Pszczoła karpacka jest popularnym gatunkiem roślin miododajnych, zarówno w pasiekach rosyjskich, jak i zagranicznych. Karpaty uważane są za gatunek uniwersalny. Pod względem zimotrwałości gatunek przewyższył wszystkie importowane pszczoły. W niektórych cechach wyprzedza nawet miejscowych. Jest hodowany w centralnych i północnych regionach europejskiej strefy Rosji, na zachodniej Syberii.
Pochodzenie rasy pszczół karpackich
W regionie karpackim ukształtował się typ karpacki. Zakarpacie było wówczas częścią Czechosłowacji. Lokalna prasa opisywała owady sto lat temu jako cenną rasę. Rośliny miododajne wyróżniały się dobrym przezimowaniem, niskim progiem rojności, szybkim rozwojem na początku sezonu oraz wysoką produktywnością.
Poważne badania unikalnych ryb karpackich rozpoczęły się w latach sześćdziesiątych na podstawie Moskiewskiej Akademii Rolniczej im. V.I. K.A. Timiryazev. Rośliny miododajne były nie tylko badane, ale także uratowane przed wyginięciem. Naukowcy pszczelarze udoskonalili rasę, wydobyli obiecujące linie.
Badania przeprowadzone w warunkach północnych wykazały wyraźną przewagę Karpat w zbiorze miodu na populacjach środkoworosyjskich i austriackich Krajina. Podczas eksperymentu zarejestrowano największą dzienną łapówkę w wysokości 16 kg. Więcej niż dobre wyniki badań pszczół karpackich stały się podstawą do kontynuowania badań rasy. Rozpoczęto badania nad wykorzystaniem owadów w różnych regionach Związku Radzieckiego. Aby zachować czystość gatunku na Zakarpaciu stworzono solidną masę rasowych Karpat.
Aby zapewnić rosyjskim pasiekom obiecujący rodzaj roślin miododajnych, w latach 70-tych rozpoczęto masowe rozmnażanie matek karpackich. Wywieziono ich do Uzbekistanu.
Badania nad biznesem wsadowym przyniosły przytłaczające wyniki. Cała technologia wykorzystania i produkcji tego procesu w gospodarstwach pszczelarskich została zrewidowana. Rozpoczęło się masowe wprowadzanie i rozmnażanie pszczół karpackich.
Odniesienie!
Rasa stała się najbardziej popularna. Trudno przecenić jego znaczenie dla pszczelarstwa w Związku Radzieckim i republikach unijnych. Wiele linii hybrydowych zostało opracowanych z unikalnymi właściwościami. Na przykład udało się (o 38%) podnieść produktywność nowych rodzin. Charakterystyczną cechą osobników była długość trąbki. Jej wzrost umożliwił zapylanie koniczyny czerwonej.
Jednak prawie wszystkie linie zostały utracone w okresie pierestrojki. Z czasem praca została wznowiona. Na Zakarpaciu powstały szkółki zachowawcze i rozrodcze. Regionalne szkółki pszczół Ukrainy zajmują się poprawą czystorasowości pasiek.
Zapotrzebowanie na czyste karpaty rośnie, rasa nie straciła na popularności. Do chwili obecnej na Ukrainie powstało kilka ferm zajmujących się rozmnażaniem matek i pszczołami na sprzedaż za granicą.
Wygląd pszczoły karpackiej
Karpaty, ulepszone dzięki ponad półwiecznej selekcji, różnią się od innych cechami biologicznymi, ekonomicznymi i zewnętrznymi:
- Ciało pszczoły robotnicy jest szare. Przednia część brzucha pokryta jest srebrzystą grzywką.
- Długość trąbki waha się od 6,5 do 7 mm. Waga dziennej pszczoły robotniczej wynosi 110 mg.
- Masa niepłodnej macicy wynosi 190 mg.
- „Królowa” w okresie murowania zyskuje do 230.
Rodzaje
Od kilkudziesięciu lat prowadzone są prace nad izolacją, zachowaniem i doskonaleniem rasy. W tym czasie wybrano około dziesięciu wierszy.
Wuczkowski… To właśnie ten Karpat powstał na bazie słynnej linii Guba. Potem przyniosła chwałę całemu gatunkowi. Rasa była popularna w naszym kraju i za granicą. We wsi Vuchkovo w regionie Mizhgirya znajdują się reproduktory pszczół. Cztery pasieki obsługują około 500 rodzin.
Kołoczakowski… Gatunek został wyhodowany w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku na tym samym obszarze, co Vuchkovsky. Pszczoły zostały przewiezione do szkółki z pasiek ze wsi Kolochava. Karpaty lokalne różniły się od głównej linii. Wyróżniały się cechami rasy i dużymi skrzydłami. Gatunek był masowo rozpowszechniony w pasiekach Ukrainy w latach 90-tych. Wyróżniał się niespotykaną wydajnością wosku i miodu.
Howerla… Linia wzięła swoją nazwę od najwyższej góry w Karpatach, Howerli. U jego podnóża znajdowała się pasieka, która dała podstawę dla tutejszych Karpat. Prace nad zachowaniem i ulepszaniem pszczół karpackich nie ustały. Na początku naszego stulecia pojawiły się kolejne trzy nowe gatunki.
Rachowski… Gatunek zaczął powstawać w pasiekach regionu o tej samej nazwie. Materiał został zakupiony i wyselekcjonowany z prywatnych pasiek. Wybrana linia wyróżnia się jedną cechą zewnętrzną. Pszczoły tego gatunku są matowe srebrne.
Synevyr… Linia wzięła swoją nazwę od nazwy wyjątkowego jeziora, które znajduje się na terenie Narodowego Parku Przyrody. To tutaj zabrano rodziny przodków. Wyróżnia się dobrą odpornością na zimę, niską skłonnością do rojenia i wysoką wydajnością nawet w porównaniu ze słynną Vuchkovską.
Maikop… Linia została opracowana przez rosyjskich hodowców. Główne różnice: waga królowej do 340 mg, powiększona trąbka. Druk jest zawsze biały mieszany.
Zalety i wady
Pszczoła karpacka to wyjątkowa rasa. Zawiera więcej niż jedną cechę przydatną dla rośliny miododajnej. Główne zalety:
- pszczoły karpackie – wczesne owady;
- macica ma dobrą płodność;
- rój jest zdolny do szybkiego wzrostu rodziny na wiosnę;
- doskonała wydajność na różnych łapówkach;
- weź nektar o niskiej zawartości cukru;
- pracować przy każdej pogodzie;
- mieć niski próg rojenia;
- nie agresywny;
- odporny na choroby i szkodniki;
- zdolny do pracy w szklarni i pawilonach;
- łatwy do przenoszenia transport;
- zima spokojnie, ale nie w warunkach dalekiej północy;
- produkt pszczeli charakteryzuje się wysoką jakością i doskonałą prezentacją;
- niski poziom zanurzenia zimowego.
Wady rasy obejmują następujące właściwości Karpatki:
- przy słabej łapówce są zdolni do kradzieży;
- nie podawaj propolisu;
- kontrola reprodukcji jest konieczna przy niewielkich łapówkach;
- wykazywać agresywność w zimnych rejonach przetrzymywania;
- tracą zdolność do pracy w ekstremalnych upałach, wymagana jest ochrona przeciwsłoneczna;
- podatny na mole woskowe.
Charakterystyczne różnice w stosunku do innych ras
Warunki klimatyczne Zakarpacia wyróżniają się ostrymi zmianami pogody, mroźnymi zimami. Dzięki temu w procesie ewolucji pojawiły się rośliny miododajne, które potrafią przetrwać w tak trudnych warunkach. Macica karpacka jest płodna. Składa do 2000 jaj dziennie.
Rodziny rasowe nie mają skłonności do rojenia się. Sytuację można łatwo opanować metodami antybojowymi. W rojach pszczelich może być do 30 mateczników, z cichą zmianą – do trzech. Stara macica spokojnie dogaduje się z nową. Mogą współistnieć do 2 miesięcy, aż do zimowania.
Orientacja jest cenną cechą gatunku. Wczesne wschody pozwalają na wykorzystanie tej rasy w szklarniach. Łatwo przełącz się na różne rodzaje roślin miodowych, nawet te o niskiej zawartości cukru.
Pszczoły karpackie dobrze zimują. Są ekonomiczne pod względem zużycia paszy. Wyróżniają się pokojowym charakterem. Ule można sprawdzać bez sprzętu ochronnego. Tworzenie opakowań nie wpływa na tempo poboru miodu.
Inną charakterystyczną cechą Karpat jest budowa plastrów miodu. Wiosną zaczynają od sztucznego podkładu na 5-6 ramek. W sezonie – do 20. Pieczęć na zbiórce miodu jest sucha, na początku i na końcu zbioru – mieszana.
Hodowla
Możesz szybko zorganizować nową pasiekę lub młodą rodzinę w krótkim czasie, korzystając z metody okresowej hodowli pszczół. Kolonia wsadowa natychmiast tworzy nowe gniazdo i dostarcza pożywienie.
Koszt zakupu pakietu zwraca się w ciągu 1 roku, ponieważ na początku zbiórki rodzina jest gotowa i zdolna do sprzedaży miodu. Paczki pszczół karpackich to już uformowany rój. Do wiosennego rozkwitu pszczołom udaje się zbudować gniazdo, wyhodować czerw i złożyć nowe. Rodziny wsadowe, dzięki młodym matkom płodowym, nie roją się. Opieka karpacka jest dość prosta. Pakiety kupowane są tylko wiosną.
Doświadczeni pszczelarze polecają młodym pszczelarzom rozpoczęcie od tej konkretnej rasy. Pszczoły są bezpretensjonalne w opiece, wszechstronne pod względem warunków utrzymania. Miód karpacki ma niską zawartość cukru, dzięki czemu jest zdrowy i smaczny. Szybko uzasadnij koszty pszczół.
