Stolarz pszczeli: opis, styl życia i siedlisko

Wśród całej różnorodności gatunków pszczół istnieją pojedyncze gatunki, które różnią się od swoich odpowiedników nie tylko wyglądem, ale także zachowaniem, siedliskiem. Jednym z takich gatunków jest pszczoła ciesielska, która nie jest rośliną miododajną, ale interesuje pszczelarzy. Jest uważany za prawdziwą skamielinę, ponieważ istniał wiele wieków temu.

Stolarz pszczół: opis

Ciekawym owadem jest pszczoła stolarska. Absolutnie nie tak jak jej towarzysze. Prowadzi samotny tryb życia, nie gromadzi zapasów miodu, nie różni się dużym czerwiem i jest rzadko wykorzystywany przez człowieka do realizacji swoich celów.

Charakterystyka zewnętrzna

Łatwo to rozpoznać. Takie pszczoły stolarskie są dużych rozmiarów, które bardziej przypominają trzmiela. Ale stolarz wyróżnia się od niego ciemnofioletowym odcieniem z dużą ilością puchu. Nie ma żółtych pasków znanych pszczołom. Ciemne, ale nieco jaśniejsze od brzucha, skrzydła z obfitą błoną. Samica jest znacznie większa od samca, ale istnieje szereg charakterystycznych różnic:

  • nie ma trąbki do zbierania nektaru;
  • czułki na głowie są czarne z żółtawymi odcieniami w dolnej części;
  • tylne kończyny samicy mają kilka zębów i rodzaj platformy;
  • tylko samice mają żądło, trutnie nie stanowią zagrożenia dla ludzi.

Pszczoła stolarska ma krótki cykl życia, około sześciu miesięcy. W tym czasie owad wytwarza tylko jeden mały lęg i zwykle ginie na wiosnę. Rzadko wchodzą w stan hibernacji.

Obszar dystrybucji

Jest to dość rzadki gatunek, który został wymieniony w Czerwonej Księdze jako zagrożony. Częściej w ciepłych regionach:

  • Europa;
  • Zakaukazie;
  • Bliski wschód;
  • Azja centralna;
  • Mongolia.

Rzadko występuje na terenie Rosji. Jej obecność została ujawniona w obwodach rostowskim, tulskim, moskiewskim, w obwodach stawropolskim i krasnodarskim. Ten gatunek xylocopa jest również rzadki na Uralu i Wołdze.

Co jedzą pszczoły drzewne?

Pomimo tego, że nie jest rośliną miododajną, tworzy rezerwy paszowe z nektaru i pyłku. Daje pierwszeństwo takim roślinom miodowym:

  • koniczyna;
  • wiosenny kolor drzew owocowych;
  • akacja;
  • kolor wierzby;
  • lipa.

Latem można go spotkać na polach ze słonecznikami, łubinami, kwiatami ozdobnymi i innymi. Nektar zbiera się wczesnym rankiem i wieczorem o zmierzchu. Xylocopa lub cieśla to wyjątkowy zapylacz, dlatego jest przedmiotem zainteresowania ludzi.

Cykl życia pszczół cieśli

Ten owad jest samotnikiem. Rzadko mogą gromadzić się w małych rodzinach. Nie ma funkcji roju. Do budowy gniazda wybiera pnie martwych drzew, wiejskie drewniane płoty, pniaki, słupy telefoniczne, drewniane części dachu na terenach podmiejskich. Aby stworzyć gniazdo, w drzewie wygryza się wnęki, do których wejście wygląda jak idealnie płaska dziura. W tej pracy tworzy charakterystyczny dźwięk podobny do buczenia wiertarki.

Miejsce lęgowe nie jest związane z bliskim położeniem roślin miododajnych. Aktywny owad jest w stanie przelecieć dziesiątki kilometrów w poszukiwaniu pożywienia. Nieważne, gdzie jest gniazdo stolarza. Owady te są najbardziej aktywne latem. Jeśli jesień jest ciepła, mogą pozostać aktywne w tym okresie roku. Rzadko zapadają w stan hibernacji, zwykle umierają wraz z nadejściem chłodów, uprzednio znosząc niewielką część jaj.

Jak niebezpieczne jest użądlenie pszczoły ciesielskiej

W stosunku do ludzi owad nie jest agresywny. Ale to zachowanie jest obserwowane, dopóki nie pojawi się realne zagrożenie. Jeśli tak nie jest, owad nie zwraca uwagi na obecność osoby i kontynuuje swoją działalność. Drony w ogóle nie atakują. Jad samicy jest dość niebezpieczny ze względu na to, że powoduje duży obrzęk tkanek. Ugryzienie w gardło jest śmiertelne.

Jak radzić sobie z pszczołami drzewnymi

Pszczoła nie jest niebezpieczna dla ludzi. Nie wykazuje agresji i nie szkodzi żywym nasadom. Do budowy gniazda używa tylko martwych drzew. Pszczoła niebieska jest gatunkiem zagrożonym i dlatego jest rzadko widywana w pobliżu siedlisk ludzkich. Częściej można go spotkać na obrzeżach lasu. Miód nie ma smaku.

Zebrany nektar i pyłek miesza się ze śliną, po czym umieszcza na dnie każdej komórki w gnieździe swego rodzaju kulkę. Następnie jedno jajko kładzie się na wierzchu i zamyka. Po utworzeniu około dziesięciu komórek przebywa w nim przez jakiś czas, a następnie opuszcza go na zawsze. Potomstwo pojawia się samotnie bliżej jesieni, pozostaje na zimę, a wraz z nadejściem ciepłych wiosennych dni młody osobnik buduje własne gniazdo. Dlatego gniazda mogą być przekazywane z pokolenia na pokolenie.

Pszczelarze starają się nie niszczyć tych pszczół znalezionych w pobliżu pasieki. Nie próbuje ukraść miodu, po prostu nie pozwala innym pszczołom zbliżać się do ula. Hodowcy starają się prowadzić takiego owada, chcąc uzyskać z niego wyjątkową roślinę miodową. Ale jak dotąd żaden eksperyment nie zakończył się sukcesem. Pszczoła niebieska może istnieć tylko w warunkach naturalnych, z dala od ludzkich siedlisk.

Noszony nie toleruje głośnego hałasu. Dlatego jeśli pojawi się w pobliżu domu, możesz ją wypędzić za pomocą głośnej muzyki, sprzętu roboczego, jeśli nie zaszkodzi to sąsiadom. Jeśli to nie pomoże, gniazdo zalewa się truciznami, benzyną lub aerozolem do zwalczania owadów. Ale nie zapominaj, że jest wymieniony w Czerwonej Księdze.

Exit mobile version