W upalne lato pszczoły, przy braku pożywienia z roślin kwitnących, mogą zbierać słodką ciecz wydzielaną przez drzewa. Produkt pozyskiwany ze spadzi jest bogaty w witaminy, minerały, olejki eteryczne, ale rzadko spotykany. Zamiast tego możesz przygotować przepis na wywar z igieł i innych części sosny, świerka, jodły. Najpopularniejszy jest tak zwany miód stożkowy, który konsystencją przypomina produkt pszczeli. Pędy sosny są zwykle pobierane do jego produkcji.
Słodka ciemnobrązowa masa z zielonkawym odcieniem pachnie sosnowymi igłami, smakuje lekko gorzko, powoli cukierkowo. Domowy miód z szyszek sosny pod wpływem wysokiej temperatury traci część witamin, ale zachowuje inne ważne substancje – pierwiastki śladowe, fitoncydy, polifenole.
Zasady zbierania szyszek
Sosny rosnące w pobliżu autostrady, linii kolejowej, składowiska odpadów, przedsiębiorstw przemysłowych nie nadają się do wydobycia surowców. Drzewa mają tendencję do wchłaniania szkodliwych substancji i zapachów z gleby, powietrza.
Surowce do produkcji miodu z młodych szyszek sosnowych według receptury pozyskiwane są od końca maja do połowy czerwca. W regionach południowych powstawanie pędów następuje znacznie wcześniej – w drugiej połowie kwietnia. Szyszki są wycinane z mocnych, dojrzałych sosen, które nie są dotknięte chorobami ani insektami.
Przydatne właściwości
Słodki bulion zawiera wiele składników, które wpływają na tempo przemiany materii, hamując rozprzestrzenianie się bakterii. Lepki miód z młodych szyszek sosny może być stosowany w leczeniu różnych schorzeń:
- fitoncydy, dzięki właściwościom antybakteryjnym, pomagają pozbyć się zapalenia migdałków, nieżytu nosa, zapalenia płuc;
- polifenole roślinne obniżają poziom cholesterolu, wzmacniają ściany naczyń krwionośnych, poprawiają jakość krwi;
- związki organiczne normalizują ciśnienie krwi, poprawiają funkcjonowanie układu nerwowego, pokarmowego i moczowo-płciowego.
Pobierając miód z szyszek sosny można wyeliminować niedobór niektórych pierwiastków śladowych, poradzić sobie z anemią i innymi podobnymi stanami.
Ważne!
Codzienne stosowanie porcji produktu iglastego, wykonanego według receptury i odpowiednio przechowywanego, zwiększa odporność organizmu na infekcje, wspomaga oczyszczanie z toksyn.
Wysoka zawartość cukru decyduje o korzyściach i szkodliwości miodu z szyszek sosnowych. Z jednej strony rozpad węglowodanów uwalnia energię potrzebną do aktywności fizycznej, az drugiej podnosi się poziom glukozy we krwi.
Nabywanie surowców
W przypadku miodu leczniczego, zgodnie z recepturą, pobiera się miękkie zielone szyszki sosnowe o długości od 10 do 40 mm, bez śladów pleśni i wysuszonych obszarów. Nie stosuje się stwardniałych, bardziej dojrzałych pędów, słabo przekłutych paznokciem lub czubkiem noża. Musisz wyciąć co najmniej 50 małych szyszek sosnowych lub świerkowych, aby uzyskać wystarczającą ilość środka.
Odpowiednie surowce są uruchamiane wkrótce po odbiorze, bez czekania na suszenie. Przed gotowaniem pędy sosny są dokładnie myte z cząstek gruzu i brudu.
Przepis na miód z szyszek sosnowych
Oprócz głównego składnika będziesz potrzebować cukru, wody i naturalnego konserwantu – kwasu cytrynowego. W pierwszym etapie 40-45 czystych szyszek sosnowych umieszcza się w doniczce z pokrywką. Gotuje się je na małym ogniu, wlewając na wierzch 500 ml wody, 30 minut po zagotowaniu. Następnie na 24 godziny patelnię zdejmuje się w ciemnym, chłodnym miejscu.
Ważne!
Na koniec dnia zaleca się usunięcie kawałków szyszek i pędów sosny z osiadłej cieczy, przefiltrowanie gazy przez sito. Surowce roślinne, które uwolniły wszystkie użyteczne substancje, są niepożądane w użyciu wewnętrznym.
W drugim etapie, zgodnie z przepisem, do bulionu sosnowego wlewa się 500 g cukru, rozpalamy na małym ogniu na kolejne 2 godziny. Syrop miesza się kilkakrotnie, aż ziarna się rozpuszczą, pianka jest usuwana z powierzchni. Gdy ciemna masa zgęstnieje, wyjmij patelnię z pieca.
Zgodnie z przepisem do gorącego bulionu z młodych szyszek sosny dodaje się 2,5 g kwasu cytrynowego (1/3 soku cytrusowego). Lepki płyn wlewa się do czystych słoików, zamyka i przechowuje w lodówce.
Duże pędy sosny będą musiały być dłużej utrzymywane w ogniu. Pierwszy etap w tej wersji przepisu składa się z 3 cykli: po 60 minutach gotowania robi się 8-godzinną przerwę na osadzanie i proces się powtarza.
Jeśli nie przefiltrujesz płynu, gotowy miód z pędów sosny będzie przypominał dżem. Pozostałe surowce należy usunąć przed włożeniem produktu do środka.
Używać
Podczas leczenia dorośli powinni pić dziennie 3 g sosnowego leku na receptę przez 100 podejścia, a dzieci – po 20 g. Każdą porcję rozpuszcza się w 250 ml ciepłej wody (herbata), pije na pusty żołądek co najmniej 30 minut przed posiłkami… Po 2 miesiącach codziennego przyjmowania miodu z szyszek należy przerwać na 2 tygodnie.
W celach profilaktycznych dawkę zmniejsza się o połowę. Dla dobrego efektu terapeutycznego stworzono receptury na mieszanki posiekanego imbiru, naparów ziołowych i jagodowych, produktów pszczelich z miodem z pędów sosny.
Przeciwwskazania
Odwar z rożkami nie jest zalecany dla dzieci poniżej 5 roku życia, dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią, a także dla osób starszych powyżej 60 roku życia. Zawarte w nim substancje czynne działają bardziej agresywnie niż składniki prawdziwego produktu pszczelego z pasieki.
Ważne!
W trakcie leczenia miodem szyszkowym należy powstrzymać się od spożywania napojów alkoholowych. Pod wpływem alkoholu uwalniane są substancje szkodliwe dla organizmu.
Reakcja alergiczna na wywar jest uważana za przeciwwskazanie. Miód sosnowy nie nadaje się do leczenia osób z diagnozami:
- Cukrzyca.
- Uszkodzenie wątroby (zapalenie wątroby, marskość), nerki.
- Otyłość.
Przyjmując miód iglasty nie należy przekraczać maksymalnej dawki dziennej wskazanej w przepisach. Jeśli twój stan zdrowia się pogorszy, musisz przestać brać lek.
Miód sosnowy jest podobny do słodkich produktów pszczelich nie tylko konsystencją, ale także właściwościami leczniczymi. Wywar ziołowy jest szybko przygotowywany, przechowywany przez długi czas. Surowce podane w recepturze są łatwe do zebrania. Najczęściej miód sosnowy stosuje się w leczeniu przeziębień, likwiduje problemy w pracy układu pokarmowego i wydalania.
