Plamiak to ryba morska, która prowadzi od drugiego roku życia
życie bentosowe, stosunkowo ciepłolubne, występujące
na głębokościach od 30-200 do 1000 m przy temperaturze wody
zwykle około 6° i przy normalnym zasoleniu oceanicznym.
We wschodniej części Morza Barentsa spoczywa zwykle na
dobrze ogrzane płytkie wody na głębokości 30-50-70 m.
Ta ryba jest powszechna na całym Północnym Atlantyku
Ocean.
Plamiak ma trzy płetwy grzbietowe, dwie płetwy odbytowe. Górny
szczęka wystaje ponad dolną, anteny są małe. Bok
czarna linia. Poniżej linii bocznej pod pierwszym grzbietem
płetwa po obu stronach korpusu znajduje się na dużej czarnej
miejsce (w przeciwieństwie do blisko spokrewnionych gatunków). Pierwsza płetwa grzbietowa
wysoka, płetwa ogonowa z małym lub prawie nacięciem
prosto.
Plamiak osiąga 14 lat, długość (bezwzględna)
do 1 m (bardzo rzadko do 1,1 m) i wadze do 19 kg; wspólny
długość 50-75 cm.
Dojrzałość płciowa występuje u plamiaka w wieku pięciu lub sześciu lat.
lat (po osiągnięciu długości 47 cm); największa liczba
osobniki dojrzewają w wieku od ośmiu do dziesięciu lat.
Plamiak jest solony, przygotowany zamrożony (patroszony
oraz w postaci filetów), wędzone (na zimno i na gorąco)
i częściowo wolno gotować żywność w puszkach.
Korzystne właściwości plamiaka
Mięso łupacza, podobnie jak wszystkie dorsze, jest chude (mniej niż 0,5%
tłuszcz). Tłuszcz odkłada się w wątrobie do 40%
jej waga.
Plamiak jest doskonałym źródłem białka pokarmowego. Oprócz
dodatkowo zawiera witaminy takie jak B12,
pirydoksyna, selen, sód,
zawartość potasu i niskiej zawartości tłuszczu.
Wątroba służy do topienia „dorsza”
tłuszcz medyczny. Masa wątroby łupacza morskiego Barentsa
stanowi 1-4,8% wagi ryby.
Plamiak nadaje się do przygotowania różnorodnych potraw,
jego łagodny smak dobrze komponuje się z pikantnym
sosy, przyprawy i różne warzywa.
Elastyczne mięso tej ryby wygląda apetycznie w każdym
metoda gotowania.
Po ugotowaniu plamiaka będziesz cieszyć się jego niezwykłą bielą
i warstw. Gotuj na parze, a mięso jest nieruchome
pozostanie miękka i delikatna. A jeśli usmażysz plamiaka, skórkę
(którego nie trzeba odrywać) stanie się przyjemnie chrupiące;
rybę panierowaną wystarczy zwinąć, aby dać
jej złoty odcień.
W rekordzistach na obecność jodu
Niebezpieczne właściwości plamiaka
Przy wszystkich korzyściach nie należy zapominać o reakcjach alergicznych,
które mogą wystąpić na rybach. Ten rodzaj alergii jest dość powszechny.
i niezwykle niebezpieczne.
Dlatego jeśli istnieje jakiekolwiek podejrzenie takiej reakcji na ryby, jest to konieczne
skonsultować się z lekarzem, jako alergia
– to bardzo poważna sprawa.
Przeciwwskazania obejmują indywidualną nietolerancję,
prawda, choć zdarza się to dość rzadko.
Jeśli masz już dość klasycznego połączenia grillowanej ryby i puree ziemniaczanego, spróbuj plamiaka z kluskami ziemniaczanymi. Zaskocz swoich bliskich!
