Nawłoć miododajna roślina, zapewniająca łapówki o późnym utrzymaniu To wieloletnie zioło z rodziny Asteraceae występuje na terenie całej Ukrainy i europejskiej części Rosji. Pszczoły pobierają z nawłoci zarówno nektar, jak i pyłek.
Na terenie dawnej WNP występuje około 23 gatunków roślin, a na całym świecie (na półkuli północnej) około 80 jej odmian.
Treść artykułu
- 1 Wygląd
- 1.1 Pospolity i krzew (krzew)
- 1.2 Kanadyjski
- 2 Wydajność i jakość miodu
- 3 Uprawa
- 4 Przydatne właściwości
Wygląd
Roślina na wolności ma wyprostowaną łodygę o wysokości do jednego metra. Odmiana ozdobna zwana nawłocią kanadyjską dorasta do 1,5-2 metrów.
Podstawne liście trawy są odwrotnie jajowate i ząbkowane wzdłuż krawędzi, a te rosnące na łodygach są lancetowate z krótkim przycięciem.
Kilka żółtych kwiatów jest zgrupowanych w koszyczkach na samych szczytach pędów. Kwitną od lipca i kwitną do początku września.
Krzaczasta forma nawłoci ma płaskie kwiatostany, których koszyczki zebrane są w charakterystyczne pędzelki. Odmiana ta kwitnie nieco wcześniej – pod koniec czerwca.
W pszczelarstwie cenione są rośliny miododajne za zdolność do wytwarzania nektaru i pyłku podczas ciepłej, deszczowej jesieni.
Odmiany ważne dla pasieki:
- zwykły;
- krzew;
- Kanadyjski.
Pospolity i krzew (krzew)
Roślina miodowa nawłoci często nazywana jest nawłocią.… To wieloletnie zioło rośnie na polach, w leśnych zaroślach wśród krzewów, wzdłuż dróg. Unika bardzo wilgotnych gleb. W strefach stepowych i leśno-stepowych roślina miododajna wybiera suche, częściej iglaste lasy.
Nie przekracza jednego metra wysokości. Łodygi są mocne, pokryte liśćmi różnej wielkości – od dołu większe i dłuższe, a od góry ogonki skrócone.
Kosze zawierają 5-8 małych biseksualnych kwiatów rurkowych owiniętych w małe listki.
Odmiana krzewu to rodzaj nawłoci (nawłoci pospolitej), ale z płaskimi kwiatostanami corymbose.
Obie odmiany, niezależnie od deszczowej pogody, zapewniają stałą spóźnioną łapówkę.
Kanadyjski
Ta odmiana nawłoci ma bardzo wysoką łodygę, ozdobioną bujnymi piramidalnymi kwiatostanami uformowanymi z mniejszych złotych szczotek.
Liście są lancetowate, poniżej pokryte drobnym puchem, a powyżej absolutnie gładkie.
Kultura jest uprawiana na osobistych działkach jako roślina ozdobna. Podobnie jak inne odmiany roślin miododajnych preferuje obszary suche.
W naturze trawę można zobaczyć na nasypach kolejowych, wzdłuż dróg, na zboczach rowów, wąwozów, wzdłuż wysokich brzegów zbiorników wodnych.
Wydajność i jakość miodu
Z oczywistych względów ten rodzaj miodu jest rzadko wypompowywany – cały nektar i pyłek wykorzystywany jest do utrzymania rodzin pszczelich i przygotowania ich do zimowania.
Ale z doświadczeń kanadyjskich i polskich wiadomo, że nawłoć jako roślina miododajna dostarcza do 150 i więcej kilogramów miodu na hektar. Co utożsamia tę uprawę w rosyjskim klimacie ze słonecznikiem.
W plastrach miód jest jasnożółty. Po przepompowaniu staje się brązowawy. Zagęszcza, ale nie krystalizuje! Aromat jest ostry, trochę dla nas nietypowy. Ale smak jest harmonijny i przyjemny.
Uprawa
Nawłoć nie jest specjalnie uprawiana w naszym kraju. Jednak na podstawie chińskich doświadczeń można sądzić, że odmiana ozdobna (kanadyjska) powoduje duże szkody w florze, wypierając miejscowe rośliny łąkowe. Jednocześnie jego pyłek jest podobny do ambrozji czy topoli – jest przenoszony przez wiatr na duże odległości, wywołując reakcje alergiczne u osób wrażliwych.
Czy powinniśmy ryzykować trawę łąkową dla tej późnej rośliny miododajnej?
Niebezpieczeństwo uprawy nawłoci tkwi w zmniejszeniu bazy miodowej i jej różnorodności – wszak wraz ze śmiercią lokalnych gatunków roślin łąkowych utracone zostaną cenne rodzime rośliny miododajne. I nie będziesz w stanie przywrócić ich do pierwotnego miejsca.
Przydatne właściwości
Roślina ma właściwości gojące rany, które są przenoszone na miód. Ten produkt pszczeli może być również stosowany wewnętrznie do ogólnego wzmocnienia organizmu, zwalczania przeziębień, niedoborów witamin.
Należy jednak pamiętać, że nawet niewielka domieszka pyłku może wywołać uczulenie na miód nawłociowy u osób wrażliwych na to zioło. Produkt należy spożywać zaczynając od minimalnej dawki – łyżeczki (dla dorosłych). W przypadku jakichkolwiek przejawów indywidualnej nietolerancji ten rodzaj miodu będzie musiał zostać całkowicie porzucony.
