Zbiór miodu w każdym konkretnym obszarze wymaga od pszczelarzy indywidualnego podejścia. Konieczna jest znajomość warunków zbierania nektaru w pobliżu twojego punktu i zaczynając od tych informacji, prace budowlane.
W związku z tym rośliny miododajne zasiane specjalnie dla pszczół to świetny sposób na uniknięcie długiego pobytu w pasiece bez pełnej łapówki.
Treść artykułu
- 1 Co musisz wiedzieć
- 2 Wczesna wiosna
- 3 Wczesne lato
- 4 Lato
- 5 Późna kolekcja miodu honey
- 6 Terminy siewu
Co musisz wiedzieć
W oparciu o lokalne warunki na terenach w pobliżu pasiek tworzone są specjalne płodozmiany roślin. Przydaje się również do hodowli roślin ozdobnych, które dają obfity nektar.
Zadaniem pszczelarza jest stworzenie bazy paszowej w letniej strefie pszczół, aby wykluczyć okresy z całkowitym brakiem łapówki.
Lukę w miodobraniu wypełnia sianie specjalnych upraw na pobliskich terenach. Mogą się różnić w zależności od warunków klimatycznych regionu. Rozważymy najbardziej produktywne rośliny strefy leśno-stepowej i leśnej. Czyli rośliny miododajne dla pszczół (aby zapewnić długotrwałe i stałe zbiory miodu).
O bylinach przeczytasz w osobnym artykule: Przegląd najlepszych bylin miododajnych
Wczesna wiosna
Aby zapewnić rodzinom pszczelim nektar i pyłek wczesną wiosną należy przed zimą wysiać następujące rośliny zielne:
Facelia – bezpretensjonalna roczna roślina miododajna, niezwykle rzadka na wolności. Trawa jest bezpretensjonalna dla jakości gleby, ale lepiej rośnie na otwartych, nasłonecznionych terenach. Wysiewa się w 2-3 etapach.
Jako roślina miodowa doskonale prezentuje się w mieszance z roślinami strączkowymi lub zbożami. Wydajność nektaru wynosi około 40-60 kilogramów na hektar.
Miód zebrany z tej kultury jest również cenny ze względu na swoje cechy jako odmiana lipowa. To produkt o delikatnym smaku i delikatnym aromacie, przypominającym ciasto w stanie posłodzonym.
Czytaj więcej: Korzyści facelii jako rośliny miodu
Musztarda – cenna roślina oleista i miododajna, odporna na suszę, nie wymagająca pod względem jakości gleby i jej wilgotności. W klimacie umiarkowanym najlepiej czują się dwie odmiany: musztarda biała i szara, które nie boją się mrozu. Wysiewane są w 2-3 terminach.
Wydajność nektaru całkowicie zależy od czasu siewu, odmiany, technologii rolniczej i waha się od 53 do 100 kilogramów na hektar.
Przeczytaj: Musztarda jako roślina miodowa
Wczesne lato
Wczesnym latem zbiór nektaru zapewniają uprawy wiosenne. Na przykład możesz użyć wiki.
Wyka zimowa (futrzana) – dobra roślina miodowa w strefie leśno-stepowej. Jest również wysiewany na Kaukazie. Kwitnie do 30 dni, zapewniając stabilną (podtrzymującą) łapówkę wczesnego lata. Kultura dobrze znosi susze, bezpretensjonalne dla warunków wzrostu.
Dostarcza średnio 8-10 kilogramów nektaru z każdego hektara. Ale przy uprawie mieszanej (facelia lub owies, żyto) wydajność miodu wzrasta do 50 kilogramów.
Przeczytaj: Vika i jej znaczenie jako rośliny miodu
Sainfoin – kultura, która kwitnie po sadach i polach jagodowych. Dostarcza pyłek i nektar przez 1,5 miesiąca od połowy maja. Najbardziej wydajne są odmiany pospolite i zakaukaskie. Roślinę miododajną wysiewa się wiosną metodą ciągłą pod kukurydzę na zielonkę lub w pasy w połączeniu z wieloletnimi trawami lub słodką koniczyną.
Zauważono, że na jednym hektarze powinny pracować co najmniej trzy rodziny pszczele, co zauważalnie zwiększa lęg jaj – takie ule stają się zauważalnie silniejsze podczas głównego letniego przepływu.
Wydajność nektaru wynosi około 40-160 kilogramów, w zależności od odmiany.
Czytaj więcej: Sainfoin i jego zalety jako roślina miodowa
Lato
Obsiew działek przypowierzchniowych jest bardzo korzystny koniczyna… Szczególnie atrakcyjna dla pszczelarzy jest odmiana biała, która kwitnie 65 dni po siewie i wytwarza nektar prawie do mrozów.
W sumie na terenie byłej WNP występuje 11 gatunków tej rośliny zielnej. W praktyce stosuje się tylko dwie odmiany: żółtą i białą (wyróżniają się kolorem kwiatostanów). Obie są roślinami dwuletnimi. Dlatego pszczelarze nie mogą liczyć na dużą coroczną łapówkę.
Masowe kwitnienie gatunków żółtych i białych następuje na początku lipca. Jedyną różnicą jest to, że żółta koniczyna słodka daje miód tylko do jesieni, a biała – do pierwszych przymrozków (w niektórych regionach jest to połowa, koniec września).
Wydajność miodu wynosi od 130 do 200 kilogramów nektaru na hektar. Produkowane są również duże ilości pyłku. Pszczoły chętnie pracują na roślinie, zaniedbując inne rośliny miododajne!
Czytaj więcej: Nostrzyk jako roślina miodowa
Późna kolekcja miodu honey
Snakehead – roczna roślina oleista specjalnie zasiana w celu wsparcia późnego przekupstwa. Doskonale prezentuje się w umiarkowanych warunkach klimatycznych europejskiej części naszego kontynentu. Kwitnie od połowy lipca i kwitnie do początku września.
Wydajność nektaru sięga 180-200 kilogramów na hektar solidnych plantacji.
Przeczytaj: Snakehead i jego znaczenie dla pasiek
Ziele ogórka (ogórecznik)) To jednoroczne miododajne zioło, które dobrze rośnie na terenach przystrefowych południa europejskiej części naszego kraju. Roślina jest jadalna – stosowana jako dodatek do sałatek, pierwszych dań.
Średnia wydajność nektaru wynosi 110-200 kilogramów na hektar.
Przeczytaj: Korzyści z ziela ogórka jako rośliny miodowej
Terminy siewu
Kiedy siać rośliny miodowe, zależy od rodzaju rośliny. Istnieją odmiany zimowe i wiosenne, a także siew w kilku etapach – 2-3 razy w sezonie.
Naprzykład nasiona facelii są wprowadzane do gleby jednocześnie z wczesnowiosennymi uprawami, a następnie dwa razy więcej z przerwą 10-14 dni. Należy pamiętać, że kultura masowo kwitnie 1,5 miesiąca po siewie. A czas kwitnienia zależy od pogody i nawożenia gleby – średnio od 20 do 60 dni.
Trawa ogórkowa można wysiewać zarówno jesienią jak i wiosną w 2-3 terminach. Pierwsze kwiaty przy siewie wczesnowiosennym pojawiają się po 50-60 dniach.
To samo agrotechnika w donnik – nasiona wysiewa się na ziemię jesienią i wiosną. W suchych regionach wczesny siew odbywa się najpóźniej do końca kwietnia! Co więcej, nasiona nie tracą zdolności kiełkowania przez 8-10 lat.
Snakehead wysiewane od kwietnia do drugiej dekady maja (wcześniej, jeśli pozwala na to klimat). Kwitnienie rozpoczyna się po 60-70 dniach.
Uwaga: obszar chroniony nie musi znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie punktu. Można go podzielić na małe obszary w różnych miejscach, które w różnych latach będą użytkowane w zależności od kaprysów pogodowych i intensywności kwitnienia zasianych tam roślin miododajnych.
