężając ciało. Schłodzony eliksir dobrze gasi pragnienie. Może być ogrzewany zimą. Weź małe łyki, aby cieszyć się jagodowymi i owocowymi nutami.
Podając na stół, użyj małych filiżanek lub szklanek. Tradycja nie oznacza przekąsek, ale nie zabrania się używania marynowanych jagód, marynowanych warzyw, świeżych owoców, ciast, solonych grzybów. Owoce morza wcale nie są odpowiednie.
Legendy wyśpiewywały miód pitny jako źródło wiecznej egzystencji i mądrości. Tradycyjna medycyna zaleca stosowanie go w celu zwiększenia odporności, przy chorobach układu krążenia, problemach z wątrobą. Ta niesamowita nalewka zwalcza infekcje jelitowe, zaparcia, grypę, leczy i bawi.
