Spośród wszystkich opcji trzymania pszczół najbardziej obiecującą jest ul kasetowy. Metoda hodowli kasetowej rodzin pszczelich została opracowana stosunkowo niedawno, ale już stała się dość popularna wśród pszczelarzy. Technologia ta zmniejsza ryzyko pojawienia się i rozprzestrzeniania groźnych chorób, takich jak warroza i zgnilca, zwiększając komfort utrzymywania rodzin owadów miododajnych.
Inne zalety uli kasetowych:
- Ścisłość. Ul, który jest niewielki, można łatwo zainstalować nawet na ograniczonej przestrzeni osobistej działki.
- Konstrukcja pawilonu ułatwia pielęgnację rodzin pszczelich, czyszczenie i dezynfekcję ula. Minimalizuje to wysiłek i czas spędzony przez pszczelarza.
- Niska waga pozwala na transport pawilonu pszczelego z tyłu małej ciężarówki, a nawet na lekkiej przyczepie. Dzięki temu ul kasetowy można swobodnie przenosić z miejsca, w którym jedne rośliny miododajne rosną na inne, w miarę ich kwitnienia. Pozwala to znacznie, 2-3 krotnie, zwiększyć objętość zbioru miodu.
Cechy konstrukcyjne
Powszechnym modelem jest przenośny ul kasetowy, który pozwala na najbardziej efektywne wykorzystanie wszystkich jego zalet. W zależności od wielkości ul może pomieścić 16-32 rodziny pszczele. Standardowy pawilon to budynek, po bokach którego znajdują się sekcje mieszkalne dla rodzin pszczelich, a pośrodku pozostawia się wolną przestrzeń do wygodnej pracy z nimi.
Każda sekcja konstrukcyjnie przypomina szufladę lub komodę z wysuwanymi kasetami. Żyją w nich rodziny owadów miododajnych, które są chronione przed wnikaniem wilgoci i kurzu. Ruchomy ul kasetowy można łatwo przekształcić w ul stacjonarny i odwrotnie – wystarczy zdjąć go z boku, stawiając na stojaku.
Montaż DIY
Dzięki swojej konstrukcji ul kasetowy jest prosty i można go wykonać samodzielnie. Będzie to wymagało staranności, niezbędnego materiału, narzędzi i początkowych umiejętności ich używania.
Niezbędne narzędzia i materiały
Najlepszym materiałem do wykonania podstawy konstrukcji kasetowej jest sosna. Jest łatwy w obróbce i niedrogi. Można również użyć dowolnego innego dostępnego drewna. Generalnie nie zaleca się budowania ula z drzew żywicznych. Ale tutaj nie będzie bezpośredniego kontaktu miodu z sosną – wszystkie wewnętrzne ścianki kaset wykonane są ze sklejki.
W pracy oprócz desek sosnowych potrzebujemy następujących materiałów:
- Pianka do izolacji.
- Materiał dachowy na warstwę hydroizolacyjną.
- Łupek lub blacha (tektura falista, blachodachówka) na dach.
- Sklejka lub płyta pilśniowa do ścian wewnętrznych.
- Siatka nylonowa lub metalowa.
Z narzędzi, których potrzebujemy:
- Piła do metalu lub piła elektryczna (benzynowa).
- Wyrzynarka do cięcia arkuszy sklejki.
- Wiertarka
- Wkrętak z kompletem bitów.
- Hammer.
- Ruletka, linijka, kwadrat i ołówek (marker) do znakowania przedmiotów.
- Jeśli konstrukcja zawiera materiały metalowe, takie jak żelazo dachowe, będziesz również potrzebować szlifierki.
Rysunki
Kolejnym ważnym etapem budowy ula kasetowego jest rysunek. Możesz sam go skomponować lub wybrać rysunki z gotowych opcji. Poniżej pokazano schematyczny układ sekcji kasety modelu Pioneer.
Pokazuje zalecane wymiary poszczególnych elementów oraz ogólny schemat całej konstrukcji. Liczby wskazują:
- Dach ze szczelinami do wentylacji.
- Górny grill do ochrony przed wnikaniem kleszczy.
- Tablica przylotów.
- Centralne otwory na baterie.
- Szczelina Letoka.
- Wysuwana taca sanitarna.
- Obsługuje.
- Dolny grill przeciw roztoczom.
- Zdejmowana podstawka.
- Ramki o strukturze plastra miodu.
- Biegacze.
- Drzwi kasety.
- Haki do mocowania drzwi w pozycji zamkniętej.
Korzystając z powyższego rysunku osoba, która umie trzymać w dłoni narzędzie ręczne, bez problemu zbuduje ul kasetowy. Pawilon może być ryglowany od 4 do 6-8 sekcji, w zależności od liczby rodzin pszczelich, dla których obliczany jest ul. W przypadku tworzenia wersji mobilnej konieczne jest uwzględnienie pojemności zabudowy lub przyczepy, aby ul kasetowy mieścił się w nim zgodnie z jego wymiarami. W przestrzeni wewnętrznej można również zapewnić ogrzewanie. Zapewni to zimowanie rodzin pszczelich w kaseto-sekcjach. Wystarczy osłonić je na zewnątrz izolacją.
Размеры
Optymalne wymiary ula kasetowego: wysokość – do 200 cm, szerokość – ok. 50 cm, głębokość – 55-65 cm Te wymiary sekcji są zaprojektowane tak, aby pomieścić do siedmiu przedziałów na ul. Grubość ścianek ze sklejki to zaledwie 7 mm, w porównaniu do zwykłych uli 25-30 mm – dzięki podwójnemu zabezpieczeniu w postaci zewnętrznych ścian pawilonu. Żebra również zostały zredukowane do 12 mm, co jest wystarczające przy tak lekkiej konstrukcji.
Kolorowanie
Zwykłe ule są pomalowane na zewnątrz masą hydrofobową. Jest to konieczne, aby chronić ścianę przed wchłanianiem wilgoci i powstawaniem pleśni wewnątrz. Nie ma potrzeby malowania odcinków uli kasetowych, gdyż są one od zewnątrz chronione przez ściany zewnętrzne i dach pawilonu. Zaleca się traktowanie ich roztopionym woskiem, aby zwiększyć odporność drewna na wilgoć. Oprócz ochrony przed wilgocią, wosk zmniejszy ryzyko rozwoju drobnoustrojów chorobotwórczych na powierzchni drzewa.
Ula kasetowe: wady i zalety
Wśród zalet uli kasetowych można wskazać:
- Ułatwienie pielęgnacji owadów.
- Komfortowe warunki życia rodzin pszczelich, utrzymujące komfortową temperaturę wewnętrzną.
- Wzrost produkcji miodu i powiązanych produktów pszczelarskich.
- Zwiększona ochrona przed opadami atmosferycznymi i zmianami temperatury powietrza.
- Możliwość pracy z pszczołami niezależnie od pogody.
- Do mobilnych modyfikacji – możliwość przenoszenia uli w miejsca, w których rosną rośliny kwitnące.
Oprócz zalet kasetowy sposób utrzymywania rodzin pszczelich ma również wady:
- Przeludnienie może prowadzić do utraty matek. To niebezpieczeństwo jest szczególnie wysokie przy silnym wietrze.
- W przypadku wystąpienia choroby tempo rozprzestrzeniania się infekcji jest wyższe niż w przypadku oddzielnego trzymania rodzin pszczelich.
- Przy deszczowej pogodzie występują trudności z transportem pawilonów w warunkach terenowych.
Ul kasetowy to innowacyjna technologia w pszczelarstwie, która znacznie zwiększa objętość poboru miodu i ułatwia pielęgnację rodzin pszczelich. Wykonanie ich samodzielnie, na podstawie gotowych rysunków, nie będzie trudne, a powrót można poczuć już w pierwszym sezonie zbierania miodu.
