Każdy odwiedzający sklep sprzedający produkty pszczele stanie się oczywiste: w Rosji można skosztować kilkudziesięciu rodzajów miodu! Miód z wierzbówki lub miód z wierzbownicy uważany jest za jedno z najwykwintniejszych i leczniczych ziół – produkt oparty na roślinie herbacianej Iwana (lub wierzbownicy) rosnącej na stepach Uralu i Ałtaju. Przeczytaj o korzystnych właściwościach, smaku i wyglądzie produktu, a także przeciwwskazaniach do stosowania w tym materiale.
Cechy miodu wierzbowego
Oprócz ciekawego wyglądu – biały miód z wierzbówki wyróżnia się bardzo jasną, prawie białą barwą, produkt słynie z wysokiej zawartości cukru owocowego. Z tego powodu słodzenie następuje bardzo szybko, a na początku października substancja traci przezroczystość, nabiera kremowej gęstości i radykalnie zmienia kolor. Aromat białego miodu jest absolutnie pyszny! Jest jasny, kwiatowy, przypominający wykwintną mieszankę kwiatowych perfum. Słysząc raz aromat miodu z wierzbówki, rozumiesz: jest wyjątkowy, nieporównywalny z niczym.
Jak wygląda miód z wierzbówki?
Zaraz po pobraniu produkt niewiele różni się od innych miodów – jest to lepka przezroczysta substancja koloru bursztynowego lub lekko zielonkawego – zawiera dość dużo pyłku.
Jednak po słodzeniu miód z wierzbówki staje się prawie biały, lepki, z wyglądu przypomina naturalne mleko skondensowane. Być może ze względu na nietypowy mleczny kolor miód z wierzbówki nie jest poszukiwany przez kupujących. I zupełnie na próżno – to naprawdę magazyn właściwości leczniczych! Więcej o nich później.
Gdzie zbiera się miód z wierzbówki?
Iwan-herbata, czyli wierzbowiec wąskolistny, to miododajny kwiat, który obficie rośnie w pobliżu drzew iglastych, na leśnych polanach i na stepach Ałtaju, Syberii i centralnej części naszego kraju.
Kwiatostany wierzbownicy są jasnoróżowe, liliowe lub białawe, bardzo pachnące. Okres kwitnienia jest dość długi – od lipca do pierwszych jesiennych dni. Wyraźny słodki zapach i duża ilość pyłku na kwiatach herbaty Ivan działają jak magnes na żyjące w okolicy pszczoły. Dlatego Fireweed jest uznanym liderem w zbiorze miodu: od 100 mkw. pszczoły „przynoszą” około 5-6 kg najsłodszego nektaru.
Skład i zawartość kalorii
Nektar i pyłek herbaty Ivan dały białemu miodowi niesamowitą ilość cennych pierwiastków. Dzięki swoim składnikom leczniczym produkt pszczelarski uznawany jest za środek naturalny i stosowany jest w leczeniu poważnych dolegliwości. Tak więc skład białego miodu obejmuje:
- Monowęglowodany: fruktoza, glukoza.
- Polisacharydy: sacharoza, maltoza, platyna i inne.
- Mała ilość białka.
- Witaminy: B1 i B2, E, kwas nikotynowy, kwas askorbinowy.
- Elementy mikro i makro.
- Minerały
- Enzymy, bioflawonoidy, naturalne przeciwutleniacze.
Pod względem kaloryczności biały miód przewyższa inne produkty pszczelarskie. 100 g leczniczej słodyczy zawiera od 320 do 335 kcal. Dla ułatwienia liczenia kalorii użyj miarki: łyżeczka mieści około 20 g produktu, a duża 50-60 g.
Kolor i smak
Świeżo zebrany produkt różni się nieco od innych rodzajów miodu. Jest przeźroczysty, ma apetyczny bursztynowo-złoty odcień, wyraźnie bardziej zielonkawy niż tradycyjne rodzaje wyrobów. Wynika to z domieszki pyłku w kompozycji.
Jednak po skrystalizowaniu – a już powiedzieliśmy, że słodzenie następuje bardzo szybko – miód z wierzbówki staje się gęsty, nieprzejrzysty, białawy. Z wyglądu i konsystencji przypomina tłustą wiejską śmietanę.
Smak jest wyraźnie słodki, ale nie mdły, z lekką goryczką w posmaku. Nie jest to zaskakujące: nektar z wierzbownicy jest bogatszy w naturalne cukry w porównaniu z innymi roślinami miododajnymi.
Korzyści z miodu wierzbowego
Herbata Ivan nie bez powodu jest uważana za roślinę leczniczą. Miód z jej kwiatów włączany jest w terapię zarówno przez uzdrowicieli ludowych, jak i medycynę ludową. Zobacz, jak wieloaspektowe są jego korzyści i lecznicze działanie na organizm człowieka:
- Działanie wzmacniające, utrzymujące zdrową odporność, zwiększające odporność organizmu na choroby zakaźne.
- Gojenie się ran, właściwości antyseptyczne.
- Łagodzenie procesów zapalnych.
- Korzystny wpływ na błonę śluzową przewodu pokarmowego, łagodzenie objawów zapalenia okrężnicy, zapalenia żołądka, wrzodów.
- Zwiększenie funkcji regeneracyjnych skóry w przypadku kontuzji i kontuzji.
- Łagodzenie stanu pacjenta, łagodzenie skurczów z dolegliwościami układu moczowego.
- Poprawa stanu układu krwiotwórczego, normalizacja poziomu hemoglobiny.
Dla kobiet
Jeśli regularnie pijesz herbatę z niewielką ilością miodu z wierzbówki, Twoje paznokcie staną się gęste, a problem wypadania włosów zniknie. Sama linia włosów stanie się gęsta, błyszcząca i nabierze zdrowego wyglądu.
Biały miód stosowany w kosmetyce pomaga utrzymać poziom kolagenu w skórze, zachować jej młodość, jędrność i elastyczność. Cera stanie się świeższa, bardziej naturalna, na policzkach pojawi się młody, jędrny rumieniec.
Ponadto produkt z powodzeniem stosowany jest w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego i innych schorzeń dróg moczowych. Niewielka ilość uzdrawiającej słodyczy podczas menstruacji pomaga pozbyć się skurczów, bólów i wahań nastroju – tak częstych współtowarzyszy wielu pań w dzisiejszych czasach.
Dla mężczyzn
Dla możnych tego świata miód z wierzbówki jest nie mniej przydatny niż płeć piękna! Nic dziwnego, że słodka substancja zawarta jest w ludowych recepturach, aby wzmocnić potencję, zwiększyć libido i utrzymać męską siłę w wieku dorosłym.
Jak wziąć miód z wierzbówki
Leczniczą słodycz trzeba spożywać w ograniczonych dawkach: w końcu jest to produkt z pyłku herbaty Ivan, oficjalnie uznawany za roślinę leczniczą. Spożywanie zbyt dużej ilości białego miodu wiąże się z ryzykiem wystąpienia objawów alergii, wysokiego ciśnienia krwi i innych skutków ubocznych. Medycyna tradycyjna oferuje przepisy oparte na nektarze z wierzbownicy na różne schorzenia.
- W stanach neurotycznych. Weź 1 część soku z aloesu, 2 części każdego Cahors i biały miód. Wymieszać, wyjąć do piwnicy lub ciemnego kąta na 15 dni. Odbiór 100 gramów dwa razy dziennie przez 15 dni.
- Aby przywrócić naczynia krwionośne. ¼ szklanki suszonych znamion kukurydzy zalać dwiema szklankami wrzącej wody, odstawić na kilka godzin w ciepłe miejsce. Akceptacja na ½ szklanki z dodatkiem 1 łyżeczki. biały miód.
- Na dolegliwości dróg oddechowych. 1 łyżeczka każda. Wymieszać miodnicę, szałwię, liść babki lancetowatej, zalać 1 szklanką gorącej wody. Nalegaj, odsącz przez gazę. Pij z dodatkiem nektaru z wierzbownicy – wystarczy 1 mała łyżeczka.
- Do leczenia błony śluzowej żołądka. 1 łyżka Zalać miodnicę 250 g wrzącej wody, nalegać, odcedzić. Wymieszaj napar ze 100 g miodu wierzbowego, wymieszaj. Weź ¼ szklanki przed posiłkami.
Przeciwwskazania
Miód Fireweed ma je, jak każdy lek. Nie należy spożywać naturalnej słodyczy pod następującymi warunkami:
- Osobista nietolerancja.
- Predyspozycje do alergii.
- Objawy astmy oskrzelowej – nektar z wierzbownicy może wywołać atak.
- Cukrzyca.
- Skłonność do przybierania na wadze.
- Przewlekłe dolegliwości w ciężkiej postaci.
Miód Fireweed: jak odróżnić podróbkę
Biorąc pod uwagę dość wysoki koszt produktu, istnieje bardzo duże ryzyko zakupu podróbki, która w najlepszym przypadku nie ma żadnych właściwości leczniczych. Te metody pomogą określić naturalność produktu pszczelarskiego:
- Kolor. W prawdziwym miodzie wierzbowym jest białawy, możliwy jest kolor roztopionej śmietany lub zielonkawy odcień. Jeśli zaproponowano Ci zakup produktu w kolorze bursztynowym, złocisto-brązowym, wiedz: w najlepszym przypadku jest to miód bardziej popularnego rodzaju, aw najgorszym syrop cukrowy.
- Plastyczność. Naturalna słodycz wypływa z łyżki monotonnym, powolnym strumykiem, a sztuczna substancja może pozostawiać ziarna lub kapać nierównymi porcjami.
- Wrażenia smakowe. Jak pamiętamy, powinna to być dyskretna słodycz bez słodyczy z lekką przyjemną goryczką. Jeśli produkt jest zbyt słodki, to najprawdopodobniej jest to cukier stopiony.
Poza tym czasami pszczelarze próbują sprzedawać tzw. spray – to za młody miód, którego pszczoły nie zdążyły zapieczętować plastrami miodu. Jest w nim zwiększona ilość wilgoci, a sam spray bardzo szybko się psuje, stając się bezużyteczny.
Oto spray, jeśli:
- Pojawia się piana.
- Substancja jest zbyt płynna.
- Są bąbelki.
- Subtelny zapach octu.
Warunki i metody przechowywania
Biorąc pod uwagę wymagania GOST, czas przechowywania miodu wierzbowego wynosi od 1 do 2 lat w zamkniętym pojemniku. Głównym wymogiem przechowywania każdego produktu pszczelarskiego jest szczelna pokrywa pojemnika i zaciemnione miejsce o niskim udziale wilgotności powietrza.
Przestrzegając tych prostych wymagań, możesz cieszyć się naturalnymi przysmakami z przyjemnością i korzyściami zdrowotnymi przez kilka lat z rzędu.
