Jak objawia się alergia na miód i jakie są objawy?

Miód to wyjątkowy naturalny produkt spożywczy, który podarowała ludzkości Matka Natura. Jest stosowany w żywności, a także w profilaktyce i leczeniu wielu chorób (SZWO, wrzody żołądka, stany zapalne o różnej etiologii) oraz w kosmetologii. Delikatność zwiększa odporność, ponieważ kompozycja zawiera dużą ilość pierwiastków śladowych i substancji biologicznie czynnych.

Niestety, oprócz korzyści, spożywanie nektaru może zaszkodzić zdrowiu ludzkiemu. Alergia na miód to główny efekt uboczny, który według statystyk występuje u 1% światowej populacji.

Dlaczego miód jest alergiczny

Przyczyną reakcji alergicznych nie jest produkt końcowy pszczelarstwa, ale nektar wydzielany przez rośliny – miododajne, chleb pszczeli, drobinki pyłku roślinnego, ślinę i jad owadów.

Alergeny dostają się do miodu z „błędami” w technologii produkcji, niedostatecznym oczyszczeniem uli z produktów odpadowych pszczół oraz nieprzestrzeganiem norm higienicznych w pszczelim mieszkaniu (muszle chitynowych roztoczy, zarodniki grzybów, kurz i inne zanieczyszczenia biologiczne znajdują się w produktu), podczas obróbki plastrów środkami chemicznymi …

Fałszowanie. Pozbawieni skrupułów pszczelarze dodają cukier trzcinowy (silny alergen) lub syrop cukrowy do czystego produktu, aby wzmocnić smak.

Czy pszczoły mogą być uczulone na miód podczas leczenia antybiotykami? Tak, jeśli pacjent miał w przeszłości reakcje alergiczne na tę grupę leków.

Przyczyny alergii

Organizm wytwarza nietypową reakcję, gdy układ odpornościowy rozpoznaje alergen jako obcy element i „włącza” obronę.

Uwaga! 

Uczulenie na produkty pszczele może wystąpić nie tylko w wyniku ich spożycia, ale także poprzez kontakt ze skórą podczas zabiegów kosmetycznych.

W patogenezie (mechanizmie wystąpienia i rozwoju choroby) alergie, zdaniem lekarzy, wiodącą rolę odgrywają następujące przyczyny:

1. Predyspozycje dziedziczne na poziomie genetycznym.
2. Nadwrażliwość na niektóre składniki (uczulenie) w miodzie.
3. „Niedojrzały” produkt pszczeli.
4. Przekroczenie dziennego spożycia słodkiego przysmaku. Dla osoby dorosłej nie przekracza 150-200 gramów dziennie.
5. Choroby przewlekłe (cukrzyca, zapalenie trzustki, astma, otyłość).
6. Zaburzenia metaboliczne.

Objawy reakcji alergicznej są możliwe w przypadku trądziku różowatego (kapilarna „siatka” i pajączki na twarzy). Miód aktywuje krążenie krwi, w wyniku czego obciążenie układu krążenia i przesycenie naczyń krwionośnych substancjami biologicznie czynnymi powoduje alergiczne zapalenie skóry.

Oznaki i formy ekspresji alergii na miód

Aby określić, jak objawia się alergia na miód lub jego pochodne (propolis, chleb pszczeli, zabrus), objawy takie jak:

1. Ze strony układu oddechowego: ból gardła, suchy kaszel, duszność, duszność, katar.
2. Od strony narządu wzroku: zaczerwienienie oczu, obrzęk powiek, łzawienie.
3. Z przewodu pokarmowego (przewodu pokarmowego): nudności, wymioty, niestrawność.
4. Ze strony skóry: pokrzywka, atopowe zapalenie skóry, obrzęk, pęcherze.

Alergia, w zależności od ciężkości przebiegu choroby, może objawiać się pojedynczymi objawami lub połączeniem wymienionych objawów.

Reakcje alergiczne na „słodki” lek są bardziej podatne na niektóre grupy osób cierpiących na katar sienny (nietypowa reakcja na pyłki kwiatów i roślin – rośliny miododajne).

Etapy manifestacji

Reakcja obronna organizmu na czynniki wywołujące alergię pokarmową na produkty przemiany materii pszczół konwencjonalnie ma trzy stopnie ekspresji: łagodny, umiarkowany i ciężki.

Dzieci

Przede wszystkim zagrożone są małe dzieci. Do trzech lat organizm dziecka nie jest wystarczająco przystosowany do produkcji własnych przeciwciał, dlatego możliwa jest nietypowa reakcja na produkty zawierające miód.

Słaba odporność, przewlekły nieżyt nosa i astma zwiększają prawdopodobieństwo ciężkiej postaci alergii u dzieci na produkty przemiany materii pszczół w ciężkiej postaci.

Alergia na miód u dziecka może być dziedziczna, dlatego kobiety w ciąży i karmiące piersią, które mają skłonność do reakcji alergicznych, powinny przestrzegać ścisłej diety.

Nadużywanie „naturalnej uczty” przez dzieci nie jest bezpieczne. Dzienna norma dla zdrowego dziecka to 30 gramów.

Oznaki alergii u dziecka pojawiają się w ciągu pół godziny po spożyciu produktów pszczelich. Nasilenie objawów zależy od reakcji organizmu i dzieli się na łagodne, umiarkowane i ciężkie.

Lekki

Początkowa reakcja organizmu dziecka na alergen wyraża się zaczerwienieniem policzków oraz niewielką czerwoną wysypką na plecach, klatce piersiowej, zgięciach łokciowych i kolanowych. Możliwe są zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (biegunka, wzdęcia).

Swędzenie i zaczerwienienie oczu, obfite łzawienie, katar, suchy napadowy kaszel, ból gardła to oznaki nietypowej reakcji na produkty pszczele.

Średnia

Umiarkowany stopień alergii na miód objawia się rozprzestrzenianiem się wysypki na całym ciele dziecka, gorączką, bólem głowy, zwiększoną potliwością i obrzękiem skóry. Ze strony układu pokarmowego – wymioty, luźne stolce.

Ciężki

Niebezpieczeństwo trzeciego stopnia nasilenia nietypowej reakcji na miód polega na tym, że częsty przerywany kaszel, obrzęk błon śluzowych gardła, języka, warg, utrudniający dziecku oddychanie, gwałtowny wzrost temperatury (do 39 stopni), a do powyższych objawów dodaje się obniżenie ciśnienia krwi. Dziecko dręczy pragnienie, swędzenie ciała.

Manifestacja objawów ostrzega przed niebezpieczeństwem szybkiego rozwoju obrzęku Quinckego, który stanowi zagrożenie dla życia dziecka, dlatego potrzebna jest doraźna pomoc medyczna.

Uwaga! 

Miód należy wprowadzić do diety dziecka nie wcześniej niż siedem lat.

U dorosłych

Alergia na miód u dorosłych jest podobna do objawów choroby u dzieci.

Lekki

W początkowej fazie skóra jako pierwsza reaguje na alergen. Pacjent może odczuwać swędzenie całego ciała, któremu towarzyszy powstawanie czerwonych plam (pokrzywka).

Zapalenie spojówek ze swędzeniem rogówki i zaczerwienieniem białek oczu.

Ból gardła, suchy kaszel napadowy, częste kichanie, katar, duszność – reakcja na alergen z układu oddechowego.

Nudności, wzdęcia, bóle brzucha, zaburzenia stolca, – zaburzenia pracy przewodu pokarmowego (przewodu pokarmowego).

Średnia

Umiarkowane nasilenie choroby wyraża się silnym łzawieniem, obrzękiem powiek dolnych i górnych (w niektórych przypadkach oczy całkowicie „puchną”). Obrzęk błon śluzowych krtani i przekrwienie błony śluzowej nosa utrudniają oddychanie i powodują duszność.

Możliwe są bóle głowy, gwałtowny spadek ciśnienia krwi, szum w uszach.

Ciało pokrywa się wysypką, czerwonymi plamami. W niektórych przypadkach na skórze mogą pojawić się pęcherze.

Ciężki

W trudnych przypadkach negatywnej reakcji organizmu na miód powyższe objawy nasilają się. Osoba alergiczna cierpi na swędzenie skóry, przekrwienie (zaczerwienienie skóry twarzy), gorączkę, dreszcze. Obrzęk błon śluzowych, języka, warg, tkanek krtani, silne bóle w klatce piersiowej utrudniają oddychanie. Szybki rozwój choroby może prowadzić do wstrząsu anafilaktycznego (natychmiastowa reakcja alergiczna) i obrzęku Quinckego, który jest śmiertelny. Doraźna interwencja medyczna może uratować życie pacjenta.

Test alergiczny

Aby dowiedzieć się, jak organizm reaguje na stosowanie produktów pszczelich (do celów spożywczych, leczniczych lub kosmetycznych), konieczne jest przeprowadzenie badania w domu:

1. Niewielką ilość przysmaków pszczelich należy nałożyć na wewnętrzną część fałdu ramienia w łokciu. Jeśli skóra pozostaje czysta w ciągu 20-30 minut, nie ma reakcji alergicznej.
2. Łyżeczkę miodu trzyma się pod językiem, aż do całkowitego rozpuszczenia. Brak negatywnych reakcji wskazuje na całkowitą tolerancję miodu przez organizm.

Badanie krwi to wiarygodna metoda badania poziomu stężenia immunoglobulin E do białek wywołujących alergie.

Laboratoryjne testy skórne (ekstrakt alergenu nakłada się na nacięcie skóry) pomogą określić, jaki rodzaj miodu wywołuje nietypową reakcję w organizmie.

Jak leczyć alergię na miód

Leczenie alergii na miód zależy od stopnia manifestacji nietypowej reakcji na produkty pszczele. Chorobę o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu można leczyć w domu lub w warunkach ambulatoryjnych. W ciężkich przypadkach zagrażających życiu pacjenta wymagana jest natychmiastowa hospitalizacja.

diagnostyka

Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest określenie ciężkości przebiegu choroby. Badanie dermatologa i testy laboratoryjne pomogą zdiagnozować alergię na miód.

Nowoczesne metody

Terapia nowoczesnymi lekami przeciwalergicznymi w łagodnych i średnich stadiach, z łatwością łagodzi objawy choroby.

Leki przeciwhistaminowe (przeciwalergiczne), leki (Suprastin, Tavegil, Claritin), w postaci czopków, syropów lub tabletek, eliminują objawy pokrzywki i atopowego zapalenia skóry, łagodzą obrzęk błon śluzowych i skóry.

Absorbenty (Węgiel aktywny, Enterosgel, Polysorb, Laktofiltrum, Polyphepan), grupa leków wiążących cząsteczki alergenów i usuwających obce czynniki z organizmu. Z ich pomocą ustają nudności, wymioty i normalizuje się czynność jelit.

Aby wyeliminować negatywne objawy choroby na skórze, stosuje się hormonalne (Mesoderm, Akriderm) i niehormonalne (Tsindol, maść cynkowa). W przypadku dzieci zaleca się stosowanie żelu Fenistil lub maści Gistan.

Krople do nosa lub spraye o działaniu przeciwhistaminowym aktywnie zwalczają alergiczny nieżyt nosa i swędzenie w nosogardzieli (Tizin, Nasonex).

Diuretyk (diuretyki), czyli (Furosemide, Teva „Triampur Compositum”), usunie nadmiar płynu i złagodzi obrzęk.

Uwaga!

Terapia antyalergiczna prowadzona jest po konsultacji i pod nadzorem lekarza prowadzącego.

Nawilżacze mogą pomóc przywrócić miękkość skóry i pozbyć się śladów pokrzywki.

Zapobieganie alergii na miód w domu

W medycynie mówi się: „Najlepszą metodą leczenia choroby jest jej zapobieganie!” Profesjonalnie dobrana terapia powinna być wsparta metodami wspomagającymi organizm pacjenta:

• Dieta, z wyjątkiem dań zawierających produkty pszczele z menu;
• zniesienie zabiegów kosmetycznych i kosmetyków dekoracyjnych na bazie produktów pszczelich;
• w celu wzmocnienia układu odpornościowego lekarze zalecają ćwiczenia wzmacniające i oddechowe mające na celu oczyszczenie układu oskrzelowo-płucnego.

Alergicy muszą mieć przy sobie zapasy na wypadek nagłego ataku (leki przeciwhistaminowe).

Jak leczyć alergię na miód metodami ludowymi

Terapia tradycyjna jest alternatywą dla leczenia farmakologicznego. W „skarbonce” uzdrowicieli zebrali dużą liczbę przepisów na zwalczanie reakcji alergicznych na produkty pszczele.

Napar do podawania doustnego i roztwór do użytku zewnętrznego (kompresy i balsamy) są przygotowywane z serii leczniczej, która ma działanie przeciwzapalne.

Infuzja

1. Wlej 10-15 gram suchego zioła do 200 ml. woda.
2. Inkubować przez 10 – 20 minut w łaźni wodnej.
3. Po zaparzeniu zioła rozcieńczyć koncentrat w 100 ml. przegotowana woda i ostudzić.

Mieszankę należy przyjmować 2 – 3 razy dziennie po 1 łyżce stołowej.

Na tej samej zasadzie możesz zaparzyć rumianek, miętę pieprzową i koniczynę łąkową.

Kąpiel

1. Zaparz 200 – 250 gramów „siana” w serii 5 litrów. wrzątek.
2. Domagaj się ekstraktu przez 1,5 godziny.
3. Dodaj napar do łazienki ciepłą wodą.

Uwaga!

Kupuj preparaty ziołowe w aptekach, a nie od swoich babć.

Ziołolecznictwo przyspieszy powrót do zdrowia w połączeniu z lekami.

Popularne pytania

Miłośników pszczelich przysmaków interesują tematy związane ze wspaniałym produktem, który dają ludziom ciężko pracujące owady. Lekarze alergolodzy – immunolodzy zgadzają się w odpowiedzi na większość popularnych pytań.

Który miód nie jest uczulony

Wśród licznych odmian miodu akacjowego eksperci uważają go za hipoalergiczny. Jeśli drzewo jest rośliną miodową „Robinia fałszywa” (biała akacja), rośnie w ekologicznie czystym regionie, pszczelarze sumiennie dbają o pszczoły, nie fałszują produktu, to miód akacjowy można nawet włączyć do diety małe dzieci.

Czy mogę być uczulony na inne produkty pszczelarskie, jeśli to na miód?

Jeśli dana osoba ma alergię na miód, organizm zareaguje negatywnie na chleb pszczeli, zabrus, mleczko pszczele, plaster miodu i propolis.

Jak wymienić miód na alergie

Przejawy alergiczne nakładają zakaz na wszystkie produkty zawierające miód i jego pochodne. Jako taki nie ma substytutu miodu. Jeśli chcesz osłodzić herbatę, mleko lub dodać aromatyczny składnik do swojego przepisu na wypieki, możesz użyć melasy, syropów klonowych i syropów kukurydzianych.

Alergia pokarmowa to narastający problem naszych czasów. Wśród produktów powodujących nieprzyjemne objawy miód jest jednym z najsilniejszych prowokatorów reakcji alergicznych.